چرا اعتراض می کنیم؟

مجموعه قوانین اخلاقی انجمن جامعه شناسی امریکا، صریحا به بیان این نکته نمی پردازد که جامعه شناسان مسئولیت و وظیفه ای در قبال بی عدالتی ها دارند. اگر چه بیان می دارد که: " جامعه شناسان از مسئولیت های علمی و حرفه ای خود در قبال جامعه و اجتماعاتی که در آن زندگی و کار می کنند آگاه هستند." (ASA ۱۹۹۷) همانطور که جامعه شناسان آگاه هستند، قصور در نبرد و دخالت در بی عدالتی ها به جاودانگی آنها و در حقیقت پریشان ساختن جامعه شناسان کمک می کند. جامعه شناسان بدون مرز SSF حامی جامعه شناسان پویا، متعهد و مشارکت جو است و ادعا می کند که جامعه شناسان مسئولیتی اخلاقی در برابر بی عدالتی و تخلفات از حقوق بشر دارند) بنگرید ) همانطور که در زیر تشریح می کنیم، انجمن جامعه شناسی امریکا در حقیقت در برابر فشار بر جامعه شناسان منفرد به اعتراض بر می خیزد، در حالیکه جامعه شناسان بدون مرز فراتر رفته و از دیگران برای پیوستن به ما برای اعتراض به بی عدالتی ها در برابر جامعه شناسان و بی عدالتی های فراگیر دعوت به عمل می آورد. ما در زمانه مخاطره آمیزخاصی زندگی می کنیم.
اینک سوالاتی چند وجود دارد. چرا ما اعتراض می کنیم؟ اعتراض می کنیم چرا که از نظر اخلاقی موظف به این کار هستیم. هیچ منبعی بهتر از امانوئل کانت برای تعریف مسئولیت های اخلاقی وجود ندارد: " فقط بر اساس قواعدی عمل کن که به موجب آن در لحظه صاحب اراده باشی و این باید یک قانون جهانی گردد" (کانت، (۱۷۸۵)، ۱۹۹۳ :۳۰). در چه مکانی اعتراض کنیم؟ اصولا کمپین های نام آور و موثر، جهانی هستند و با تشکر از اینترنت، ما اعتراضمان را در سطح بین المللی به اشتراک گذارده ایم و آن را تجهیز می کنیم. نباید به ستمگران اجازه داده شود تا در قلمروی خویش پنهان شوند. چه زمانی اعتراض می کنیم؟ دو بعد اصلی برای پاسخ به این پرسش وجود دارد: یک جنبه علمی جامعه یا بیرونی و دیگر جنبه ای درونی و یا اجتماعی!
الف) جنبه علمی جامعه (بیرونی):
بی عدالتی های فراوانی وجود دارند که جامعه شناسان آنها را مد نظر قرار می دهند، چرا که ما در پژوهش هایمان با آنها روبرو می شویم. بی خانمانی، فقر، کار کودک و سوء استفاده، تبعیض جنسی، خشونت علیه زنان، تبعیض نژادی و مذهبی، گرسنگی، نژاد پرستی، استثمار مهاجران و بطور کلی، تخلفت از حقوق بشر. اگر این بی عدالتی ها مورد اعتراض قرار نگیرند، بالا گرفته، تقویت و تشدید می شوند. یکی از مسئولیت های روشنفکران، دانشگاهیان، محققان اجتماعی هم پیمانی با مردم ستمدیده و تغییر شرایطی است که آن ها را مورد ظلم و ستم قرار می دهد. جامعه شناسان قادر به روشن سازی این نکته هستند که قرار نیست مردم به خاطر مظلومیت هایشان سرزنش شوند بلکه درعوض این موسسات اجتماعی، سیاست های اقتصادی، نخبه سالاری، واپس زنی سیاسی، نژاد پرستی، محرومیت ایدئولوژیک، بیگانه هراسی و دیگر نیروها هستند که باید مورد سرزنش قرار گیرند. این روشنگری بنوعی تقویت درحق خودش تلقی می شود.
ب) جنبه اجتماعی (درونی):
اعمال ناعادلانة دیگری هستند که ما باید در زمینه های انسانی در مقابل آن ها دست به اعتراض بزنیم. این مطلب زمانی صدق می کند که یک دولت به طور ناصحیح به جامعه شناس (یا هر دانشور و محققی) صدمه می زند چه به خاطر تحقیقات و انتشارات آن ها و چه بر پایة طرز فکر و تدریس شان. در چنین نمونه ای ما دست به اعتراض می زنیم، این اعتراض از تحلیل و تحقیق نشأت نمی گیرد، بلکه مبنای آن همکاران و تکیه بر شبکه های خود و رسانه های اطلاعاتی است. طی سال گذشته دو جامعه شناس زندانی شدند. دکتر کیان تاجبخش در می سال ۲۰۰۷ در زندان معروف ایران، اوین به بند کشیده شد. بنابر تمامی گزارشها او تحت شکنجه بوده است. او متهم به جاسوسی شده است (بنگرید). آندره ه. ، استاد دانشگاه همبولت در ۳۱ جولای سال ۲۰۰۷ به جرم تعلق به نهاد چپ گرا ( militante gruppe ) در برلین به زندان افتاد. (بنگرید). آندره ه. آزاد شده است و بنابر عقیده ما این در جواب به کمپین و اعتراض های نامه نگاری بود، اگر جه هنوز اتهامات لغو نگردیده اند. یکی دیگر از اندیشمندان برجسته، دکتر هاله اسفندیاری، محقق مرکز وودرو ویلسون نیز توسط حکومت ایران متهم به جاسوسی و در نهایت در می ۲۰۰۷ زندانی شد که این امر مورد اعتراض اندیشمندان سراسر دنیا قرار گرفت. (بنگرید)
به تازگی وی آزاد گردیده است هر چند که هنوز اجازه خروج از ایران را ندارد. اندیشمند و دانشمند سیاسی دیگری بنام پروفسور حسین بشیریه نیز اخیرا از دانشگاه تهران اخراج شده است. (بنگرید) دوستان و خانوادة او هراسان اتفاقات ناگواری هستند.
