مردان ۲۰۰۸

سایت بی‌بی‌سی به معرفی تعدادی از مردانی پرداخته که در سال ۲۰۰۸، خبرها را ساختند؛ چه به نیک‌نامی و چه به بدنامی
۱) رادوان کارادزیچ
رهبر صرب سابق بوسنی که بالاخره پس از دوازده سال تعقیب و گریز دستگیر شد. وی در دادگاه بین المللی لاهه به یازده فقره جنایت در رابطه با کشور یوگوسلاوی سابق متهم شده است. این جنایت‏ها شامل دستور قتل عام ده‏ها هزار بوسنیایی در خلال جنگ داخلی بوسنی می شود که بیشتر آنها را مسلمان تشکیل می‏دادند. این جنگ در سال ۱۹۹۵ به پایان رسید.
کارادزیچ پیش از این توانسته بود با مخفی شدن در میان طرفدارانش و مخفی شدن در جاهای مختلف، از مزارع گرفته تا صومعه‏ها و غارها، از دست قانون فرار کند. او از ترس ردیابی شدن توسط نیروی اطلاعاتی امریکا، هرگز از تلفن همراه استفاده نمی‏کرده است.
بعدها او با موهای سفید بلند، به یک درمانگر مدرن تغییر چهره داد و با نام مستعار دراگان دابیک به زندگی خود ادامه داد. او در اتوبوسی در بلگراد دستگیر شد.
۲) جان سرجانت
سرجانت خیلی ساده، آدمی است که نمی تواند برقصد و مسلماً این مسئله باعث بروز مشکل بزرگی خواهد شد وقتی که به برنامه معروف تلویزیون بی بی سی، بیایید جداً برقصیم، بپیوندد. هر هفته داوران او را به خاطر حرکات بی روح و ناهماهنگش به باد انتقاد و تمسخر می‏گرفتند. هر هفته مردم به او رای می‏دادند تا در این برنامه باقی بماند و این برای بقیه استعدادهای شرکت کننده در این برنامه گران تمام می شد. بحث‏ها بالا گرفت و این سوال پیش آمده بود که آیا این یک برنامه و مسابقه رقص است یا صرفاً نمایشی برای سرگرمی مردم. در میانه برنامه سرجانت از شرکت در برنامه انصراف داد و گفت: «واقعاً شانس این را داشتم که برنده شوم و این برنامه واقعاً تبدیل به یک جوک شده است.»
کریستینا رایان هوف، یار رقصنده او، ادعا کرده است که داوران، جان را مجبور به ترک برنامه کرده اند. کریگ ریول هاروود، از داوران مسابقه، این ادعا را رد کرد و سرجانت را به «ترسو» بودن متهم نمود.
۳) جوزف فریتزل
جوزف فریتزل، مهندس بازنشستۀ الکترونیک، به خاطر جرمی دستگیر شد که دنیا را شگفت زده کرد. او اعتراف کرد که دخترش الیزابت را به مدت ۲۴ سال در انبار بزرگی در زیرزمین، در شهر اتریشی آمشتتن، اسیر کرده بود. او مرتباً به دخترش تجاوز می‏کرده و هفت فرزند از او دارد. این جریان زمانی فاش شد که یکی از بچه‏های آقای فریتزل برای مراقبت‏های پزشکی به بیمارستان رفت. او در ماه نوامبر رسماً به قتل، تجاوز، بهره کشی، زنای با محارم، شکنجه روحی و حبس کردن غیرقانونی متهم شد.
اتهام قتل مربوط به تعدادی از بچه‏هایی است که از دخترش داشته و در کودکی مرده بودند. آقای فریتزل به پلیس گفته است که جسد بچه‏ها را در تنوری سوزانده است. سه تن از این کودکان اجازه یافته بودند تا به صورت عادی در طبقه بالا با آقای فریتزل و همسرش زندگی کنند و بقیه پیش مادرشان زندگی می کرده اند.
۴) اوسین بولت
اوسین بولت، قهرمان دیو سرعت اهل جامائیکا، در حالی المپیک پکن را ترک کرد که در دو ۱۰۰ متر، ۲۰۰ متر و چهار در ۱۰۰ متر امدادی مقام اول را کسب کرده بود. سال ۱۹۸۴ کارل لوئیس نیز موفق به کسب چنین مقامی شده بود. همچنین او تنها کسی بود که رکورد این رشته ها را نیز در یک المپیک افزایش می داد. جالب این‏جاست که اگر در دوی ۱۰۰ متر قبل از پایان مسابقه برای پیروزیش شادمانی نمی کرد شاید رکورد ۹.۶۲ ثانیه اش بهتر هم می شد. پس از آن در دوی ۲۰۰ متر رکورد مایکل جانسون را بعد از ۱۲ سال ، با ۱۹.۳ ثانیه درهم شکست.
