نظام آموزش عالی در کره جنوبی

جای گرفتن دانشگاه های کره جنوبی در فهرست ۵۰۰ دانشگاه برتر جهان را باید یکی از نتایج و دستاوردهای اصلاحات اساسی در سامانه آموزش و پرورش این کشور در دهه ۸۰ میلادی دانست. این اصلاحات را می توان به سه دسته تقسیم کرد. پس از قدرت گیری ژنرال «چون دو هوان» در سال ۱۹۸۰، وزیر آموزش و پرورش کره جنوبی با هدف افزایش فرصت های تحصیلی برای تمام اقشار جامعه دست به یکسری اصلاحات زد.
در نتیجه این اصلاحات، شمار پذیرفته شدگان دانشگاه ها از ۴۰۳ هزار نفر در سال ۱۹۸۰ به ۴/۱ میلیون نفر در سال ۱۹۸۹ افزایش یافت. به این ترتیب، افزایش ظرفیت دانشگاه ها و فضاهای آموزشی را باید محصول نخستین دور اصلاحات در سامانه آموزش و پرورش کره جنوبی دانست.
دور دوم اصلاحات با هدف ممنوعیت فعالیت آموزشگاه های خصوصی (ویژه متقاضیان ورود به دانشگاه) آغاز شد. پیش از آن مرسوم بود که دانش آموزان و فارغ التحصیلان دبیرستان ها برای آمادگی ورود به دانشگاه ، به معلم های خوش سابقه مراجعه و با پرداخت مبالغ سنگین، ثبت نام می کردند. این وضعیت، امتیازهای غیرمنصفانه ای را در اختیار خانواده های ثروتمند قرار داده بود. براساس قوانین جدید مقرر شد که دانش آموزان تحت تعلیم موسسه های خصوصی از مدرسه اخراج و معلم ها نیز از کار، بیکار شوند.
تا اواخر دهه ۱۹۸۰، سیستم آموزش خصوصی به کل ناپدید شد. سومین دور اصلاحات عبارت بود از تشکیل نظام کمیته بندی و وضع قوانین جدید مربوط به پذیرش. بر طبق قانون جدید تمام دانشگاه ها موظف بودند ۳۰ درصد از ضعیف ترین متقاضیان خود را مردود اعلام کنند.
این قانون در ابتدا با هدف افزایش سطح کیفی دانشجویان و ارتقای سطح علمی دانشگاه ها اعمال شد، اما رفته رفته آزمون ورودی دانشگاه ها آنچنان دشوار و نفس گیر شد که تاثیرات منفی متفاوتی (از جمله بروز ناراحتی های روانی و افزایش میزان خودکشی بین جوانان کره ای) را در جامعه به جای گذاشت. امروزه جوانان کره ای کنکور را «آزمون جهنمی» خطاب می کنند.
● تعداد دانشگاه ها
کره جنوبی از ۲۱ دانشگاه ملی، دو دانشگاه شهری، ۷۱ دانشگاه خصوصی، ۲۰ کالج، ۱۱ کالج تربیت معلم، ۹ کالج صنعتی و شش آکادمی پلیس و علوم نظامی برخوردار است. معتبرترین دانشگاه کره جنوبی که نام و آوازه جهانی دارد، دانشگاه ملی سئول است. این دانشگاه در جدیدترین فهرست های بین المللی، یکصدو شصت وهفتمین دانشگاه برتر جهان و نوزدهمین دانشگاه برتر آسیا معرفی شده است.
در میان دانشگاه های خصوصی کره نیز «دانشگاه کره» اعتبار و جایگاهی خاص دارد. این دانشگاه که جزو بهترین دانشگاه های کره شناخته می شود در سال ۱۹۰۵ در سئول تاسیس شده و در حال حاضر ریاست آن را «لی فیل سانگ» برعهده دارد.
دانشگاه کره ده ها دانشکده و ۵۴۸۰۰ دانشجو دارد و نخستین موسسه مدرن آموزش عالی کره به حساب می آید. نام این دانشگاه زمانی در کانون اخبار بین المللی قرار گرفت که جزو ۲۰۰ دانشگاه برتر جهان معرفی شد. براساس فهرست سال ۲۰۰۶، از ۵۰۰ دانشگاه برتر جهان، دانشگاه کره در رتبه ۱۸۴ قرار گرفته است. ضمن آنکه دانشکده علوم اجتماعی این دانشگاه در رتبه شصت وششم و دانشکده هنرهای آزاد آن در رتبه هشتاد و نهم برترین کالج های دنیا معرفی شده اند.
این فهرست براساس پژوهش مجله تایمز پیرامون ۲۳۷۵ دانشگاه در سراسر جهان و با توجه به فاکتورهایی از جمله نظرسنجی از جوامع دانشگاهی و نخبه، کمیت و کیفیت آزمون ها، نسبت تعداد دانشجویان به استادان، تعداد دانشجویان خارجی و تعداد استادان خارجی تهیه شده است.
دانشگاه کره علاوه بر اعتبارات علمی، از جمله وزنه های سنگین کره جنوبی در عرصه ورزش به شمار می آید. تیم های ورزشی این دانشگاه به ویژه در رشته های بیسبال بسکتبال، هاکی روی یخ، راگبی و فوتبال همواره جزو مدعیان اصلی تیم های ورزشی در سطح ملی شناخته می شوند.
یکی از عوامل اصلی جای گرفتن این دانشگاه در فهرست ۲۰۰ دانشگاه برتر جهان، اجرای پروژه ای موسوم به «پروژه جهانی دانشگاه کره» است که بر تربیت و تعلیم دانشجویان برای ورود به رقابت های علمی جهانی (المپیادها)، ایجاد زیرساخت های علمی و پژوهشی و سرمایه گذاری و تحقیق بر روی ارتقای سطح مدیریتی (براساس استانداردهای جهانی) تمرکز دارد. یکی از اهداف طرح یاد شده، گنجاندن نام دانشگاه در فهرست یکصد دانشگاه برتر جهان تا پایان سال ۲۰۱۰ میلادی است.
مدیران دانشگاه کره همچنین قصد دارند با سرمایه گذاری در بخش تبلیغات و بازاریابی جهانی، این نهاد را هر چه بیشتر به ساختار دانشگاه های بین المللی نزدیکت کنند.
بر همین اساس، از سال ۲۰۰۳ طرح استانداردسازی زبان انگلیسی، ارائه واحدهای دانشگاهی به این زبان و پروژه های نوآورانه منطبق با سیاست های «جهانی شدن» آغاز شده است.

دانیال بهینا

منبع : روزنامه کارگزاران