ترجمه اسفار اربعه از خلق به خلق

نویسنده : صدرالدین‌شیرازی - محمدبن‌ابراهیم
مترجم : خواجوی - محمد
محل نشر : تهران
تاریخ نشر : ۱۳۸۰/۱۰/۱۵
رده دیویی : ۱۸۱.۰۷
قطع : وزیری
جلد : شومیز
تعداد صفحه : ۴۴۰
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
نوبت چاپ : ۱
شماره مجلد : ۴
تیراژ : ۱۵۰۰
شابک : ۹۶۴-۵۹۹۶-۴۷-۳

کتاب حاضر بخش دوم از جلد چهارم اسفار صدرالمتالهین شیرازی است که در آن باب‌های هشتم تا انتهایی یازدهم یعنی :ابطال تناسخ, ملکات نفس انسانی, معاد روحانی و معاد جسمانی تشریح شده است' .اسفار اربعه 'یکی از کتاب‌های فلسفی ملاصدرا است که وی با در هم آمیختن حکمت اشراق, حکمت مشائ, فلسفه عرفانی محیی‌الدین بن عربی و براهین فلسفی خود آن را تالیف کرد' .ملاصدرا وجود را که اصل و حقیقت هر چیز است, هیات واحد می‌داند, و برای آن مراتب متعددی که از حیث ضعف و شدت و نقص و کمال با هم فرق دارند, قایل است .این نظر ملاصدرا با نظر شیخ‌الشراق هم متفاوت است, چه سهروردی, شدت و ضعف و نقص و کمال را در ماهیت قایل است نه در وجود .موضوع دیگری که ملاصدرا در آن ابتکار نشان داده است, فرضیه مشهور به حرکت جوهری است .پیش از او اکثریت حکما از آن جمله ابن سینا حرکت را در اعراض جسم طبیعی می‌دانستند...ملاصدرا از فرضیه حرکت جوهری نتایجی چند می‌گیرد از آن جمله اثبات معاد جسمانی است . حاصل کلام او این است که در روز رستاخیز روح انسان به همان هسته اصلی و جوهر ثابت که ماده جسم است (نه به صورت جسم که محسوس است و در مدت حیات دستخوش تغییرات و تحولات) می‌پیوندد و آدمی با این کیفیت برای پس دادن حساب دوباره زنده می‌شود .او برای این که از سب و شتم و تکفیر مصون ماند, می‌کوشید تا مطالب فلسفی را با احادیث و اخبار وفق دهد و مدلل دارد که شرع و حکمت معارض یکدیگر نیستند .'