بررسی تاثیر وزن ریشچه و فاصله کشت بر عملکرد و خصوصیات کیفی بذر منوژرم چغندر قند

این بررسی جهت تعیین نحوه تاثیر دو عامل وزن ریش چه و فاصله کشت روی خصوصیات کیفی و کمی بذر چغندرقند منوژرم ژنتیکی رقم ۹۵۹۷ چغندرقند طی سال های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا گردید. در این مطالعه، وزن ریش چه با سه اندازه مختلف (کمتر از یکصد گرم، ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم و ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم) در کرت اصلی و فاصله بین بوته ها با سه سطح (۴۰، ۵۰ و ۶۰ سانتی متر) در کرت فرعی در قالب طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری ها در این طرح شامل صفات ریخت شناسی بوته، صفات کیفی (سرعت و یکنواختی جوانه زنی)، نحوه توزیع اندازه بذر و درصد بذر منوژرم بود.
نتایج حاصل نشان داد که تغییر در فاصله بین بوته ها، به ترتیب در سطح احتمال پنج و یک درصد بر روی تعداد شاخه فرعی و عملکرد بذر در بوته تاثیر معنی داری دارد. افزایش فاصله بوته ها از ۴۰ به ۶۰ سانتی متر عملکرد بذر در بوته را معادل ۴۳ درصد افزایش داد. افزایش وزن ریشه موجب افزایش سهم بذور استاندارد (با قطر بین ۳.۵ تا ۴.۵ میلی متر) و از آنجا عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانه زنی (به میزان ۱۱ درصد) و در عین حال، کاهش سرعت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی شد. از سوی دیگر، افزایش فاصله بوته ها (کاهش تراکم بوته) با افزایش سهم بذوری با قطر بیش از ۴.۵ میلی متر، سرعت و یکنواختی جوانه زنی و کاهش عملکرد بذر استاندارد قادر به جوانه زنی همراه بود. در مجموع، در این بررسی بیشترین عملکرد بذر خام (۱۲۰۸ کیلوگرم در هکتار) و بذر استاندارد قادر به جوانه زنی (۲۲۹.۱۶ کیلوگرم در هکتار) با کاشت ریش چه هایی به وزن ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم در فاصله کشت ۶۰ سانتی متر به دست آمد.

سعید صادق زاده حمایتی
ولی اله یوسف آبادی
داریوش طالقانی
مجید دهقان شعار
احمد بریموندی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی