نفرت را نپذیرید

یك نظام سیاسی و اجتماعی كه مانع بروز استعداد افرادش شود این خطر را می پذیرد كه این استعدادها علیه خودش به كار گرفته شوند بدون وجود تبعیض نژادی دزموند توتو احتمال داشت پزشك بشود یا معلم باقی بماند اما او كشیش شد. كارش به اداره كلیسای آنگلیكان آفریقای جنوبی كشیده شد و مبدل به یكی از جسورترین دشمنان تبعیض نژادی شد. در سال ۱۹۱۰ جمهوری آفریقای جنوبی از چهار شهرستان خودمختار كنترل شده به وسیله انگلیسی ها تشكیل شد. تا این تاریخ سیاهانی كه در این كشور زندگی می كردند هرگز نه حق رای و نه نمود سیاسی واقعی داشتند. در سال ۱۹۱۲، كنگره ملی آفریقایی علیه ضوابط نژادپرستانه اعتراض كرد. با ورود حزب ملی گرای «آفریكینو» به قدرت در سال ۱۹۴۸، اصلاحات به طور ناگهانی قطع شد. این حزب ملی گرا رشته قوانینی را تصویب كرد كه به شدت حقوق و آزادی افراد رنگین پوست را محدود می كرد. این نظام را «آپارتاید» نامیدند. این سیستم به گروه های قومی مختلف، مناطق مسكونی جدا اختصاص می داد. مشاغل موجود را برای سیاهان محدود كرد، امكان تبادلات و شراكت بین گروه های مختلف، دسترسی به تحصیل افراد رنگین پوست و اتحادهای بین نژادی را محدود كرد. سیاهان نمی توانستند به مالكیت در مناطق مسكونی سفیدها دست یابند. خانواده ها متلاشی شدند و حدودا سه میلیون و پانصد هزار نفر به اجبار جابه جا شدند. هزارها نفر قربانی نیروهای امنیتی شدند. افراد حكومتی می توانستند بدون محاكمه تمام افراد مظنون به انجام اعمال ضدحكومتی را زندانی كنند. مخالفان متعددی در زندان در موقعیت های اسرارآمیزی مردند
«توتو» به عنوان یك سیاهپوست مستقیما نتایج تبعیض نژادی را متحمل شد. او متولد ۷ اكتبر ۱۹۳۱ در كلركس درپ بود. توتو هنگامی كه خانواده اش در سوفیا تاون یك حومه سیاهپوست نشین ژوهانسبورگ مستقر شدند، دوازده سال داشت. پدرش معلم و مادرش آشپز بود. او در نوجوانی به علت ابتلا به سل به مدت یك سال و نیم خانه نشین شد. در این مدت تحصیلاتش را به لطف ملاقات های متداول یك كشیش سفیدپوست، پدر ترور هودلستون ادامه داد. فردی كه بعدها «توتو» به احترام او پسرش را ترور نام نهاد. خصومت جدی هودلستون با تبعیض نژادی و اعتقادش به اینكه انسان ها، ورای نژادها، برادر عیسی مسیح هستند عمیقا شاگرد جوانش را تحت تاثیر قرار داد. در سال ۱۹۵۴ دزموند توتو به علت مشكلات مالی مجبور به رها كردن تحصیلات پزشكی اش شد و دبیر دبیرستان شد. سال بعد با لئانورمالیزو ازدواج كرد و از او صاحب یك پسر و سه دختر شد. در سال ۱۹۵۷ وقتی كه دولت دسترسی سیاهپوستان را به تحصیلات محدود كرد، كسانی را كه به تلاش بیشتر علاقه مند بودند به جنایتكار بالقوه تبدیل كرد. او از معلمی استعفا داد و وارد یك حوزه علمیه شد. او بعدها اظهار كرد: «به سادگی به نظرم آمد كه اگر كلیسا مرا می پذیرفت حرفه كشیشی می توانست وسیله خوبی برای خدمت به مردمم باشد.» توتو، بعد از انتصابش به مقام روحانی در سال ۱۹۶۱ به لندن عزیمت كرد. او از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۶شغل كشیش معاون را همزمان با اتمام یك دوره فوق لیسانس