در آخر او و تیم سه نفره ی جامائیکایی اش طلای دوی امدادی را با ۳۷.۱۰ ثانیه از رقیبان خود ربودند. تعجبی ندارد که لقب «بولت آذرخش» را به او داده اند.
۵) جان کاورد
برعکس نام فامیلش که به معنای ترسوست، جان کاورد تنها چیزی که نیست ترسوست. او خلبان بوئینگ ۷۷۷ خط هوایی بریتانیا بود که از پکن به لندن پرواز می کرد. قبل از فرود در فرودگاه هیترو، ناگهان موتور هواپیما از کار افتاد. او بعدها گفت: «پیش خودم گفتم این از آن سقوط‏های فاجعه بار خواهد بود.»
اما آقای کاورد موفق شد که نوک هواپیما را بالا نگه دارد و تعادل هواپیما را حفظ کند تا بالاخره با ارتعاشات زیاد آن را روی باند بنشاند. ماموران تحقیق بر این باورند که یخ، جریان سوخت هواپیما را مختل کرده بوده است. یکی از کارکنان فرودگاه درباره جان کاورد می گوید: «باید به این مرد مدالی به اندازه یک ماهیتابه داد.»
۶) رافائل نادال
رافائل نادال - ملقب به رافا- در فینال مسابقات مردان تنیس ویمبلدون، راجر فدرر را شکست داد. این بازیکن اسپانیایی، ماه ها بود که برای رقیب سوئیسی اش تهدیدی جدی محسوب می شد. اما طریقه قهرمان شدن او تمام طرفداران را بهت زده کرد. پنج ست طاقت فرسایی که بعد از تاریکی هوا به پایان رسید، یکی از ستون نویس های ورزشی را بر آن داشت که اینگونه تفسیر خودش را بنویسد: «بزرگ ترین مسابقه ورزشی بود که من شاهد آن بودم.»
حتی جان مک انور هم با این مطلب موافق بود که این مسابقه، بازی حماسی او و بیورنگ بورگ را در فینال ۱۹۸۰ به حاشیه برده است. او با حرکات موجدار، فورهندهای قوی و روحیه تسلیم ناپذیرش یکی از بهترین تنیس بازان دوران خود، یعنی فدرر را شکست داد. نادال مدال طلای المپیک پکن را نیز کسب کرد اما مشکلات زانو، او را از این کار بازداشت تا بتواند در دیگر مسابقات موفق شود.
۷) هنری کانوی
او پسر درک کانوی، نماینده حزب محافظه کار مجلس بریتانیا بود که رسوایی به بار آورد. نخستین بار که توجه عموم را به خودش جلب کرد، زمانی بود که اعلام کرد سالیانه ۳۲ هزار پوند از محل درآمدهای مالیات مردم را به عنوان دستیار کارهای تحقیقاتی پدرش دریافت می کند. البته در اصل تحقیقات بسیار اندکی انجام گرفته بود. پس از فاش شدن این رسوایی، پدر و برادر هنری زیاد آفتابی نشدند.
با وجود این جنجال ها او با داستان رسوایی خود به سادگی کنار آمد؛ به دنیای مد پناه برد و خودش را کوئین سلون خواند. نگرانی‏هایش را به کناری گذاشت و با لباس های پر زرق و برقش به گشت و گذار در نایت کلاب ها پرداخت. او مجبور به ترک سمت‏های سیاسی خود شد و حالا به طراحی داخلی مشغول است.
۸) دیوید ایکسل رُد
دیوید ایکسل رُد، ملقب به اِیکس (به معنای تبر)، مغز متفکر پشت پرده کمپین باراک اوباما بود که برای پیروزی او در مقابل جان مک کین در رقابت‏های ریاست جمهوری آمریکا فعالیت می کرد. او پیش از این در انتخاب اوباما به عنوان سناتور ایلنوی موثر بوده است و همچنین پیروزی اوباما بر هیلاری کلینتون، رقیب دموکرات او در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری امریکا.
روزنامه نگار سابق شیکاگو تریبیون که امروز مشاور سیاسی شده است، ۵۳ سال دارد و اولین بار در ثبت نام انتخاباتی سال ۱۹۹۲ با اوباما ملاقات کرد و بدین صورت دوستان صمیمی شدند. آنها با گفتن مداوم شعار «تغییر»، مطالعه و تحلیل رای دهندگان و استفاده بهینه از اینترنت در کمپین انتخاباتی خود توانستند مردم امریکا را ترغیب کنند تا به نخستین رئیس جمهور سیاه پوست خود رای دهند. رویدادی که اکثر آفریقایی- امریکائیان معتقد بودند هرگز اتفاق نمی افتد.
