جانی بی گود

▪ اثر چاک بری
▪ تاریخ ارائه؛ ۱۹۵۸
▪ زمان؛۲:۴۰ دقیقه
آهنگ «جانی بی گود»۱اولین آهنگ راک اند رولی بود که به موضوع ستاره شدن در موسیقی راک اند رول پرداخت و هنوز هم معروف ترین آهنگ راک اند رول است که به این موضوع می پردازد. آهنگی که حکایت داستان معروف «رویای امریکایی» است.
پسر فقیری که در گیتار زدن مهارت دارد و با کار و تلاش مشهور می شود که البته داستان او به نوعی شبیه زندگی خود چاک بری است.
او در سال ۱۹۵۵ در یک آرایشگاه کار می کرد و هرازگاهی نیز در یک گروه کوچک جز، گیتار می نواخت. تا اینکه روزی «مادی واترز (۱۹۱۵ تا ۱۹۸۳)» را دید که یکی از بزرگترین ستاره های موسیقی بلوز آن زمان بود. واترز او را به صاحب استودیوی «چس» معرفی کرد و این گونه بود که جانی سه سال بعد دومین خواننده مشهور سبک راک اند رول بعد از الویس پریسلی بود. با این تفاوت که بری ترانه و آهنگ هایش را خودش می نوشت. چیزی که الویس پریسلی به اعتراف خودش آرزو داشت تا بتواند مثل چاک احساساتش را بیان کند.
بری این آهنگ را در سال ۱۹۵۵ نوشت و سه سال بعد آن را منتشر کرد. او ایده و اسم جانی در آهنگ را از «جانی جانسن»۲ که نوازنده پیانو بود و چندین آهنگ را هم برای بری ساخته بود گرفت. چاک در سال ۱۹۵۳ به «گروه سه نفره جان (جانسون)» پیوست و در مدت کوتاهی عضو کلیدی و خواننده اصلی گروه شد.
بعدها و در سال ۲۰۰ جانسون از بری به خاطر آنکه حق و حقوق او را در آهنگ های مشترکشان به طور کامل پرداخت نکرده است به دادگاه شکایت کرد، ولی این پرونده در سال ۲۰۰۲ مختومه اعلام شد و با رای دادگاه هیچ حکمی علیه بری صادر نشد، چرا که زمان زیادی بین ضبط آهنگ ها و شکایت به دادگاه گذشته بود. بری ابتدا می خواست این آهنگ را در خصوص پسری رنگین پوست (در اینجا سیاهپوست) بخواند ولی بعداً آن را به پسری فقیر تغییر داد، به خاطر آنکه بتواند آهنگش را از رادیو پخش کند.
بری بعدها آهنگی را در ادامه این آهنگ خواند که «خداحافظ جانی» نام داشت. جانی فارغ التحصیل دانشگاه در رشته آرایشگری بود ولی همان طوری که در ترانه این آهنگ می خواند هیچ گاه به خوبی خواندن و نوشتن یاد نگرفت. از اتفاقات جالب در خصوص چاک بری آن است که روزی کیث ریچاردز در یکی از شوهای بری به پشت صحنه می رود و بری که او را نمی شناخته او را با افراد مزاحم اشتباه گرفته و کتکش می زند.
آهنگ «جانی بی گود» آهنگ بسیار معروف و محبوبی در بین امریکاییان است و در تمام این سال ها مورد ارجاعات فراوان قرار گرفته است. در سال ۱۹۷۷، ناسا، این آهنگ را همراه با سفینه تحقیقاتی خود به عنوان بسته ای که حاوی فرهنگ امریکایی است به فضا فرستاد، تا شاید روزی بیگانگان (موجودات فضایی) چاک بری را بشناسند.
همچنین در سال ۲۰۰۴ و در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در امریکا، جان کری کاندیدای دموکرات غالباً از تم اصلی این آهنگ در مجامعی که حاضر می شد به نوعی یاد می کرد. این آهنگ تا به حال توسط بالغ بر ۵۰ خواننده و گروه موسیقی مورد بازخوانی مجدد قرار گرفته است که از معروف ترین افرادی که این آهنگ را بازخوانی کرده اند می توان به الویس پریسلی، جوداس پریست، جیمی هندریکس، التون جان، ای سی دی سی، بیتلز و... اشاره کرد.

پی نوشت ها
۱- نام اصلی ترانه Johnny B Goode است. گود (Goode) نام خیابانی در شهر سنت لوئیس در ایالت مزری امریکاست. خیابانی که چاک بری در سال ۱۹۲۸ در آن متولد شده است. (البته در بعضی منابع ذکر شده است که او در سن خوزه کالیفرنیا متولد شده است.)
۲- جانی جانسون فرد بسیار قابل احترامی در بین موسیقیدانان بود. او تا پیش از مرگش با افراد بزرگی چون کیث ریچاردز، اریک کلپتن، جان لی هوکر و... کار کرد. وی در سال ۲۰۰۵ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.

منبع : روزنامه شرق