پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

آرزوی کسب مدال المپیک را دارم


آرزوی کسب مدال المپیک را دارم
▪ در چه مسابقاتی تاکنون توانسته‌اید مدال بگیرید و صاحب مقام بشوید؟
ـ سال ۸۴ در مسابقات بین‌المللی مالزی مدال برنز مسافت ۷۰ متر، مدال برنز تیمی همان مسابقات در مسابقات بانوان کشورهای اسلامی هم مدال برنز گرفتم، در سال ۸۵ در مسابقات کشور تایلند مسابقات جایزه بزرگ آسیا مدال برنز گرفتم، آخرین آن هم مسابقات فرانسه بود که سهمیه المپیک و مدال نقره گرفتم.
▪ چطور شد، در مسابقات انتخابی المپیک در فرانسه توانستید سهمیه المپیک را بگیرید؟
ـ هشت ماه پیش در مسابقات آسیایی که مرحله دوم کسب سهمیه المپیک بود نتوانستم سهمیه را بگیرم لذا اردو تمریناتمان خیلی سخت‌تر و سنگین‌تر شد و همه‌اش هم به مسابقات فرانسه فکر می‌کردیم از ساعت ۷/۵ صبح تا ۱۱ شب تیر می‌زدم. مربیانم برای این مسابقات برنامه‌ریزی کردند و تلاش کردیم که خودمان را به این مسابقات برسانیم. از چهار سال پیش که کار را شروع کردیم خیلی مشکلات داشتیم و خیلی مقاومت کردیم تا دلسرد نشویم. تمرینات ما شبانه‌روزی بود و ما در تمام طول سال تمرین می‌کردیم، تعطیلات به آن صورت نداشتیم مثلا در ایام سال تحویل فقط چهار پنج روز تعطیلات داشتیم. فدراسیون همیشه ما را حمایت می‌کرد و تمریناتمان را برقرار می‌کرد و تا آنجا که می‌توانست امکانات برایمان فراهم می‌کرد.
▪ چند سال است که در رشته تیراندازی با کمان کار می‌کنید و چند سال است که عضو تیم ملی هستید؟
ـ من هشت سال پیش شروع کردم ولی به صورت آماتور چون امکانات آنچنانی نبود که بتوانم تمرینات مداوم داشته باشم.
▪ آن موقع چند سال داشتید؟
ـ ۱۹ سالم بود.
▪ چند سال است که عضو تیم ملی هستید؟
ـ الان چهار سال است که عضو تیم ملی هستم.
▪ “ریکرو” یعنی چه و این رشته چه فرقی با رشته‌های دیگر تیر و کمان دارد؟
ـ تیراندازی با کمان دارای دو رشته است یکی “ریکرو” یکی هم “کامپاند”.
“ریکرو” همان کمان قدیمی سنتی است. کامپاند کمانی است که مقداری ابزار مکانیکی در آن به کار رفته است.
▪ شما با کمان سنتی کار می‌کنید؟
ـ بله.
▪ این کمان باید مشکل‌تر باشد.
ـ هر دو سختی‌های خود را دارند اما کامپاند چون ابزار مکانیکی دارد سطح رکوردش بالاتر است.
▪ شما “کامپاند” هم کار کرده‌اید؟
ـ نه من تا به حال با کامپاند تیر نینداخته‌ام.
▪ حتی یکبار؟
ـ شاید فقط یکبار و یکدانه تیر ولی اصلا کامپاند کار نمی‌کنم.
▪ علتش چیست؟
ـ کلاس این کمان خیلی متفاوت است. درست است که هر دو کمان هستند اما از نظر تکنیکی خیلی با هم فرق دارند.
▪ آیا رشته تیراندازی با کمان یک رشته ورزشی پسرانه است؟
ـ همه این‌طور می‌گویند ولی اتفاقا دخترها در تیرو کمان موفق‌تر هستند چون رشته ظریف و حساسی است و دقت بالایی لازم دارد.
▪ چطور شد به این رشته علاقه‌مند شدید؟
ـ خواهرم رشته تیراندازی با تفنگ را شروع کرد و در این رشته موفق بود من هم دوست داشتم که این رشته را امتحان کنم. ترجیح دادم رشته جدیدتر را انتخاب کنم.
به این دلیل به رشته تیرو کمان رفتم.
▪ خواهرتان هم صاحب مدال شده‌اند؟
ـ بله مدال کشوری دارند و یکسال هم در اردوی تیم ملی بودند.
▪ خواهرتان از شما بزرگترند؟
ـ بله یکسال.
▪ آیا می‌دانید ایشان چطور علاقه‌مند به رشته تیراندازی شدند؟
ـ مسبب آن خاله‌ام بودند. خاله‌ام تیراندازی با تپانچه کار می‌کردند.
▪ پس شما خانوادگی در رشته تیراندازی با وسایل مختلف کار می‌کردید؟
ـ تقریبا.
▪ آیا فکر می‌کردید روزی در مسابقات المپیک شرکت کنید؟
ـ نه هیچ وقت به این موضوع فکر نمی‌کردم. موقعی که تیر و کمان را شروع کردم بالاترین هدف من رسیدن به تیم ملی بود.
