رویال نخست وزیر خواهد شد یا سارکوزی؟

این روزها بحث انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه و این كه به احتمال زیاد یك زن قرار است ریاست جمهوری این كشور را در دست بگیرد، موضوع داغ محافل خبری است.
طرفداران سوسیالیست فرانسه پس از این كه خانم «سگولنه رویال» ۵۳ ساله اكثریت آراء را در انتخابات مقدماتی كسب كرد، براین باورند كه او اردیبهشت ماه آینده در كشورشان به ریاست جمهوری خواهد رسید. پیروزی «رویال» در انتخابات حزب سوسیالیست فرانسه راه را برای كاندیدا شدن او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۷ این كشور هموار كرد.
«سگولنه رویال» دارای مدرك تحصیلی در رشته علوم اقتصادی و سیاسی است و بیش از ۲۰سال سابقه كار رسمی در امور دولتی را دارد. او در حال حاضر استاندار منطقه «پوتیو چارنتز» در جنوب غربی فرانسه است.
این طور به نظر می رسد كه این روزها فرانسه در حال نوشتن صفحه جدیدی از تاریخ خود است، تاریخی كه ظاهراً قصد دارد به كلی دگرگون شود و خانم «رویال» تصمیم دارد در چیزی كه آن را تغییر و دگرگونی كشورش خوانده، نقش به سزایی ایفا كند.
سوسیالیست های فرانسه امیدوارند كه با برسركار آمدن «رویال»، كشورشان از نو احیا شود و این امر زخم های به جا مانده از رفراندوم سال گذشته براساس معاهده قانون اساسی (اساسنامه) اتحادیه اروپا كه فشارهای زیادی را بر حزب سوسیالیست فرانسه داشت را التیام بخشد و به جبران ضررهایی كه این حزب در انتخابات ریاست جمهوری گذشته متحمل شد، كمك كند.
خانم «رویال» با نگاهی به انتخابات گذشته، سعی دارد ذهن مردم فرانسه را نسبت به انتخابات سال ۲۰۰۲ تغییر دهد، زمانی كه «لیونل ژوسپین» نخست وزیر اسبق و سوسیالیست فرانسه در این انتخابات و در حالی كه از جانب طرفداران سوسیالیسم فرانسوی به شدت حمایت می شد شكست خورد و همین امر سبب شد «ژوسپین» با وجود كثرت كاندیداهای جناح چپ مورد سرزنش قرار گیرد.
«رویال» در حالی ۶۰ درصد آراء را در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری فرانسه كسب كرد كه رقبای سرسخت وی یعنی «لارنت فابیس» نخست وزیر سابق فرانسه با ۵/۱۸ درصد آراء و وزیر اقتصاد و دارایی سابق فرانسه «دومینیك استراس كان» با ۸/۲۰ درصد آراء در این دوره به راحتی شكست خوردند.
برتری «رویال» نسبت به دیگر كاندیداها نشان می دهد كه مردم فرانسه خواستار یك تغییر ریشه ای و اساسی در رویكردهای سیاسی كشورشان هستند و آماده اند تا با انتخاب یك رهبر جدید این تغییرات را در كشورشان مشاهده كنند. بسیاری از تحلیلگران سیاسی اعتقاد دارند سبك و روش سیاسی «رویال» كه برپایه نیازها و تقاضاهای عمومی است، پیش از این در نشست ها و از طریق سایت های اینترنتی در معرض قضاوت افكار عمومی قرار گرفته است.
«رویال» طرفداران بسیاری دارد كه در میان آن ها می توان حتی حامیان مالی را در كنار رقبای وفادار به اتحادیه اروپا كه معمولاً از هم جدا هستند نیز مشاهده كرد. به طور كلی هم چپ گرایان و هم راست گرایان از «رویال» طرفداری می كنند.
