با امام عصر (ع) در عزای امام حسین (ع)

سلام بر حسین كسی كه به خونش جانش را ارزانی داشت، سلام بر كسی كه در پنهان و آشكارش خداوند را فرمان برد، سلام بر كسی كه خداوند در خاكش شفا را قرار داد، سلام بر كسی كه اجابت دعا در زیر گنبدش می‌باشد، سلام بر كسی كه امامان از فرزندان و ذریه‌اش هستند.
سلام بر آغشته به خون، سلام بر [كسی كه] خیمه‌[اش] دریده شد، سلام بر پنجمین اهل كساء. سلام بر غریب غریبان، سلام بر شهید شهیدان، سلام بر كشته [به دست] پسرخواندگانِ مشكوك‌تبار، سلام بر سكونت‌یافتهٔ كربلا، سلام بر كسی كه فرشتگان آسمان بر او گریستند، سلام بر كسی كه فرزندانش پاك‌شدگانند.
سلام بر یعسوب و امیر آیین، سلام بر محل فرود آمدن برهان‌ها، سلام بر امامانِ سرور، سلام بر (گریبان‌ها) قلب‌ها و سینه‌های به خون آمیخته، سلام بر لب‌های پژمردهٔ شكننده [از تشنگی]، سلام بر جان‌های از بیخ و بن بریده، سلام بر روح‌های به پنهانی ربوده شده، سلام بر پیكرهای عریان، سلام بر جسم‌های لاغرِ رنگ‌باخته، سلام بر خون‌های جاری شده، سلام بر عضوهای بریده شده، سلام بر سرهای برافراشته گشته، سلام بر زنان سر برهنه گردیده.
سلام بر حجت و گواه پروردگار جهانیان، سلام بر تو و بر پدران پاكیزه‌ات، سلام بر تو و بر پسران شهادت‌طلبت، سلام بر تو و بر فرزندان و ذریهٔ یاری‌كننده‌ات، سلام بر تو و بر فرشتگان ملازم و همراه آرامگاهت، سلام بر كشته شده مظلوم، سلام بر برادر مسمومش، سلام بر علیّ بزرگ، سلام بر شیرخوار كوچك.
سلام بر بدن‌های غارت شده، سلام بر عترت و خاندان نزدیك و خویشاوند، سلام بر مجادله‌كنندگان در بیابان‌های پهناور، سلام بر دورافتادگان بدون كفن، سلام بر سرهای جدا شده از بدن‌ها، سلام بر حساب‌كنندهٔ شكیبا، سلام بر ظلم‌شدهٔ بدون یاور، سلام بر سكنا گزیده در خاك پاكیزه، سلام بر صاحب گنبد بلند مرتبه.
سلام بر كسی كه خداوند با جلالت پاكیزه‌اش فرموده، سلام بر كسی كه جبرئیل بدو مباهات كرده، سلام بر كسی كه میكائیل در گهواره با او سخن گفته (سرگرمش كرده)، سلام بر كسی كه حرمتش گسسته گردید، سلام بر كسی كه خونش به ظلم ریخته شد، سلام بر به خون زخم‌های غسل داده شده، سلام بر جام‌های تیرها آب داده شده، سلام بر كسی كه ستم بر او جایز شمرده شده، سلام بر سر بریده شده در میهمانی [در كنار نهر]، سلام بر كسی كه ساكنان قریه‌ها او را دفن كردند.
سلام بر كسی كه شاهرگش بریده شده، سلام بر مدافع بدون یاور كمك‌كننده، سلام بر سپیدموی محاسن خضاب كرده، سلام بر گونه و رخسار خاك‌آلود، سلام بر بدن غارت شدهٔ برهنه، سلام بر دندان‌های پیشین به هم كوبیده شده توسط چوب [خیزران]، سلام بر سرِ افراشته شده، سلام بر جسم‌های عریان در بیابان‌های پهناور كه گرگان درنده آنها را می‌گزیدند و درندگان مزهٔ خون و گوشتشان را چشیده، به گردشان می‌گردند.
سلام بر تو ای آقای من و بر فرشتگان بال گشودهٔ [خواستار فرود] اطراف گنبد تو كه بسیار احترام كنندهٔ به تربتت هستند؛ طواف كنندگان صحن و فضایت، واردشوندگان بر زیارتت. سلام بر تو همانا قصد تو كرده‌ام و آرزومند رستگاری نزد تو هستم.
سلام بر تو، سلام آشنای به حرم و مقامت، خالص در ولایت و دوستی‌ات، نزدیكی جوینده به خداوند به وسیلهٔ محبتت، دوری جوینده از دشمنانت.
سلام كسی كه قلبش به مصیبت و سختی تو زخمی و مجروح و اشكش در هنگام یاد تو ریزان است. سلام دردمندِ گرفته و محزون وشیدای فروتن. سلام بر كسی كه اگر با تو در كربلا بود از تو با جانش از تیزی‌های شمشیرها نگاه می‌داشت، و باقی‌ماندهٔ روحش ـ عمرش ـ را برای تو در معرض مرگ می‌انداخت و در پیش رویت كارزار می‌كرد و تو را در برابر آنانی كه بر تو هجوم آورده و شوریده بودند یاری می‌كرد و روح و جسد و مال و فرزندش را فدای تو می‌نمود، و روحش فدای روحت و خانواده‌اش نگاهدار و مدافع خانواده‌ات باد.
پس اگر روزگار [ولادت] مرا به تأخیر انداخته و مقدرات مرا از یاریت دور كرده و برای كسانی كه با تو دشمنی كردند مبارزه نكردم و با كسانی كه با تو دشمنی كردند ستیز ننمودم، پس صبح و شام برایت ناله می‌كنم و به جای اشك برایت خون می‌گریم برای حسرت بر تو و اندوه و تأسف بر آنچه تو را گرفتار كرد و شعله‌ور و در سوز و گداز تا اینكه [از] بی‌قراری سختی‌ها و مصیبت‌ها و غصهٔ اندوهگینی [به خاطر از دست دادن فرصت‌ها] بمیرم.
شهادت می‌دهم كه همانا تو نماز را به‌پا داشتی و زكات را پرداختی و به نیكی فرمان دادی و از بدی و ستمكاری بازداشتی و خداوند را فرمان بردی و از او سرپیچی نكردی و به او و ریسمانش چنگ آزیدی در نتیجه از او خشنود شدی و از خداوند ترسیدی و او را در نظر گرفتی و به او پاسخ گفتی و به روش او سلوك نمودی، و آشوب‌ها را فرو نشاندی و به سوی رشد و هدایت خواندی و راه‌های استواری را آشكار كردی و در [راه] خداوند آن‌گونه كه شایستهٔ جهادش بود كارزار كردی.
و تو برای خداوند فرمانبردار بودی و برای نیایت [حضرت محمد] (ص) پیرو، و برای سخن پدرت شنوا و به سوی [اجرای] وصیت و سفارش برادرت شتابگر كوشا، و برای پایه‌های دین بلندكننده، و برای سركشی و طغیان درهم كوبنده، و بر آشوبگران و طغیانگران سختگیر كوبنده، و برای امت نصیحتگر و در لحظات مرگ ستایشگر و تسبیح كننده و بر گناهكارانِ هرزه درگیر شونده و به حجت‌ها و دلیل‌های خداوند قیام كننده و برای اسلام و مسلمانان رحم‌كننده (بخشایشگر) وبرای حق یاور و در هنگام بلا و گرفتاری شكیبا و برای دین نگهبان و از محدودهٔ آیین دفاع‌كننده.
هدایت را نگاه داشتی و یاریش كردی و عدل و داد را گستردی و آن را پراكنده ساختی و آیین را یاری كردی و آشكارش ساختی. و كسی كه دین را بازیچه شمرده بود بازداشتی و او را راندی و پست را از شریف بازستاندی. و در حكم میان توانا و ضعیف مساوات قرار دادی و تو باران بهاری [محبت به] یتیمان و بی‌پدران بودی و بازدارندهٔ مردمان [از بدی] و عزت اسلام و گنجینه احكام و هم‌پیمان نیكویی، رهرو جدت و پدرت و در وصیت شبیه برادرت [هستی].
وفا كننده به امان دادن‌ها، دوستدار خوبی‌ها[ی] نیكو، كَرم‌های آشكار، نماز شب‌گزار در تاریكی‌ها، برپاگر روش‌ها، بخشنده به مخلوقات [خداوند]، بزرگِ پیشینیان نیكو نسب، با حسبِ زیاد و فراوان، با رتبه‌های بلند، با مناقب فراوان، با سرشت‌های ستوده، با موهبت‌های بسیار، بردبارِ رشید بازگشت كننده [به سوی خدا]، سخی، دانا، شدید، پیشوای شهید، آموزشگر، انابه كننده، و دوست‌دارندهٔ ترسان [هستی].
برای رسول(ص) فرزند بودی و برای قرآن سند و برای امت بازو، و در فرمانبری كوشا، نگاهبان عهد و پیمان، كناره‌گیر از راه‌های گناهكاران و هرزگان، عطاكننده و بخشنده به مسكینِ به سختی افتاده، صاحب ركوع و سجودهای طولانی.
كناره‌گیر در دنیا، همانند كناره‌گیری كوچ‌كننده از آن، و نگرنده به دنیا، به دیدهٔ ترسندگان از آن، آرزوهایت از آن (دنیا) بازداشته شده و همت و تلاشت از آرایش‌هایش برگرفته شده، از شادمانی‌اش به سان چشمی كه بر آن چیزی بخورد و آب‌ریزان شده و بسته گردد، چشم پوشیده و اشتیاقت در مورد آخرت شناخته شده و مشهور است.
تا اینكه آن هنگام كه بیداد دستش را از آستین برون كرد و ستم پرده از روی اسلحه‌اش برداشت و گمراهی پیروانش را فراخواند، در حالی كه تو در حرم جدّت ساكن بودی و برای ستمگران دوری گزیر نشسته در خانه و محراب عبادتگاه، دوری گزیده از لذت‌ها و شهوت‌ها، زشتی را با قلبت و زبانت به مقدار توان و امكانت زشت می‌شمردی، سپس موقعیت چنان ایجاب كرد كه پرچم انكار و مخالفت برداری و تو را بر آن داشت كه با عیّاشان و هرزگان كارزار كنی پس با فرزندان و خاندان و پیروان و دوستانت به راه افتادی و حقیقت را به روشنی و درستی آشكار كردی و به سوی خداوند با حكمت و پند و اندرزهای نیكو فراخواندی و از پلیدی و طغیان و سركشی بازداشتی و با تو با ستم و دشمنی برخورد كردند.

منبع : ماهنامه موعود