نقش‌آفرینان کسب و کار ۲۰۰۷

«بیزینس ویک» با یادآوری اینکه بعضی سال‌ها طولانی‌تر از سایر سال‌ها به نظر می‌آیند، سال ۲۰۰۷ را به دلیل بحران مسکن آمریکا، سقوط بازار سهام، بی‌ارزش شدن دلار و بالاخره کمرنگ شدن امپراتور اقتصادی آمریکا، یکی از طولانی‌ترین سال‌ها دانسته است. این نشریه با ترسیم چنین فضایی، مهم‌ترین نقش‌آفرینان کسب‌وکار ۲۰۰۷ را معرفی کرده است.
بیزینس ویک معرفی کرد: مهم‌ترین افراد جهان در کسب‌و‌کار سال ۲۰۰۷
بعضی از سال‌ها طولانی‌تر از اغلب سال‌های دیگر به نظر می‌رسند. برای بسیاری از افراد سال ۲۰۰۷ یکی از طولانی‌ترین سال‌ها بوده است. به‌خصوص اگر کسی مالک خانه، توریست آمریکایی در اروپا، راننده یک خودروی اس‌یووی یا یک مدیر وال‌استریت باشد، حتما چنین احساسی نسبت به سال ۲۰۰۷ داشته است.
علت این است که سال ۲۰۰۷به طور رسمی پایانی بر مهمانی پول آسان بود که اقتصاد آمریکا را طی چند سال اخیر می‌چرخاند. همان طور که بسیاری پیش‌بینی می‌کردند، حباب مسکن ترکید و بحران ساب‌پرایم چنان نتایجی‌ بر جای گذاشت که بسیاری از مالکان مسکن فهمیدند، نمی‌توانند پرداخت‌های ماهانه وام خود را بپردازند. این تنها اثر بر جای مانده از بحران ساب‌پرایم نبود، بلکه آنها دریافتند کسی نمی‌خواهد خانه‌های آنها را بخرد، چون نرخ بهره در حال افزایش است و قیمت املاک در حال سقوط. حاصل آن که میلیون‌ها نفر از مالکان مسکن با بن‌بست مواجه شدند و بانک‌هایی که پول خود را به صورت وام پرداخت کرده بودند، شاهد تغییر ارزش پرتفولیوی خود شدند. خیلی زود معلوم شد که ضررهای ناشی از این بحران اگر به تریلیون نرسید، بالغ‌بر میلیاردها دلار است.
بازار سهام بهانه‌ دیگری برای نگرانی در سال ۲۰۰۷میلادی بود. اگرچه رکوردی در این بازارها به ثبت رسید و نه یک بار بلکه دو بار به سطح ۱۴۰۰۰واحد نزدیک شد، اما پس از آن تحت‌تاثیر امواج بحران ساب‌پرایم دچار تنزل شد. در واقع برای اولین بار از ماه اوت به بعد، در ماه نوامبر بود که شاخص داوجونز به پایین‌تر از ۱۳۰۰۰واحد رسید. اگرچه در روز هفتم‌ماه دسامبر این رقم به ۱۳۶۲۵واحد بازگشت، اما هنوز سرمایه‌گذاران از این نگرانند که محدوده تبعات کامل بحران اعتبارات هنوز ناشناخته باقی مانده است.
عامل دیگری که بر ذهن سرمایه‌گذاران سنگینی می‌کرد، سقوط ارزش دلار بود. با نزدیک شدن به پایان سال ۲۰۰۷ ارزش دلار به پایین‌ترین حد خود در برابر دلار کانادا و یورو رسیده است. از بالاترین میزان ارزش دلار در ماه ژانویه تا پایین‌ترین میزان آن در اواخر ماه نوامبر، نرخ دلار ۱۳درصد از ارزش خود را در برابر ارز سایر کشورهای ثروتمند از دست داد؛ اما در این مدت ارزش یوآن چین تنها ۵درصد کاهش یافت و این یکی از دلایلی است که خلاء تراز تجاری آمریکا و چین همچنان به رشد خود ادامه داد.
با توجه به ثروتی که در کشورهای دیگر از روسیه گرفته تا دبی ایجاد شد، ایالات‌متحده آمریکا شاهد تغییری در روند جریانات اقتصادی جهان خواهد بود و طعم تلخ خروج از سلطه تنها ابرقدرت اقتصادی جهان را می‌چشد. درست است که هنوز اقتصاد آمریکا بزرگ‌ترین اقتصاد جهان محسوب می‌شود، اما این حقیقت را نباید نادیده گرفت که چیزی نمانده است که سایر رقبا به آن برسند.
