کویت

کویت کشوری کوچک و نفت خیز است که در راس خلیج فارس قرار دارد. همسایگان بزرگ و مقتدر این کشور عبارتند از عربستان سعودی در جنوب، عراق در شمال و ایران در شرق.
میدانهای نفتی این کشور برای اولین بار در دهه ۱۹۳۰ مورد بهره برداری قرار گرفتند. از زمان توسعه صنعت نفت پس از جنگ جهانی دوم و استقلال کشور در سال ۱۹۶۱، نفت بر اقتصاد حکمفرما بوده است و ۹۰ درصد درآمد صادراتی کویت را تشکیل می دهد.
در سال ۱۹۹۱ کویت صحنه نبردی عظیم بین نیروهای یک ائتلاف نظامی بین المللی به رهبری آمریکا و لشکرهای عراقی بود که کویت را تحت اشغال خود قرار داده بودند. در عملیات "توفان صحرا" نیروهای عراقی از کویت بیرون رانده شدند، اما این جنگ به تخریب زیربنای اقتصادی کشور و بازسازی مجدد آن منجر شد. جنگ همچنین مورد قطع صادرات نفت در این ایام شد.
دوازده سال بعد، یعنی در سال ۲۰۰۳، کویت بار دیگر میزبان حضور یک ائتلاف نظامی عظیم به رهبری آمریکا در مرز کشورش با عراق با هدف خلع سلاح و برکنار کردن صدام حسین، رهبر وقت عراق، شد.
اخیرا در کویت تلاشهایی در راستای اصلاح ساختار سیاسی مرد سالار این کشور به عمل آمده است. این تلاشها شامل شکایتی علیه دولت به منظور دادن حق رای به زنان و شرکت آنها در انتخابات بود.
شیخ جابر الاحمد جابر الصباح، رهبر کشور، در سال ۱۹۹۹ طرحی به مجمع ملی ارائه داد که بر اساس آن زنان بتوانند از حقوق کامل سیاسی برخوردار شوند. لیکن این طرح با ۳۲ رای منفی در برابر ۳۰ رای مثبت رد شد.
●اطلاعات کلی
جمعیت: ۲.۵ میلیون (سازمان ملل متحد ۲۰۰۴)
پایتخت: کویت
مساحت: ۱۷.۸۱۸ کیلومتر مربع
زبان اکثریت: عربی
دین اکثریت: اسلام
امید به زندگی: ۷۵ سال (مردان) ۷۹ سال (زنان)
واحد پول: ۱ دینار = ۱۰۰۰ فلس
صادرات عمده: نفت، میانگین
درآمد سالانه: ۱۶,۳۴۰ دلار، (بانک جهانی ۲۰۰۲)
نشانه حوزه اینتزنت: kw.
کد بین المللی تلفن: ۹۶۵+
●رهبران سیاسی
▪امیر کشور: شیخ جابر الاحمد جابر الصباح
در دسامبر ۱۹۷۷، شیخ جابر الاحمد جابر الصباح، که از سال ۱۹۶۶ ولیعهد کشور بود و بین سالهای ۱۹۶۵ و ۱۹۷۸ مقام نخست وزیری را بر عهده داشت به جانشینی پسرعموی خود، شیخ صباح السلیم الصباح، منصوب شد.
شیخ جابر که رهبری قاطع است در سال ۱۹۸۱ اجازه داد که مجمع عمومی، اصلاحاتی در رابطه با عملکرد خود به اجرا در آورد. اما در سال ۱۹۸۶ بروز اختلافاتی بر سر صلاحیت این مجمع برای استیضاح وزرا باعث شد تا شیخ جابر آن را منحل کند.
شیخ جابر در سال ۱۹۸۵ از یک توطئه سوء قصد ترور جان سالم بدر برد و بعد از حمله عراق به کشورش در اوت ۱۹۹۰ به عربستان سعودی گریخت و در آنجا دولتی در تبعید تشکیل داد. او پس از عقب نشینی نیروهای عراقی در مارس ۱۹۹۱ به کویت بازگشت
در طی دوران تبعید، رهبران احزاب مخالف در کویت با او به توافق رسیدند که در صورت بازگشایی مجمع ملی از او حمایت نمایند. او در سال ۱۹۹۲ به این امر تن داد.
▪نایب امیر - ولیعهد: شیخ سعد العبدالله السلیم الصباح
▪نخست وزیر و وزیر امور خارجه: شیخ صباح الاحمد الجابر الصباح
▪معاون نخست وزیر و وزیر دفاع: شیخ جابر مبارک الحامد الصباح
●رسانه ها
مطبوعات کویت از آزاد ترین و شفافترین جراید در جهان عرب هستند و غالبا مقالات تندی در ارتباط با اوضاع سیاسی و عملکرد دولت منتشر می کنند.
خبرنگاران کویتی نسبت به همتایان خود در منطقه از آزادی بیشتری برخوردارند. اما در مورد مطالب مربوط به شیخ کویت و مقامات بلندپایه سلطنتی از خود خویشتن داری نشان می دهند.
بر اساس قانون مطبوعات توهین به خدا و یا پیامبر اسلام مجازات زندان در پی دارد.
مالکیت رادیو و تلویزیون کویت در دست حکومت است. با وجود فقدان شبکه های رادیو و تلویزیونی مستقل کویتی ها می توانند برنامه های محبوب شبکه های عربی را از طریق ماهواره دریافت کنند.
ناشران جراید ملزم به دریافت مجوز از وزارت اطلاع رسانی هستند. این وزارتخانه مسئول سانسور کتاب، فیلم، مجلات و نشریات وارداتی است که حاوی مطالبی هستند که حکومت آنها را از لحاظ اخلاقی موهن تلقی کند.
رادیوی بی بی سی از طریق موج اف ام در پایتخت قابل شنیدن است.
●مطبوعات
۱ـ الوطن - روزنامه
۲ـ القبس - روزنامه
۳ـ الرای العالم - روزنامه
۴ـ روزنامه کویت تایمز- روزنامه به زبان انگلیسی
۵ـ عرب تایمز - روزنامه به زبان انگلیسی
●تلویزیون
تلویزیون دولتی کویت، شامل ۳ شبکه و یک کانال تلویزیونی ماهواره ای
●رادیو
رادیو دولتی کویت، به زبانهای عربی و انگلیسی
●خبرگزاری
خبرگزاری کویت (کانا)، به زبانهای عربی و انگلیسی