«رویال» از روش «دموكراسی مشاركتی» پیروی می كند و این نظریه او سبب شده تا مورد انتقاد رقبای خود قرار گیرد، چرا كه آن ها «رویال» را یك عوام فریب می دانند و معتقدند كه او با همین سیاست پوپولیستی خود اكثریت جامعه را به سوی خود جلب كرده است. «لیونل ژوسپین» نخست وزیر سابق و سوسیالیست فرانسه كه تا اواخر ماه سپتامبر نیز آرزوی كاندیداشدن ریاست جمهوری برای انتخابات سال ۲۰۰۷ فرانسه را در سر داشت در مورد تفكر سیاسی و نظرات «رویال» می گوید كه روش و سبك سیاسی كه او در پیش گرفته غیرقانونی است.
«ژوسپین» در نشستی در اواخر ماه آگوست اظهار داشت كه ای كاش مؤسسه علوم سیاسی پاریس تصمیماتی براساس اعتقادات و قوانین این مؤسسه اتخاذ می كرد نه این كه براساس نظرسنجی آراء یك فرد انتخاب شود.
«پاسكال پرینیو» رییس مركز تحقیقات سیاسی فرانسه در این خصوص اظهار داشت: بسیاری از مردم فرانسه خسارت های زیادی از خط مشی های ایدئولوژیك و سیاسی دیده اند به ویژه این كه در میان جناح راست و چپ زندگی كرده و مشكلات فراوانی داشته اند و به همین خاطر سعی دارند تا این دو گروه را با هم یكی سازند و تفرقه و اختلاف مابین آن ها را از بین ببرند. به خاطر همین «پرینیو» معتقد است كه سیاست التقاطی (تركیبی) «رویال» هماهنگ و منطبق با مطالبات ایدئولوژیكی بسیاری از رأی دهندگان است.
نظرسنجی هایی كه در ماه های اخیر انجام شده نشان می دهد كه «رویال» به راحتی می تواند پیروز انتخابات سال آینده فرانسه شود. بررسی های به عمل آمده توسط پایگاه نظرسنجی سافرس SOFRES در ماه می امسال نشان می دهد كه «رویال» از تمام كاندیداهای سوسیالیست فرانسه پیشی گرفته است.
نظیر این نتایج تنها برای وزیر كشور فرانسه «نیكولاس ساركوزی» وجود دارد كه به احتمال زیاد كاندیدای اتحادیه جنبش مردمی (UMP) خواهد بود.
با نگاهی به تاریخ فرانسه می توان مشاهده كرد كه زنان نقش بسیار ناچیزی در امور مملكتی داشته اند تنها یك بار برای چندماه در اوایل دهه ۱۹۹۰ یك زن فرانسوی حكومت را در دست گرفت. در انتخابات پارلمان فرانسه در سال ۲۰۰۲ تنها ۱۲ درصد از نمایندگان زن بودند و در حال حاضر در مجلس حضور دارند و این تعداد به عقیده مقامات فرانسه نسبت به سال های گذشته بسیار زیاد است.
اما فرانسوی ها با گزینه دیگری هم روبه رو هستند، گزینه ای به نام «نیكولاس ساركوزی» كه فردی پرجنب و جوش تلقی می شود و پیشنهادهای ملموس و برنامه های سیاسی تازه ای را برای اقتصاد آزاد در نظر دارد.
