ویتامین E

ویتامین E یكی از ویتامین‌های محلول در چربی است. دلیل شهرت ویتامین E خاصیت آنتی‌اكسیدان آن است كه عبارتست از كاهش عوامل شیمیایی مخربی كه در اثر استرس‌های فیزیولوژیكی و محیطی در خون بوجود آمده است. این خاصیت در ویتامین E و ویتامین C موجود است.
كسانی كه در مشاغل پراسترس فعالیت دارند، كسانی كه به بیماری‌های مزمن مبتلا هستند و یا دچار صدمات كلی شده‌اند از جمله افرادی هستند كه به این ویتامین توجه بسیاری نشان می‌دهند. این ویتامین در عملكرد كلیه سلول‌ها موثر است از این‌رو كمبود آن عوارض زیادی را در پی خواهد داشت. ویتامین E در سال ۱۹۲۰ به عنوان فاكتوری محلول در چربی و ضدسقط‌جنین شناخته شد و نام علمی آن توكوفرول (Tocopherol) است. این ویتامین به‌خصوص در نزد حیوانات مانند موش مورد مطالعه قرار گرفته است.
تجربه نشان داده است كه اگر موش‌ها را تحت یك رژیم غذایی مصنوعی بدون چربی قرار دهند اختلالاتی در عمل تولید مثل حیوان پدیدار می‌شود.ویتامین E یك آنتی‌اكسیدان است.
این ویتامین در لایه چربی دیواره سلول و در داخل سلول قرار دارد و از بروز تخریب در دیواره سلول جلوگیری می‌كند. همین عملكرد ویتامین E است كه از بروز تخریب داخل عروق و سكته‌های قلبی جلوگیری می‌كند. كمبودهای غذایی بر ذخیره آن در بدن موثر است. كمبود آن در بیماری‌های قلبی بیشتر دیده شده است. بررسی اثرات آنتی‌اكسیدان E در بسیاری از شرایط تخریبی چون پیری، آلودگی هوا، استرس‌های محیطی، سرطان، بیماری‌های قلبی، آب مروارید، دیابت و عفونت در حال انجام است. ویتامین E تنها توسط گیاهان تولید می‌شود. در برگ‌ها و دانه‌ها، خصوصا روغن‌های گیاهی موجود است و میزان مورد نیاز روزانه آن در بدن ۷ تا ۹ میلی‌گرم می‌باشد.
با مصرف روزانه سبوس گندم، آفتابگردان، بادام، ذرت و زیتون می‌توانید میزان زیادی ویتامین E دریافت كنید. میزان مصرف از این مواد غذایی باید در حد نیاز باشد. مثلا مصرف روزانه ۲ قاشق غذاخوری روغن آفتابگردان بدون اینكه حرارت ببیند نیاز شما را برآورده می‌سازد.

منبع : روزنامه تهران امروز