تاثیر پوترسین برون زاد بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی (Fragaria ananassa) رقم سلوا

تاثیر غلظت های مختلف پوترسین بر عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم سلوا در دمای ۵ درجه سانتیگراد بررسی شد. میوه ها در محلول پوترسین با غلظت های ۱, ۰.۵, ۰.۳ و ۲ میلی مولار و نیز آب مقطر (شاهد) به مدت ۵ دقیقه غوطه ور شده و به همراه میوه های تیمار نشده (تیمار خشک) به یخچال (۵ درجه سانتی گراد) منتقل شدند. در روزهای پنجم، نهم و سیزدهم پس از شروع انبارداری، میزان تولید اتیلن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و pH میوه ها اندازه گیری شد. استفاده از پوترسین به طور معنی داری باعث افزایش عمر انباری میوه توت فرنگی شد، به طوری که میوه های تیمار خشک و شاهد به ترتیب ۶ و ۸ روز عمر انباری داشتند، در حالی که میوه های غوطه ور شده در محلول های ۱ و ۲ میلی مولار پوترسین، به ترتیب در روزهای دوازدهم و چهاردهم هنوز قابل عرضه به بازار بودند. استفاده از پوترسین به طور معنی داری باعث کاهش تولید اتیلن میوه ها شد. در هر سه زمان اندازه گیری (روزهای پنجم، نهم و سیزدهم انبارداری) بالاترین میزان تولید اتیلن مربوط به تیمار خشک و کمترین آن مربوط به تیمار ۲ میلی مولار پوترسین بود. همچنین استفاده از پوترسین به طور معنی داری از نرم شدن میوه طی انبارداری جلوگیری نمود و باعث حفظ سفتی بافت میوه ها گردید، به طوری که در هر سه زمان اندازه گیری، بیشترین سفتی بافت مربوط به تیمار ۲ میلی مولار پوترسین بود. کمترین میزان سفتی در روزهای پنجم و نهم مربوط به تیمار آن مقطر و در روز سیزدهم مربوط به تیمار خشک بود. استفاده از پوترسین تاثیر معنی داری بر pH و اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول میوه ها نداشت، ولی در هر سه زمان اندازه گیری، بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون مربوط به تیمار ۲ میلی مولار پوترسین و کمترین آن مربوط به تیمار خشک بود.

محمدرضا زکایی خسروشاهی
محمود اثنی عشری
احمد ارشادی
احمد احمدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی