ماهی کپور

طول بدن: تا cm ۱۵۰
وزن: تا kg ۳۷
كپور متال كلاسیك یك ماهی استخوانی جدید در مفهوم تكاملی است. سطح پشتی اش قهوه ای زیتونی و بدنش خاكستری تا زرد سوخته است. باله هایش به قرمزی می زنند و دو جفت سبیلك دارد. پولك هایش درشت و ضخیم هستند. كپور وحشی معمولاً كشیده تر از نوع پرورشی آن است. طول متوسط آن در سواحل ایرانی ۴۰ سانتی متر و وزن آن اندكی بیش از یك كیلوگرم است كه در این زمان معمولاً سه یا چهار ساله است. تا ۲۰ سال عمر می كند. كپور اغلب نیمه مهاجر است اما نوع رودخانه ای آن نیز وجود دارد. احتمالاً از جمعیتی در دانوب منشاء گرفته كه اكنون خود تهدید به انقراض شده است. پراكندگی طبیعی آن از اروپای غربی تا چین است اما توسط انسان به كشورهای دیگر برده شده و اكنون از پراكنشی جهانی برخوردار است. سخت جان و نسبت به شرایط گوناگون مقاوم است و دمای ۳ تا ۳۲ درجه سانتی گراد را تحمل می كند. عموماً آبگیرهای بزرگ با جریان كند یا آب راكد با بستری از رسوبات نرم را ترجیح می دهد. رودخانه های بزرگ و گل آلود را می پسندد. همه چیز خوار است و در رسوبات بستر كندوكاو می كند. عمدتاً از حشرات آبزی، سخت پوستان، كرم های حلقوی، نرم تنان، علف، بذر درختان، برنج، گیاهان آبزی و جلبك تغذیه می كند. در ۳ تا ۴ سالگی به بلوغ می رسد و از اردیبهشت تا تیرماه در دمای نزدیك به ۲۰ درجه در میان گیاهان آبزی نواحی كم عمق تخم های چسبناك و شفاف می گذارد. یك كپور ماده نیم متری نزدیك به ۳۰۰ هزار تخم می گذارد. در سواحل ایرانی خزر سالانه تا ۲ هزار تن از این ماهی صید می شود. به صورت پرورشی به تمام ایران برده شده و از ماهیان با ارزش شیلاتی است. كپور گیاهان آبزی را از ریشه درآورده و تخریب می كند.

منبع : روزنامه شرق