عذرخواهی هائی که زمین مانده اند!

ماجرای تسهیلات یک میلیارد ریالی به نمایندگان مجلس شورای اسلامی علاوه بر سر و صداهای درون مجلس در جامعه نیز سئوال برانگیز شده است . یک تشکل دانشجوئی در اعتراض به اعطای ۱۰۰ میلیون تومان به هر نماینده مجلس که گفته می شود بخش عمده آن بلاعوض و بقیه به صورت قرض الحسنه است نامه ای به دکتر علی لاریجانی رئیس مجلس نوشته و آنرا در قالب نامه ای سرگشاده منتشر کرده است . در این نامه ضمن یادآوری مشکلات مسکن مردم و ضرورت همسان بودن نمایندگان با موکلان خود خطاب به رئیس مجلس آمده است : « لازم است جنابعالی به عنوان ریاست مجلس پاسخگوی جنبش دانشجویی مسلمان بوده و هرچه سریع تر ضمن عذرخواهی از مردم مسلمان ایران ادامه اجرای این امر را لغو و در راستای بازپس گیری اموال پرداخت شده بیت المال از نمایندگان خاطی اقدام نمایید » (روزنامه جمهوری اسلامی ۱۸ مهر ۱۳۸۷ صفحه اول ) .
اصل اقدام این دانشجویان در تقبیح پرداخت ۱۰۰ میلیون تومان به هر نماینده تحت عنوان تسهیلات و تاکید آنها بر ضرورت همسان ماندن نمایندگان مجلس با موکلان خود در بهره مندی ها فی نفسه قابل تحسین است . نشان دادن این قبیل حساسیت ها از ویژگی های قشر جوان بویژه دانشجویان است و البته مسئولان نیز باید به چنین حساسیت های مقدسی توجه کنند و دغدغه های برخاسته از آنرا برطرف نمایند.
در کنار این واقعیت لازم است دانشجویان و همه کسانی که چنین حساسیت هائی را ابراز می کنند نیز به یک واقعیت انکارناپذیر توجه نمایند تا افکار عمومی نسبت به آنچه تشکل های دانشجوئی مطرح می کنند دچار تردید نشود و حمایت از این تشکل ها را یک فریضه سیاسی ـ اجتماعی بداند. واقعیتی که باید همواره در موضعگیری ها مورد نظر تشکل های دانشجوئی باشد ضرورت یکسان برخورد کردن با همه مسائل همه قوا همه جریان های سیاسی و همه مسئولان است . اگر این اصل مورد غفلت قرار گیرد اعتبار تشکل های دانشجوئی زیر سئوال می رود افکار عمومی به خواسته های دانشجویان با دیده تردید می نگرد و مسئولان نیز نسبت به مطالبات آنان بی اعتنا می شوند. اگر چنین وضعیتی پیش بیاید خسران بزرگی متوجه جنبش دانشجوئی خواهد شد.
این خطر و این خسران هنگامی شدیدتر و سنگین تر خواهد بود که دامن گیر تشکل های دانشجوئی اصولگرا شود. اصولگرائی سرمایه عظیم معنوی بی بدیلی است که انقلاب اسلامی در اختیار ملت ایران قرار داده و همه مردم بویژه نسل جوان و بالاخص قشر دانشجو و دانشگاهی باید همانند جان خود از آن پاسداری نمایند. تشکل های دانشجوئی اصولگرا باید تفاوت ها و تمایزهای اساسی خود را با سایر تشکل های دانشجوئی نشان بدهند و همواره با تمام توان و بدون اغماض از این تمایزها و تفاوت ها پاسداری کنند. تشکل های دانشجوئی غیراصولگرا فاقد استقلال هستند و به همین دلیل از احزاب و جریان های سیاسی دستور می گیرند. همین ضعف ها موجب می شوند آن تشکل ها واقعیت ها را نبینند و یا نادیده بگیرند و در نتیجه از جاده عدالت خارج می شوند و به مسیر تبعیض می افتند و موضعگیریهایشان براساس حب و بغض ها صورت می گیرد...