چین برای پنجمین سال متوالی شاهد رشد اقتصادی دو رقمی خود است و انتظار می‌رود تولید ناخالص داخلی این کشور تا بیش از ۵/۱۱درصد در سال ۲۰۰۷ رشد کند.
به‌علاوه مازاد تجاری عظیم این کشور کمک کرده است که ذخایر ارزی آن بالغ‌بر ۴/۱تریلیون دلار باشد. هندوستان شاهد رشد اقتصادی ۹درصدی خود است. روسیه و خاورمیانه، حتی ونزوئلا به مدد منابع نفتی خود درخششی بی‌سابقه را در اقتصادشان شاهدند و از این ثروت برای دستیابی به استقلال اقتصادی و جهت‌گیری‌های ملی خود استفاده می‌کنند.
در چنین جهانی، نقش برخی افراد در فعالیت‌های اقتصادی می‌تواند سرنوشت اقتصادی ملتی را تغییر دهد. سال ۲۰۰۷ با همه وقایع خوب و بدش سال درخشش ستارگانی مهم در عرصه کسب‌و‌کار بود. برخی از آنها را به شما معرفی می‌کنیم.
۱ ) بن برنانک
رییس فدرال رزرو، مانند اغلب اقتصاددانان، شدت رکود مسکن اروپا را کمتر از آنچه اتفاق افتاد، پیش‌بینی کرده بود. به همین دلیل وقتی بحران اعتبارات در پی رکود مسکن رخ داد، به دنبال یافتن تدابیر لازم بود. پس از افزایش نرخ بهره برای فائق آمدن بر مشکل تورم، فدرال رزرو تغییر جهت داد و شروع به کاهش نرخ بهره کرد تا از وقوع یک رکود جلوگیری کند. با نزدیک شدن به پایان سال ۲۰۰۷ مشخص نشد که آیا داروی کاهش نرخ بهره موثر افتاد یا نه.
۲ ) هوگو چاوز
با ثبت رکوردی تازه از قیمت‌های نفت، به نظر می‌رسد رییس‌جمهوری ونزوئلا در راه خرج این پول‌های نفتی در داخل و خارج از کشورش آنچنان با شتاب پیش می‌رود که نمی‌توان آن را متوقف کرد. او با این هدف چنین اقدامی می‌کند که این کشور آمریکای جنوبی را در مسیری که آن را سوسیالیسم قرن بیست و یکم می‌نامد، هدایت کند. او قراردادهایی برای فروش نفت به چین منعقد کرده و از اوپک خواسته است قیمت‌های نفت را افزایش دهد. او رهبر ۵۳ساله‌ای است که تا سال ۲۰۱۳ روی کار خواهد بود.
۳ ) زو کروز
ارتقای رتبه کروز به سمت ریاست مرکز مالی مورگان استنلی و عنوان قدرتمندترین زن وال استریت در روز اول دسامبر یعنی روزی که او به ناگهان «بازنشسته» شد، به پایان رسید. کروز توانسته بود شرکت مورگان استنلی را به عنوان شرکتی که درآمد مطلوب خود را تا ۲۵سال به طور ثابت حفظ کرد به دنیای کسب‌و‌کار معرفی کند؛ اما روز هفتم نوامبر، این شرکت اعلام کرد به خاطر بحران ساب‌پرایم، ۷/۳میلیارد دلار متضرر شده است. وقتی که درآمدهای فصل چهارم این بانک سرمایه‌گذاری اعلام شود، خبرهای بد بیشتری در مورد مورگان استنلی منتشر خواهد شد.
۴ ) جمی دایمون
تقریبا همه مدیران وال‌استریت یا بانک‌های پس از بحران مسکن با چهره او آشنا شدند. دایمون که رییس‌ مرکز جی‌پی مورگان چیس است، توانست با موفقیت بحران مسکن را پشت سرگذارد و هنوز به خوبی بر جای خود تکیه زده است. مدیر شرکت رقیب سیتی گروپ است، اما سیتی گروپ این روزها با بحران جانشینی مدیر خود مواجه است. مهارت‌های دایمون در مدیریت و خطر زمانی آشکار می‌شود که نگاهی به سود فصل سوم جی‌پی‌مورگان بیاندازیم. با وجود افزایش ضرر در بخش وام این مرکز همچنان شاهد سود خوبی است.