تئولوژی در كالج كینگ لندن عهده دار بود. در این هنگام توتو برای تعلیم تئولوژی در حوزه های علمیه مختلف به مدت چهار سال به آفریقای جنوبی رفت. سپس به لندن بازگشت و در آنجا به مدت سه سال شریك و همكار مدیر موسسه تعلیمات تئولوژی شورای جهانی كلیساها شد. شغلی كه مستلزم سفرهای متعددی به خارج بود. در سال ۱۹۷۵ عالیجناب توتو پیشوای كلیسای سنت ماری در ژوهانسبورگ نامیده شد و سال بعد اسقف لسوتو شد. او در سال ۱۹۷۸ دبیر عمومی شورای كلیساهای آفریقای جنوبی شد. توتو در تمام طول مناصبش بدون وقفه با تبعیض نژادی، نظامی كه به نظر او اساسا مخالف با روح انجیل است مبارزه كرد. در مراسم خاكسپاری و تشییع جنازه مبارز سیاهپوست استیو بایكو كه در سال ۱۹۷۷ در زندان درگذشت او خطبه ای ایراد كرد. توتو مبارزان ضدآپارتاید را به دعا برای سركوب گرانشان دعوت كرد. با این امید كه اینان پی خواهند برد كه افراد رنگین پوست هم انسان هایی هستند فرزندان همان خدا. او در یك خطبه مراسم خاكسپاری دیگر به این موضوع بازمی گردد. «نفرت را نپذیرید. راه صلح آمیز به سوی آزادی را انتخاب كنیم.» عالیجناب دزموند توتو جایزه صلح نوبل را در سال ۱۹۸۴ برای تلاش هایش به خاطر «حقیقت، آزادی و عدالت» در آفریقای جنوبی به دست آورد. با اعطای جایزه به توتو رئیس كمیته نوبل «از تبلیغاتش برای پیدا كردن یك راه حل مسالمت آمیز برای مسئله آپارتاید» استقبال می كند و به آن ارج می نهد. او گفت: عمل عالیجناب توتو «یك امیدواری برای آینده برای اقلیت سفیدپوست كشور همانند اكثریت سیاهپوست را نشان می دهد.» دزموند توتو تنها راه حل صلح آمیز اختلافات را كه در خور ملت های متمدن است ارائه می كند. با مبلغ جایزه نوبلش، توتو بورس هایی به منظور دادن فرصت به جوانان آفریقای جنوبی برای تحصیل در آمریكا ایجاد می كند. توتو اسقف ژوهانسبورگ در سال ۱۹۸۶ اسقف اعظم و رئیس كلیسا در آفریقای جنوبی شد. از این تاریخ تاكنون چیزهای زیادی در آفریقای جنوبی تغییر كرده است. بعضا به دنبال مجازات های اقتصادی تصویب شده به وسیله جامعه بین المللی علیه آفریقای جنوبی قوانین تبعیض نژادی لغو شده اند. مشهورترین زندانی سیاسی كشور نلسون ماندلا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی شد. انتقال قدرت سیاسی از اقلیت سفیدپوست به كسانی كه به آنها ظلم می كردند برای هر دو دسته مشكل بوده است. در واقع این انتقال قدرت كه بدون خونریزی و بدون جنگ داخلی روی داده، پیروزی بزرگ اصل «عدم خشونت» است كه به طور خستگی ناپذیر توسط اسقف اعظم دزموند توتو تبلیغ و دفاع شده است. در سال ۱۹۹۵ یك فرمان حكومتی، كمیسیون «حقیقت و آشتی» را به منظور برقرار كردن ترازنامه رسمی بیلان تبعیض نژادی ایجاد كرد. رئیس این كمیسیون اسقف اعظم «توتو» از بخشش و اغماض به عنوان یك عنصر اساسی روند صلح و آشتی نام می برد. او همچنان به اجرای یك نقش مهم در كشورش و برای تمام دنیا به تجسم بخشیدن به اصول مسیحی عشق و اعتدال ادامه می دهد.

جفری هاپكینگ
ترجمه: روح انگیز مهرآفرین
منبع: جفری هاپكینگ، كتاب دالایی لامای مقدس
استاد دانشگاه ویرجینی

منبع : روزنامه شرق