این وضعیت برای قشر جوان بویژه دانشجویان که از فرهیختگان جامعه هستند و در آینده باید مدیریت کشور را برعهده بگیرند همچون سمی مهلک است که اگر به روح و جان آنها نفوذ کند همراه آنها به پیکره جامعه راه خواهد یافت و جامعه را به انحطاط خواهد کشاند. دوران باصطلاح اصلاحات را به خاطر بیاورید و وابستگی های بعضی تشکل های دانشجوئی و ضربه هائی که آنها با موضعگیری های نادرست خود به قشر دانشجو و به جامعه انقلابی و اسلامی ما وارد کردند را در نظر بگیرید و پرونده عملکرد آنها را مرور کنید تا به اهمیت حفظ استقلال تشکل های دانشجوئی بیشتر پی ببرید. توصیه های اکید رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای به دانشجویان مبنی بر لزوم حفظ استقلال و تمسک به مبانی و اصول و ملازمت با آزاداندیشی و قدر روحیه پاک و سالم و آزاد دوران جوانی را دانستن به همین دلیل است . رهبر انقلاب پرچمدار اصولگرائی هستند و دانشجویان باید برای حفظ روح عدالتخواهی در این قشر خود را در موضعگیری ها با ایشان منطبق نمایند. نمایندگان مجلس مسئولان اجرائی و قضائی و همه مقامات و متصدیان همواره در رفت و آمد هستند و به همین جهت نمی توانند کعبه آمال جوانان و تشکل های دانشجوئی باشند.
دانشجویان باید زیر پرچم رهبری و هماهنگ با عمود خیمه انقلاب حرکت کنند تا به راهی که می روند اطمینان داشته باشند و اصولگرای واقعی باقی بمانند و اصولگرائی را پیش پای امیال خود قربانی نکنند و اجازه قربانی کردن آنرا نیز به کسی ندهند.
اگر مبنا و محور حرکت تشکل های دانشجوئی اصولگرا این باشد هرگز دچار تبعیض نخواهند شد آنگونه که متاسفانه سایر تشکل های دانشجوئی شدند . براین اساس توقع عذرخواهی داشتن از رئیس مجلس شورای اسلامی به خاطر تسهیلات ۱۰۰ میلیون تومانی به هر یک از نمایندگان مجلس یک توقع کاملا درست و بجاست البته هنگامی که با توقع عذرخواهی های دیگر همراه باشد و دانشجویان از افراد دیگری هم که در مواردی مرتکب اقداماتی شده اند که مستلزم عذرخواهی بود و نکردند بخواهند از مردم عذرخواهی کنند. عذرخواهی بابت ادعای دوستی مردم ایران با مردم اسرائیل عذرخواهی بابت وعده های عمل نشده عذرخواهی بابت بی اعتنائی به قانون عذرخواهی بابت مصاحبه با کامیلیا انتخابی فرد عذرخواهی بابت مصاحبه با کریستین امانپور عذرخواهی بابت عکس یادگاری گرفتن با زنان بدحجاب عذرخواهی بابت آمارهای نادرست دادن عذرخواهی بابت بی حرمتی به مراجع تقلید عذرخواهی بابت طرفداری از ورود زنان به ورزشگاه ها علیرغم نظر صریح مراجع تقلید عذرخواهی بابت نصب و عزل های بدون حساب و کتاب عذرخواهی بابت سیاست های اقتصادی تورم زا عذرخواهی بابت تعریف و تمجید از دکتر فاطمی یار غار مصدق عذرخواهی بابت مسامحه در محاکمه و برخورد قاطع با مفسدان اقتصادی عذرخواهی بابت کوتاهی در مبارزه با بدحجابی که اکنون درحال تبدیل شدن به بی حجابی است عذرخواهی بابت برخورد نکردن با روزه خواری علنی در ماه مبارک رمضان گذشته عذرخواهی بابت پخش فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی بدآموز از تلویزیون عذرخواهی بابت مجوز دادن به فیلم های مساله دار عذرخواهی بابت ماجرای کردان عذرخواهی بابت جایزه دادن به بازیگران مساله دار عذرخواهی بابت چوب حراج زدن به آبروی انسان ها و...
اینها فقط بخشی از عذرخواهی هائی هستند که زمین مانده اند. تشکل های دانشجوئی اگر میخواهند در جاده عدالت خواهی حرکت کنند و در چشم و دل مردم اعتبار خود را حفظ نمایند باید بدون تبعیض با همه احزاب و جریان ها و اشخاص برخورد کنند. توجیهاتی از قبیل اینکه مشاوران فلان شخص مقصرند نه خود وی نیز مسموع نیست و صرفا برای پاک کردن صورت مساله و خارج کردن مقصر اصلی از زیر علامت سئوال مطرح می شوند. اگر اینگونه تبعیض آمیز حرکت کنیم از اصولگرائی چیزی باقی نمیماند واقعه ای که اگر رخ دهد اساس را با خطر مواجه خواهد کرد.

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی