موسم رمضان، فرصتی برای انسجام

فرصت ذیقیمت ماه مبارک رمضان هر ساله موسم مناسبی است تا امت اسلامی هر چه بیشتر برای انس با قرآن و تدبر در تعالیم نجات بخش آن تلاش کند. از علمای دینی‌، رهبران فکری و روشنفکران جهان اسلام گرفته تا سیاستمداران و نخبگان سیاسی و توده‌های مسلمین همه و همه باید به واسطه آموزه‌های قرآنی اسلام عزیز را در جان خود زنده نگهدارند و با وجدان‌های بیدار و هوشیار خود بنیان‌های تشخص عقیدتی و تعهد ایمانی خویش را تحکیم کنند. به هر روی جهان اسلام باید از ظرفیت بی‌بدیل ماه رمضان و شهرالصیام بهره‌ گیری کند. کدام ظرفیت از این بالاتر که هر ساله بیش از یک میلیارد مسلمان با هم نیت می‌کنند،‌با هم به این ماه و ایام معنوی آن داخل می‌شوند، با هم روزه می‌‌گیرند و با هم افطار می‌کنند؟ آیا پیام اصیل این عبادت الهی همچون بسیاری دیگر از احکام عبادی اسلام چون حج،‌عزت و وحدت کلمه مسلمین نیست؟
اما تا آن هنگام که امت اسلامی و دولت‌های جهان اسلام ، قرآن را از مهجوریت خارج نکنند و با وجدان بیدار خود فرهنگ اصیل اسلامی را در تمام شئون زندگی فردی،‌ سیاسی، اقتصادی ،‌مدیریتی و ... حاکم نسازند نمی‌توان انتظار داشت تمام توطئه‌ها و نقشه‌های تفرقه افکنان و خناسانی که تحقیر جهان اسلام و تشتت مسلمین را آرزو می‌کنند همواره نقش بر آب شود!آری! دقیقا به همین دلیل بوده که چون قرآن مهجور بوده هر از چندی دشمنان امت اسلامی توانسته‌اند رخنه‌ای بر پیکره عظیم مسلمین پیدا کنند و ضربات خود را وارد آورند...
تشدید صف‌بندی‌های سیاسی و فرقه‌ای ،‌القای تردید در آموزه‌ها و مفاهیم شریعت، خودباختگی و فریفتگی برخی عناصر کج اندیش و کوته بین که در برابر جهان غرب سر تسلیم فرود آورده‌اند و عقب نگه داشتن مسلمانان از رشد و پیشرفت، عمده‌ترین زمینه‌های رخنه غرب در جوامع اسلامی بوده‌اند. اما در این بین حیله‌آمیزترین و خیانت بارترین نقشه دشمنان تمدن اسلامی در دو نکته نهفته که از بیش از یک قرن پیش آغاز شده و امروز در آغاز قرن بیست و یکم به شکلی پیچیده‌تر و موذیانه‌تر اجرا می‌شود.
بیگانگان و استعمارگران که تمدن و فرهنگ اصیل اسلامی را نشانه رفته بودند دو کار انجام دادند: یکی متزلزل کردن پیوندهای اسلامی بین امت و دیگری سرگرم کردن استعدادهای جوامع اسلامی به این مسائل روزمره و اختلافات.
متاسفانه تاثیرات شوم این توطئه‌ها و برنامه‌ها در جهان اسلام انکار ناشدنی است و به راحتی می‌توان پیامدهای این نقشه‌ها را که همانا بی‌تفاوتی ،‌انفعال ، بی‌خبری و سرگرمی‌های پوچ و بی اساس است در لحظه لحظه حیات جامعه اسلامی ملاحظه کرد. به راستی چرا امت اسلامی و دولت‌های اسلامی بیش از نیم قرن است که در مقابل رژیم صهیونیستی و ضد بشری موسوم به اسرائیل که در قلب جهان اسلام رخنه کرده عملا دچار سکوت و بی‌برنامگی است؟! و امروز چرا جهان اسلام در برابر بمباران کودکان و زنان محروم خانه‌های گلی و قتل عام بیغوله نشین‌های افغانستان تکانی به خود نمی‌دهد؟! مگر اینها مسلمان نیستند و بخشی از امت اسلامی به شمار نمی‌آیند؟! و اساسا تا کی باید مسلمانان به همین سیاق کشتار شوند و بقیه هم شاهد و ناظر بمانند؟
تمدن دنیا زده غرب که مسلمانان را به خشونت‌ورزی،آزادی ستیزی و القائات بی‌پایه و اساس دیگر متهم می‌کند هفت سال است که در افغانستان و عراق به تجاوزگری و کشتار فرزندان دنیای اسلام مشغول است. آن هم در پی یک رویداد کاملا مبهم تروریستی که معلوم نیست چرا در طلیعه هزاره سوم طراحی واجرا می‌شود!!!
اگر امت اسلامی اصالت‌های خویش را شناسایی کند و با وحدت کلمه و انسجام ظرفیت‌ها و منابع، قدرت خود را به پویایی و جهش وا دارد نه در مسائل علمی و فکری مرعوب غرب خواهد بود و نه در معادلات سیاسی و پیچیدگی‌های روابط بین‌المللی و بازی ابرقدرت‌های پوشالین به ورطه انفعال می‌افتد . یکی از این ظرفیت‌ها همین ماه مبارک رمضان است که معنویت اخوت اسلامی و مقاومت دینی را به بندگان صالح خود آموزش می‌دهد و این پیام را در بر دارد که “و لا تهنوا و لا تحزنا وانتم الاعلون ان کنتم مومنین.” از رمضان که بگذریم کنگره عظیم حج پیش روی امت اسلامی است. فرصت‌هایی که هر ساله می‌آیند و می‌روند اما مع‌الاسف نشانه‌ای از تدبیر وهوشیاری مسلمین و رهبران سیاسی وفکری ایشان مشاهده نمی‌شود و بهره‌گیری چندانی از آنها صورت نمی‌پذیرد...

محمد مهدی انصاری

منبع : روزنامه رسالت