خاتمی و موسوی، دو روی سکه اصلاح طلبی

تحولات اخیر در صحنه آرایش نیروهای اصلاح طلب برای حضور پررنگ و توام با برنامه در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری فرصتی استثنایی و منحصر به فرد برای پیشبرد اصلاحات و مردم سالاری در ایران خواهد بود.
بررسی محتوا و لایه های عمیق جامعه نشان می دهد که با حضور مهندس میرحسین موسوی به عنوان چهره ای اخلاق مدار، صادق و آزادی خواه، جامعه ایران از تحول و گفتمان سیاسی روزهای اخیر در آینده ای نزدیک استقبال خواهد کرد و عزمی جدی برای برچیدن سفره تحجر، فریب کاری و نمایش سناریوهای نخ نما شده در میان فعالان اصلاح طلب و حتی اقشار دیگر جامعه به وجود آمده است.
امروز در شرایطی که خاتمی عزیز کناره گیری از کاندیداتوری انتخابات را بر حضور و تکثر کاندیداهای اصلاح طلب ترجیح داده است، این کناره گیری، بسیار فراتر از انصراف به نفع کاندیدای دیگر و انصراف به نفع جنبش اصلاحی محسوب می شود و همین ریزبینی و اخلاق گرایی، نام بزرگ مردی همچون سید محمد خاتمی را در تاریخ جاودانه کرده و البته وظیفه مهندس موسوی که در بیانیه انصراف خاتمی عزیز مورد خطاب قرار گرفته است را در پیشبرد تفکر و حرکت اصلاحی مردم ایران دو چندان خواهد کرد.
از سوی دیگر نیز منش اخلاق گرایانه سیدمحمدخاتمی موجب شد که توطئه جناح تمامیت خواه در تزریق این استدلال که تکثر کاندیداهای اصلاح طلب و حضور همزمان خاتمی و موسوی جنگ قدرت است و نه رقابت برای خدمت، خنثی شود و اصلاح طلبان تابلوی زیبای صداقت با مردم را به ملت ایران نشان دهند و این در حالی است که باید تاکید کنیم که شاید در شیوه بیان و عمل، خاتمی و موسوی تفاوت هایی داشته باشند، ولی هر دو دو روی سکه اصلاح طلبی هستند و نباید فراموش کرد که اکثریت گروه ها و فعالان اصلاح طلب نه تنها در دولت میرحسین موسوی (دهه اول انقلاب) جای داشتند، بلکه در سال ۷۶ و ۸۴ نیز وی را گزینه اول کاندیداتوری ریاست جمهوری می دانستند.
به نظر می رسد شرایط امروز ایران بسیار متفاوت تر و حساس تر از دیگر مقاطع تاریخ کشور است که نخست وزیر محبوب امام، پس از دو دهه روزه سکوت خود را شکسته است و به میدان مبارزه با تمامیت خواهی و فریبکاری آمده است و باز هم باید تاکید کرد که جغرافیای اندیشه سیاسی میرحسین علاوه بر اصلاح طلبان، بخش هایی میانه رو از جناح موسوم به راست را شامل شود، اما او مردی از تبار اصلاحات است و این را می توان از پیشینه اش فهمید. پیشینه ای که به او اجازه نداد هیچ گاه امتیازی از طریق محبوبیت و جایگاهش در میان مردم و نظام کسب کند و ساده زیستی را بر شراکت با مافیای قدرت و ثروت ترجیح داد.
پیشینه ای را که در شرایط حساس از جمله توقیف مطبوعات، او را وادار به موضع گیری کرد و توقیف بی حساب و کتاب مطبوعات اصلاح طلب را "توقیف فله ای" نامید.
موسوی نیز همچون خاتمی بارها ثابت کرد که به بها و بهانه سیاست، اخلاق را فراموش نخواهد کرد و همانگونه که در بیانیه حضور خود در رقابت های انتخاباتی آورده است: "این زمان، زمان دیگر است و حضور را ایجاب می کند" و این اعلام خطری جدی از سوی یکی از یاران صدیق انقلاب است; انقلابی که از سوی مدعیان دروغین شان داری و عدالت مصادره شده است.
به راستی زمان، زمان دیگر است! چرا که آنهایی که در ده سال اخیر نوک پیکان انواع تهمت ها و توهین ها را به سمت خاتمی نشانه رفته بودند، امروز در تدارک برای حمله به نخست وزیر محبوب امام هستند و همچون همیشه در این میدان حمله و هتاکی فاطمه رجبی و برادر حسین پیشگام بوده اند و اینان به هر شیوه ای از تخریب موسوی و خاتمی و کروبی و هرکس را که مقابل خود ببینند، روی گردان نیستند.
اما آنچه امروز اصلاح طلبان باید به آن توجه کنند و اجازه ندهند در دام توطئه جناح تمامیت خواه گرفتار شوند، این است که برخلاف برخی ادعاها و تفاسیر، جنس اصولگرایی مهندس موسوی با جنس اصولگرایی تمامیت خواهان بسیار متفاوت است. به نظر می رسد از نگاه موسوی اصولگرایی، توجه به اخلاق در کنار سیاست، اسلامیت در کنار ایرانیت و جمهوریت، حق در کنار تکلیف و... است و سمبل اینگونه اصولگرایی را بزرگ مردی چون خاتمی می داند و نه ...
به اعتقاد نگارنده شرایط کنونی اصلاح طلبان به گونه ای است که بنابر توصیه سید محمد خاتمی باید به جای تفرقه به سمت وحدت و مردم سالاری گام برداشته و از کاندیدای واحد اصلاح طلب حمایت کنند و مسلما پیروزی هر کاندیدایی که به کلیات جنبش اصلاحی معتقد است بهتر از تکرار شرایط موجود است و مطمئنا با پیروزی در انتخابات می توان گستره تفکر اصلاح طلبی را افزایش داد و به نظر می رسد در این میان مهندس موسوی به دلایلی که پیش از این به آنها اشاره شد، اراده لازم را برای تغییر وضع موجود خواهد داشت و امید آن می رود با پیروزی موسوی در انتخابات، اصلاحات پس از یک دهه از تولد خود برای اولین بار شاهد بهره مندی از ویژگی ها و امتیازات توام رئیس جمهور اصلاح طلب (موسوی) و رهبر جنبش اصلاحات (خاتمی) باشد.

نویسنده : عادل دهدشتی

منبع : روزنامه مردم سالاری