۵ ) استفان فینبرگ
باید مدیر و موسس مرکز مدیریت سربروس کپیتال را به خاطر موفقیت‌هایش مورد تحسین قرار داد. این غول اوراق قرضه بخش‌خصوصی ۱/۸۰درصد از سهام کرایسلر را از شرکت دایملر به مبلغ ۴/۷میلیارد دلار خرید و بلافاصله برای سر و سامان دادن به این خودروساز پرماجرا وارد عمل شد. آنها برای دومین بار اعلام کردند که در سال‌جاری قصد نوسازی ساختار شرکت را دارند. گفته می‌شود با کاهش ۴درصدی سهام کرایسلر این شرکت ۶/۱میلیارد دلار در سال‌جاری ضرر خواهد کرد.
۶ ) مردان طلایی گلدمن
در زمانی که رقبای گلدمن ساکز در وال‌استریت از شرایط بد بحران ساب پرایم در عذابند، درآمدهای فصل سوم ساب پرایم با افزایش ۶۳درصدی نسبت به درآمد فصل سوم سال ۲۰۰۶ بالغ بر ۳/۱۲میلیارد دلار شده است. به علاوه مدیران سابق گلدمن ساکز همچنان به دنیای سیاست و اقتصاد نفوذ می‌کنند. مسوول ارشد عملیات این مرکز به نام جان تین به مرکز مریل لینچ منتقل شد و دبیر ارشد مسائل مالی این مرکز قرار است مدیریت سیتی گروپ را بر عهده گیرد. هنری پاولسون که مدیر سابق این مرکز بود نیز هم اکنون وزیر دارایی آمریکا است.
۷ ) مردان گوگل
مشکل است باور کنیم، اما واقعیت این است که سلطه گوگل تنها در سال ۲۰۰۷ رشد یافت. چون در این سال بود که این غول جست‌وجو‌گر فعالیت خود را در زمینه‌های نرم‌افزارهای اداری، شبکه‌های تلفن‌همراه و سایر زمینه‌ها گسترش داد. سرگی براین و لری پیج که موسسان این جست‌وجو‌گر هستند، به همراه مدیر اجرایی، اریک اشمیت، توانستند موفقیت‌های مداوم گوگل را به فرهنگ مختص گوگل تبدیل کنند؛ اما روی دیگر سکه این است که هم‌اکنون همه از مایکروسافت گرفته تا مدافعان و طرفداران حمایت از حریم خصوصی، نگران حجم زیاد داده‌های خصوصی همگان هستند.
۸ ) دیان گرین
در صنعتی که فعالان شبکه خود را در دهه ۲۰ زندگی‌شان مورد تحسین و تشویق قرار می‌دهند، گرین موردی عجیب و استثنایی برای دستیابی به موفقیتی یک شبه است؛ اما خانم گرین ۵۲ساله که مدیر یک شرکت سازنده نرم‌افزار به نام وی ام ویر است، توانست بزرگ‌ترین عرضه عمومی صنعت فن‌آوری پیشرفته را بعد از گوگل به اجرا گذارد. از روز چهاردهم اوت گذشته این شرکت سهام خود را به عرضه عمومی رساند، ارزش سهام آن سه برابر شده است. ارزش این شرکت بالغ بر ۳۵میلیارد دلار است.
۹ ) مارک هورد
در شرایطی که چشم‌انداز سال ۲۰۰۸ برای شرکت هولت پارکارد بسیار امیدبخش است، می‌توان به این نتیجه رسید که مارک هورد به درستی بر مسند مدیریت این بزرگ‌ترین شرکت فن‌آوری جهان تکیه زده است. چون این شرکت شاهد رشد درآمد و سود ثابتی است. او که در سال ۲۰۰۵ بالاترین سمت در شرکت ان‌سی‌آر را ترک کرد و به هولت پاکارد منتقل شد، توانست هزینه‌های این شرکت را کاهش دهد، بازاریابی رایانه‌های شخصی را قوت بخشد و پول و تلاش کافی برای رشد سریع بخش نرم‌افزاری شرکت صرف کند. در سال ۲۰۰۷ ارزش سهام شرکت هولت پاکارد ۲۲درصد افزایش داشت.

شادی آذری

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد