شناخت کوتاه از حضرت مهدی(عج)

▪ نام: محمّد.
▪ پدر: امام حسن عسكری(ع).
▪ مادر: نرجس( [۴] ).
▪ القاب: حجت، خاتم، صاحب الزّمان، قائم، منتظَر، و از همه مشهورتر مهدی.
▪ شكل: چون ستاره درخشان نورانی، و دارای خالی سیاه بر گونه راست.
▪ زاد روز: شب نیمه شعبان ۲۵۵، هنگام طلوع فجر.
▪ زادگاه: شهر سامراء.
▪ غیبت صغری: از سنّ پنج سالگی به مدّت ۶۹ سال.
▪ نمایندگان: چهار نفر از شخصیّتهای شیعه به نامهای:
۱) ابو عمرو، عثمان بن سعید بن عمرو عمری اسدی، وكیل و نماینده پیشین امام هادی و امام عسكری علیهما السّلام.
۲) فرزند او، ابو جعفر، محمد بن عثمان بن سعید، در گذشته۳۰۴.
۳) أبوالقاسم، حسین بن روح بن ابیبحر نوبختی، در گذشته۳۲۶.
۴) ابوالحسن علی بن محمد سمری، در گذشته۳۲۹.
محل اقامت نامبردگان بغداد، و كلیّه امور شیعیان و خواستهها و نامههای آنان به وسیله این چهار نفر انجام و ردّ و بدل میشد; و آرامگاه آنان نیز در بغداد مشهور است.
▪ غیبت كبری: با در گذشت چهارمین نماینده و سفیر آن حضرت از سال ۳۲۹ آغاز گردید; و تا به هنگام فرمان الهی مبنی بر اجازه ظهور و قیام آن بزرگوار، همچنان ادامه خواهد داشت.
نمـایندگان و وظـیفه مردم در دوران غیبت كبری: كسیكه فقیه خویشتن دار، مخالف هوای نفس، و فرمانبر امر خداوند باشد، او نماینده امام زمان است; و بر دیگران لازم است از او پیروی كنند; زیرا اینگونه افراد از طرف امام بر مردم حجّتاند، و امام از طرف خداوند بر آنان حجت باشد( [۵] ). هنگام ظهور: آنگاه كه منادی حقّ از جانب آسمان ندا دهد: حقّ با آل محمّد است. نام مهدی بر سر زبانها افتد; مردم دلباخته او شوند; و از كسی جز او سخن نگویند.
▪ محل ظهور: مكّه معظّمه.
▪ محل بیعت (تعهّد مردم در پیروی از امام): مسجدالحرام، میان ركن و مقام.
▪ نشانی: فرشتهای از بالای سر او فریاد میزند: این مهدی است، او را پیروی كنید.
▪ یادگار أنبیاء: انگشتر سلیمان در انگشت او، عصای موسی در دستش، و بطور خلاصه آنچه خوبان همه دارند او تنها دارد.
▪ یاران: سیصد و سیزده نفر (به عدد اصحاب بدر)، افرادی باشند كه هسته مركزی زمامداری او را تشكیل دهند; و در حقیقت كارگردانان اصلی قیام مهدی(ع)، و كارگزاران درجه اوّل انقلاب جهانی اسلام خواهند بود كه از اطراف جهان به دور حضرتش گرد آیند.
▪ روش حكومتی: بر اساس قرآن و سیره پیامبر(ص) و امام امیرمؤمنان(ع).
▪ شعاع و دامنه حكومت: سراسر جهان را فرا گیرد; و زمین را از عدل و داد پر كند در حالی كه از جور و ستم پر شده باشد.
▪ مركز حكومت: مسجد كوفه، مركز خلافت و حكومت جدّ بزرگوارش علی(ع).
▪ چگونگی پیروزی بر دشمنان: همانند پیروزی جدّ عالی مقامش پیامبر اكـرم(ص) بر كافران و مشركـان، خداوند او را با گـروههای منظّم هزار نفری از فرشتگان( [۶] ) یا سه هزار نفری كه از آسمان فرود آمدند( [۷] ) یا پنج هزار نفری كه دارای نشان مخصوص بودند( [۸] ) مدد داد; و نیز در جبهههای جنگ یاریش كند، آنچنان كه مؤمنان را در حال شكست در بدر( [۹] ) و دیگر جبهههای فراوان و روز تاریخی حنین( [۱۰] ) یاری و پیروز فرمود و در جنگ احزاب، رعب و وحشت در دل كفار و مشركان فرو ریخت( [۱۱] ).
▪ مدت زمامداری: روایات كه اكثراً مربوط به اهل تسنّن استـ در این باره باختلاف سخن گفته، امّا به عقیده شیعه خدا آگاه است.
▪ وزیر و معاون: عیسی(ع) از آسمان فرود آید و به عنوان وزیر با حضرتش همكاری نماید.
▪ بركات حكومت و رهبری او: درهای خیر و بركت از آسمان به روی مردم گشوده شود; عمرها به درازا كشد; مردم همه در رفاه و بینیازی بسر برند; شهرها همه بر اثر آبادانی و سرسبزی به هم پیوسته گردند، آنچنان كه مسافران را به برداشتن توشه نیازی نخواهد بود; و اگر زنی یا زنانی تنها از مشرق به مغرب روند كسی را با آنها كاری نباشد.
● راه شناخت حضرت مهدی(عج)
برای شناخت حضرت مهدی (علیه السلام) و ویژگیهای شخصی و كیفیت غیبت و ظهور او هیچ وسیلهای بهتر از آیات شریفه قرآن كریم و روایات معصومین (علیهم السلام)نیست. با اینكه در این زمینه و با اتكای به همین آیات و روایات، بیش از هزار كتاب و رساله نوشته شده است بازهم به طور یقین میتوان گفت كه در تمامی آنها، جز بخش كوچكی از معارف مربوط به این آخرین ذخیره الهی، تبیین نشده است. زیرا ابعاد وجودی او را ـ همچنان كه در باره امیرالمؤمنین (علیه السلام)فرمودهاند ـ كسی جز خدا و پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)به تمام و كمال نشناسد. و باز كلام خدا و پیامبر و اهلبیت را هركسی به درستی فهم نتواند كرد.
علاوه بر این، خاصیت دوران غیبت است كه نمیتوان مطمئن بود كه همه فرمایشات آنان به ما رسیده باشد.
با این همه، آنچه در پی میآید تنها مروری بر پارهای عناوین و ذكر نمونههایی در هر باب است. بسان بر گرفتن قطرههایی از دریایی بیكرانه، كه گفتهاند:
آب دریا را اگر نتوان كشید
هم به قدر تشنگی باید چشید

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد مقدس جمکران