۹) ناتانیل روچایلد
رعایت نکردن ادب، باعث حضور ناتانیل روتچایلد در میان عناوین خبری بود. قضیه از این قرارست که زمانی که در یک مهمانی روی یک کرجی، دوست قدیمی دانشگاهی او، جورج آزبورن، به طور خصوصی بعضی از نقل قول‏های پیتر مندلسون را درباره رابرت گوردن نخست وزیر انگلستان به گوش او رساند، او بسیار خشمگین شد. به نظر او، آقای آزبورن یکی از اصول دوستی را با این خبرچینی زیر پا گذاشته بود.
او در تلافی، نامه ای به روزنامه تایمز نوشت و اعلام کرد که آقای آزبورن در همان روز مهمانی، در مورد کمک مالی میزبان روسی شان به نام اولگ دریپاسکا به حزب محافظه کار صحبت کرده است. کمک مالی یک غیر انگلیسی به احزاب مخالف قوانین انتخاباتی در این کشور است.
در نهایت، آقای آزبورن اظهار کرد که مرتکب اشتباه شده که در مورد احتمال اهدای مالی وارد چنین بحثی شده است. البته احتمالاً پس از این بیانات اسم ناتانیل روتچایلد را هم از لیست مهمان‏های کریسمس پاک کرده است.
۱۰) مکس موسلی
مکس موسلی، رئیس فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی، هم آبرویش را بر باد داد. در وب سایتی که اخبار مربوط به فدراسیون را می گذارند، قطعه فیلمی از صحنه های مستهجنی گذاشته بودند که مکس موسلی هم در آن حضور داشت.
اما موسلی علیه تجاوز به حریم خصوصی اش شکایت کرد و ۶۰ هزار پوند غرامت گرفت. آقای موسلی فرزند اوسوالد موسلی از مقامات فاشیست پیشین بریتانیا بود. این اتفاق دوباره به بحث آزادی مطبوعات دامن زد.
۱۱) جی زی
وقتی جی زی (Jay-Z) به عنوان میهمان جشنواره موسیقی گلاستون بری انتخاب شد، رگبار انتقادات بود که بر سر مسئولان جشنواره باریدن گرفت. بسیاری، جی زی خواننده رپ امریکایی با نام واقعی «شون کارتر» را بزرگ‏ترین هنرمند هیپ هاپ دنیا می دانند. نوئل گالاگر خواننده گروه موسیقی اواسیس اعتراضش را اینگونه بیان می کند: «جی زی؟ به هیچ وجه!»
از نظر گالاگر جشنواره گلاستون بری یک جشنواره ستنی گیتار است. او ادامه می دهد: «من حضور جی زی را در این جشنواره نمی پذیرم. این کار غلط است.» وقتی در ابتدا تعداد کمی از بلیت‏های جشنواره فروخته شد، سرزنش ها شدت یافت اما در نهایت تمام بلیت ها فروش رفت. وقتی جی زی در جشنواره روی صحنه رفت، روی صفحه بزرگ تلویزیونی، ویدئویی از انتقادات گالاگر را پخش کردند و جی زی به طعنه قسمتی از آهنگ واندروال گروه اواسیس را اجرا کرد که تماشاچیان استقبال زیادی از آن کردند.
۱۲) دامیان گرین
نشر اطلاعات محرمانه باعث معروفیت دامیان گری شد. او که سخنگوی بخش مهاجرت حزب محافظه کار است در ماه نوامبر به علت نشر اطلاعات محرمانه از دفتر اصلی که به مدت دوسال اتفاق افتاده بود، دستگیر شد. پلیس تحقیقات خودش را انجام داد تا معلوم شود که آیا نشر این اطلاعات با دخالت آقای گرین انجام شده یا خیر. و پس از چندی او را به قید ضمانت آزاد کردند اما پیش از آن، پلیس ضد تروریست خانه او و نزدیکانش را به طور کامل جستجو کردند و حتی کامپیوتر شخصی او را نیز مورد بررسی قرار دادند.
سیاستمداران حزب محافظه کار از این اقدامات خشمگین شدند. به عقیده آنها این حق هر عضو مجلس است که بتواند سوءرفتارها و سرپوش گذاشتن‏های دولت را آشکار کند و به نظر آنها پلیس در مورد این پرونده زیاده روی کرده است.

مجله بی‌بی‌سی، دسامبر ۲۰۰۸
ترجمه: آزاده پارساپور

منبع : خبر آنلاین