«ساركوزی» می گوید: علاقه اش به سیاست ریشه در زمان نوجوانی دارد. او تجربه های زیادی را در پست ها و مقام های بالای دولتی دارد اما از چپگراها و جوانانی كه سابقه مهاجرت دارند و آن هایی كه پیشینه جرم و جنایت و سابقه سیاسی دارند بیزار است. «ساركوزی» ۵۱ ساله سال گذشته از وجود جوانان بزهكاری كه برچسب اراذل و اوباش داشتند به شدت خشمگین شد و فریاد اعتراض سرداد. او معتقد است فرانسه از لحاظ سیاسی نیاز به اصلاح و نوسازی دارد و باید نسبت به گذشته تغییرات چشمگیری در آن حاصل شود. «ساركوزی» در مورد ۳۵ ساعت كار در هفته دقیق و موشكافانه عمل می كند و معتقد است كسانی كه می خواهند بیشتر كار كنند می بایست توانایی انجام آن را داشته باشند. او همچنین می گوید سیستم اقتصادی فرانسه با وجود حمایت هایی كه از كارگران می كند و هزینه ای كه برای رفاه اجتماعی آن ها در نظر گرفته، نمی تواند مشاغل كافی ایجاد كند.
برخلاف اظهارات «ساركوزی» خانم «رویال» در كشوری به این مرحله رسیده است كه زنان از قدیم تاكنون هیچ گونه دسترسی به مقام های دولتی و قدرت سیاسی نداشته اند.
«رویال» یك رویكرد پوپولیستی در پیش گرفته و معتقد است كه می بایست به حرف مردم گوش داد و سپس همانطور كه مردم می خواهند عمل كرد. او در یكی از سخنرانی هایش اظهار داشت: «جهان تغییر یافته است. فرانسه تغییر كرده. پس سیاست ها نیز باید عوض شود. من می خواهم نه تنها این تغییر را ایجاد كنم بلكه می خواهم آن را با وجود شما دگرگون سازم. فرانسه آماده اصلاح و تغییر است. اما من نمی خواهم این تغییرات را با زور بر شما تحمیل كنم. شما باید در اصلاح و تصمیم گیری در مورد این تغییرات حضور داشته باشید.»
«رویال» حتی از بسیاری از سیاست های سوسیالیست های فرانسه هم نگران است. برخی از آن ها با كار هفته ای ۳۵ ساعت موافق نیستند و معتقدند از نظر جهانی قابل اجرا نیست. یكی دیگر از چالش های او دوباره جمع كردن فرانسوی های چپگراست و این كه چطور می تواند آن ها را به سوی خود جلب كند.
از زمانی كه «رویال» عقاید خود را به گوش عموم رساند، یك سال می گذرد. دلیلی كه «رویال» چنین محبوبیتی را در طول یك سال در میان مردم به دست آورد، این بود كه اعلام كرد نیازهای عموم مردم را با یك تغییر تازه در سیاست های دولت برآورده خواهد كرد.
«رویال» با ایراد گرفتن از سیستم ۳۵ ساعت كار در هفته توانست توجه مردم را بیشتر به خود جلب كند. سوسیالیست های سنتی از عقیده رویال انتقاد كردند و گفتند این امور ارزش حزب سوسیالیست فرانسه را از بین می برد. در این حین رقبای او نیز با تمسخر می گفتند: «رویال» مردم را با نگاه هایش به دام انداخته است، با وجود همه این اظهارات بررسی ها نشان می دهد خانم «رویال» در رأس لیست چپگراها قرار دارد.
می توان به روشنی دریافت كه با محبوبیتی كه «رویال» این روزها بین مردم فرانسه به دست آورده، می تواند با وجود سختی ها و مشكلاتی كه در پیش روی اوست در انتخابات با آراء زیاد پیروز شده و مقام ریاست جمهوری فرانسه را كسب كند.
به نوشته سایت خبری BBC، انگلیسی ها «مارگارت تاچر» را به عنوان نخست وزیر انتخاب كردند، مردم آلمان «آنجلا مركل» را به عنوان صدراعظم برگزیدند و در فنلاند و شیلی نیز در ۱۲ ماه گذشته رؤسای جمهور زن به ریاست رسیده اند، آیا سال ۲۰۰۷ می تواند سالی باشد كه كشور فرانسه اولین زن رییس جمهور خود را انتخاب كند؟

مترجم: نازنین جم
منابع: برگرفته از Financial Times, AP

منبع : روزنامه جوان