▪ الان چه احساسی دارید؟
ـ احساس خیلی خوبی است. خوشحالم.
▪ اگر قهرمان تیراندازی با کمان نبودید چه شغلی داشتید؟
ـ درسم را ادامه می‌دادم. البته الان هم درسم را ادامه می‌دهم. به هر حال در کادر ورزشی بودم.
▪ الان هم دارید درس می‌خوانید؟
ـ سال ۸۵ باید در دانشگاه آزاد ثبت نام می‌کردم ولی به خاطر بازی‌های آسیایی دوحه قطر ثبت نامم را کنسل کردم و به تمرین رسیدم تا برای مسابقات دوحه قطر آماده باشم. متاسفانه ما را مسابقات دوحه قطر نفرستادند. هم مسابقه را از دست دادم و هم دانشگاه را. ان‌شاء‌الله اقدام می‌کنم که از سال دیگر بروم.
▪ تاکنون چند بار شکست را تجربه کردید و چه حسی داشتید؟
ـ (با خنده) خیلی ... می‌دانید شکست ناراحت کننده است ولی این شکست‌ها باعث شد که آنجایی که “باید” از تجربه‌هایم استفاده ‌کنم.
▪ در خانه شما چه کسی بیشتر علاقه‌مند به رشته شماست؟
ـ همه‌اشان دوست دارند. خواهرم، پدرم، مادرم، برادرم.
▪ آیا پدر و مادرتان ورزشکار بودند؟
ـ مادرم در دوره جوانی‌اش ژیمناستیک و پدرم رزمی‌ کار می‌کردند.
▪ صاحب مدال و مقام که نبودند؟
ـ نه. در حد ورزش کردن فقط.
▪ چند ساعت در روز تمرین می‌کنید؟
ـ در حال حاضر ۹ صبح تا ۶ بعدازظهر. ولی به طور کلی تمریناتمان ۷/۵ صبح تا ۶ بعدازظهر است اگر تمرین شب باشد ۷/۵ تا ۱۰/۵ شب. یعنی تقریبا ۱۲، ۱۳ ساعت.
▪ چند سال است که هر روز هفته را تمرین دارید؟
ـ چهار سال است.
▪ در تیراندازی با کمان قدرت دست مهم است یا تمرکز؟
ـ قدرت بدنی خیلی مهم است. چون تا نتوانی کمان را بکشی نمی‌توانی روی هدف متمرکز شوی.
▪ نقش فدراسیون تیر و کمان در رشد شما چه بوده است؟
ـ این فدراسیون از بدو تاسیس کار خیلی خوبی کرد و آن، این بود که مربی کره‌ای به ایران دعوت کرد.
چون ما در ایران مربی حرفه‌ای در سطح تیم ملی نداریم. و اینکه فدراسیون با سیستم مربی‌های خارجی کنار آمد چون آنها عقیده دارند که باید تمرینات مستمر باشد و قطع نشود. در این چهار سال همان طور که گفتم در تمام طول سال، تمرین داریم واستراحتمان خیلی کم است. این خودش هزینه زیادی می‌خواهد ولی فدراسیون با این وضعیت کنار آمد و تا آنجا که توانست تجهیزات و امکانات برایمان فراهم کرد. مسلما ۵۰ درصد موفقیت ما به دلیل تلاش‌های فدراسیون است.
▪ این رشته به چه دردی می‌خورد؟
ـ اگر بخواهیم سطحی به آن نگاه کنیم، مثل همه ورزش‌های دیگر است اما یکی از جنبه‌های دیگرش این است که رشته بسیار مفرحی است. تمام ایرانی‌ها این رشته را خیلی دوست دارند چون از قدیم جزء رشته‌های ورزشی و جنگی ایران بوده است. همان طور که می‌دانید در جنگ، هم در صدر اسلام و هم در ایران تیر و کمان یکی از سلاح‌های جنگی بوده است. مزایای زیادی هم دارد چون وقتی کسی می‌تواند تیر بزند و کسی می‌تواند در این رشته موفق باشد که روح آرامی داشته باشد و فکر آرام و قلب صافی داشته باشد.
▪ قلب صاف هم می‌تواند به تیرانداختن کمک کند؟!
ـ مطمئن باشید. اگر قلبت صاف نباشد و از کسی کینه داشته باشی نمی‌توانی روی کارت متمرکز بشوی.
▪ کدام عضلات بدن در این رشته قوی می‌شود؟
ـ کتف و سر شانه‌ها خیلی مهم است. باید پاهای قوی هم داشته باشید.
▪ آیا موقع پرتاب کمان دچار اضطراب نمی‌شوید؟
ـ چرا خیلی پیش آمد، مخصوصا موقع مسابقات‌.
▪ چه کار کردید؟
ـ ضربان قلب بالا می‌رود و استرس باعث ایجاد لرزش در بدن می‌شود. این لرزش برای رشته تیر و کمان خیلی مخرب است چون مثلا در رشته‌های رزمی می‌توانی این استرس و لرزش را با حرکات مختلف تخلیه کنی ولی در تیر و کمان یک جا ایستاده‌ای و باید دست راست و چپت در یک مسیر مستقیم حرکت کند اگر یک ذره جابه‌جا بشود کار خراب است. در مسافت ۷۰ متر یک میلی‌متر می‌تواند از مرکز هدف به شش، هفت بخورد یعنی خطایش خیلی زیاد می‌شود. ما برای کنترل استرس باید از قبل تمرین داشته باشیم که وقتی استرس آمد چه کنیم. باید تمرینات ورزشی و دو داشته باشیم تابتوانیم ضربان قلبمان را سریعا کنترل کنیم. یکی هم این است که از لحاظ فکری باید خودمان را آن لحظه آرام کنیم.
▪ چقدراحتمال می‌دهید که در مسابقات المپیک پکن صاحب مدال بشوید؟
ـ در مورد مسابقات پکن حرف نمی‌زنم که می‌توانم مدال بگیرم یا نه ولی به آن فکر می‌کنم.
▪ درصد هم نمی‌توانید بدهید؟
ـ نه، بعد از چهار سال همین که سهمیه را گرفتم کار بزرگی بود.
▪ رقبای جدی شما در این رشته از چه کشورهایی هستند؟
ـ تقریبا همه کشورهای قوی دنیا هستند. کره، ژاپن، چین تایپه، ایتالیا، آلمان، انگلیس، آمریکا.
▪ از همه قوی‌تر کدام کشورها هستند؟
ـ کره و چین.
▪ از مربیانتان بگویید، کارشان چطور است؟
ـ سیستمشان کره‌ای است. روی همان سیستمی که تیم ملی کره کار می‌کند با ما تمرین می‌کنند.
الان در سطح نسبتا خوبی هستیم. شاید، آن‌قدر که آنها امکانات دارند ما نداشته باشیم (البته در کل ایران نیست، نه فقط برای تیم ملی) ولی تا آنجایی که توانستند از وسایل حرفه‌ای برای ما استفاده کردند. این مسئله خیلی تاثیر داشت مثلا کمان‌هایی که ما استفاده می‌کنیم در سطح بین‌المللی است و این باعث اعتماد به نفس می شود. از سوی دیگر اینکه بدانی مربی از کشوری است که در دنیا حرف اول را می‌زند مهم است معمولا تیم کره قهرمان جهان و المپیک می‌شود. اعتماد به مربیانمان باعث شد که ما بتوانیم نتیجه را بگیریم اگر ذره‌ای شک به مربی داشتیم تیم نمی‌توانست کار خودش را درست انجام بدهد.
▪ آقایی هم در این رشته سهمیه‌دار المپیک شده؛ شما بهترید یا ایشان؟
ـ بله آقای حجت‌الله واعظی. شرایط تمرین ما یکسان است. هر دو در سطح خوبی هستیم در مسابقه مشخص می‌شود که چه کسی بهتر می‌تواند کار کند. الان شرایط مسابقه را نمی‌دانم.
▪ وضعیت آمادگی جسمی و روحی شما چگونه است؟
ـ تا المپیک وقت زیادی باقی نمانده. از نظر روحی خیلی خوبم. بعد از اینکه سهمیه المپیک را گرفتم تمام فشارهایی که در این مدت روی دوشم بود برداشته شد. تمام حرف‌هایی که در مورد من می‌زدند که نجمه آبتین چهار سال در تیم است و هیچ کاری نکرده، از بین رفت. همین باعث شد من احساس خوب و راحتی داشته باشم. از نظر بدنی هم تمریناتمان بعد از فرانسه سه هفته است که شروع شده و دارم خودم را به آمادگی می‌رسانم.
▪ تا چند سالگی می‌شود در رشته تیر و کمان موفق بود و قهرمان هم باقی ماند؟
ـ در رشته تیراندازی با کمان سن زیاد مطرح نیست. اینکه از بچگی شروع کنی خیلی بهتر است ولی آقایی از ژاپن در المپیک قبلی مدال نقره گرفت که ا‌و نزدیک به چهل سال سن داشت.
▪ به چه ورزش دیگری علاقه دارید؟
ـ ورزش‌های رزمی؛ چون قبلا کار کردم.
▪ آرزو دارید در آینده چه شغلی داشته باشید؟
ـ دوست دارم تیر و کمان را ادامه بدهم.
▪ آرزویتان به طور کلی چیست؟
ـ مدال المپیک را بگیرم.
▪ آن لحظه‌ای که می‌خواهید تیر را رها کنید به چه فکر می‌کنید؟
ـ هیچی، چون فرصت فکر کردن به هیچ چیز را ندارم.
▪ عامل موفقیت شما در پکن؟
ـ توکل به خدا، در مسابقات فرانسه برای سهمیه المپیک هر قدمی که برمی‌داشتم نام خدا را می‌آوردم. در مسابقات المپیک هم همین کار را می‌کنم.
هر تیری که بیندازم نام خدا را خواهم برد.
▪ بهترین “هدف” چیست؟
ـ رسیدن به تکامل.
▪ از شما متشکرم.
منبع : روزنامه رسالت