در ماه جون، رئیس انجمن جامعه شناسی امریکا فرانسیس فاکس پیون نامه ای به آیت الله سید علی خامنه ای فرستاد که طی آن (همانطور که بسیاری دیگر از جوامع دانا و سازمان های حقوق بشر) خواستار آزادی کیان تاجبخش از سوی ایران بود (بنگرید). در ۱۵ آگوست ۲۰۰۷، کنسول انجمن تصمیم اکید بر محکومیت شدید هر حکومتی گرفت که « به اندیشمندان علمی و محققان، نظارت کرده، آن ها را بازداشت یا زندانی نماید». به دلیلی که مربوط به « مفاهیم پژوهشگری، نوشته ها و یا تماس های تحقیقات میدانی شان » می باشد، (بنگرید)، ASA و اعضای آن را برای تاکید بر قواعد آزادی های آکادمیک و محکوم سازی حکومت هایی که چنین آزادی هایی را خدشه دار می کنند، تحسین می کنیم. آزادی اسفندیاری وآندره ه. بیانگر این موضوع است که اعتراض مؤثر است و در واقع، مطالعه ای توسط آگنن (۲۰۰۷) هم تصریح می دارد که کلاً این اعتراضها مؤثر است. این امر اطمینان بخش است.
هنوز ما از جامعه شناسان می خواهیم که نه تنها در مقابل چیزی که ما آن را بی عدالتی درونی می نامیم، بلکه حتی در برابر بی عدالتی برونی نیز به پاخیزند هم به معنای اعتراض همگام و هم بخاطر قشر ستمدیدة جوامع بزرگتر. آن ها همیشه برادران و خواهران ما هستنند. این مطلب گاهی مواقع در اصطلاح زمینه های علمی مورد نقد می باشد و همچنین گفته می شود که جامعه شناسان باید « بیطرف»، «خنثی» و« بطور مناسب گسسته» باشند. پاسخ ما این است که جامعه شناسان در وهله اول و پیشاپیش باید حامی مردم و حقوق بشر بنیادین آنان ـ شامل حقوق آنان در رابطه با آزادی، حرمت، برابری (همسانی) و عدم تبعیض ـ باشند چرا که احیای این حقوق چیزی است که یک اجتماع را می سازد و این اجتماع است که این حقوق را ارتقاء می بخشد. این روند یک چرخة با فضیلت و خود تقویت کننده است.
در نهایت، ما نیاز داریم تشخیص دهیم که مسئولیت های اخلاقی ما جهانی هستند. « دانشگاه نامرئی» نامی بود که رابرت بویل و همکارانش در انگلستان قرن هفدهم به شبکة گسترده دانشمندان پراکنده اطلاق کردند. حال ما از طریق اینترنت به صورت جهانی به شبکه گسترده وب و تبادلات مؤسسات متصل هستیم. به عنوان یک امر وجدانی و بر پایة دانش خود، به مواردی مانند، کار کودکان، محروم کردن افراد از حق رأی و استثمار نیروی کار اعتراض می کنیم.
به عنوان یک امر وجدانی زمانی که همکارانمان محبوس می شوند یا در هر نقطه ای از دنیا به دلیل ایستادگی در برابر حکومتشان مورد مجازات قرار می گیرند، اعتراض می کنیم. ما دربرابر بی عدالتی که به دانشگاه نامرئی و تمامی همکاران ما آسیب می رساند اعتراض می کنیم. علاوه بر این، از آن جا که آن ها به خاطر نظرات جامعه شناسانة خود که به خیال حاکمان خطرناک و خرابکارانه می رسد محبوس هستند، با افتخار بر این امر که در زمینه ای ترسناک برای دیکتاتورها، نظامیان و سرویس های خبرگیری جاسوسی مشغول بکار هستیم، در دفاع از جامعه شناسی دست به اعتراض می زنیم. آزادی اندیشه وآزادی بیان نیز حقوق اساسی بشرهستند. بصورت کلی تر، با در نظر گرفتن هر دو دامنة مورد بحث ما، در هر دو وجه درونی و بیرونی اش، اعتراض در برابر بی عدالتی ما را با اجتماع آشتی می دهد و اتحاد ما را استحکام می بخشد.

http://iswb.blogspot.com/
نویسندگان: جودیت بلاو و علی طایفی
جودیت بلو، دانشگاه کارولینای شمالی، کپل هیل، [e-mail]
علی طایفی، سوئد، [e-mail]
منابع :
Agnone, Jon. ۲۰۰۷. "Amplifying Public Opinion." Social Forces ۸۵: ۱۵۹۳-۱۶۲۰.
Kant, Immanuel; [۱۷۸۵] (۱۹۹۳). Grounding for the Metaphysics of Morals ۳rd ed. . Trans. James W. Ellington (Indianapolis: Hackett), ۳۰
American Sociological Association. ۱۹۹۷. Code of Ethics.
http://asanet.org/cs/root/leftnav/ethics/code_of_ethics_table_of_contents
Posted by Editor ۰ comments Links to this post
برگرفته از: http://ssfupdates.blogspot.com/