چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا


ترافیک تهران را افسرده کرده است


ترافیک تهران را افسرده کرده است
ترافیک ،ترافیک و ترافیک.پایتخت ایران با ترافیک افسرده شده است.افسردگی تهران یعنی دود شدن بنزین،پول،زمان و عصبانیت .چه کسی باید پاسخگو باشد ؟! سازمانها و نهادهای مرتبط با خود بینی ها خود بیماری مزمن پایتخت ایران را مزمن تر می کنند.این در حالی است که اگر تنها یکبار به خود زحمت دهند که ایده هایشان را یکپارچه و واحد سازند به واقع ترافیک از متغییر های چالش زای کلانشهر تهران حذف خواهد شد، به طوری که ساختار مدیریت شهری معتقد است که ترافیک مسئله ای ساده و معمولی است که در دهه ۶۰ و ۷۰میلادی در دنیا حل شده است اما متاسفانه بحران ترافیک در ایران به دلیلی لجام گسیختگی های روش های مدیریتی و فقدان مدیریت واحد در ساز و کار های ترافیکی هنوز هویت غولی خود را حفظ کرده است.
هنگامی که بحث از عدم توفیق برنامه های توسعه شهری به صورت خاص و نا توانی برنامه ریزی شهری به صورت عام در حل مسائل و مشکلات شهری و هدایت منطقی شهری مطرح می شود ،یکی از دلایلی که کمتر به آن توجه می شود ،نقش و جایگاهی است که عناصر مدیریت شهری می توانند در تحقق برنامه ریزی توسعه شهری ایفا کنند .با نیم نگاهی به تحلیل وضعیت شهرنشینی و مدیریت شهری در ایران متوجه می‌شویم، در شرایط کنونی ما فاقد حکومت‌ها و سازمان‌های توانمند محلی مستقل هستیم.کلانشهر تهران با انبوه نیازها و مسائل جاری و عمرانی خود با ۲۴ سازمان و نهاد دولتی یا عمومی هدایت می شود که شهرداری در چارچوب راهبردهای وزارت کشور و شورای شهر متولی اصلی ساماندهی مسائل شهر و ارتقای مشارکت و رضایت شهروندان است.
این روند به رغم رونق شهر، موجب تشدید مسایلی چون آلودگی هوا، اقتصاد شهر، جذب و دفع منابع زیستی و روح شهر می شود.
طی دو دهه اخیر شاهد ایجاد و توسعه شبکه بزرگراهی و معابر و سیستم های حمل و نقلی در کلانشهر تهران بوده ایم که تمامی این تحولات را باید مدیون مدیران شهری و برنامه ریزی های آنها در تخصیص بهینه اعتبارات در پروژه های عمرانی و ترافیکی شهری باشیم.در این میان نباید از تلاش های نمایندگان شورای اسلامی شهر تهران در راستای هدایت و مدیریت بر منابع و تحقق مشارکت شهروندی غافل شد.با این اوصاف مدیریت شهری امروز با مسایل جدیدی مواجه است.
تخریب بناها و توسعه بزرگراهها و شریان های ترافیکی با توجه به ظرفیت های شهر تهران تا چه زمانی باید ادامه داشته باشد؟تا چه زمانی باید برای احداث بزرگراهها،تونل ها،پل ها و... اعتبارات کلان هزینه شود؟.... البته ذکر این نکته ضروری است که بسیاری از کلانشهرهای دنیا ویژگی هایی همسان ما دارند ولی شهروندانشان هرگزترافیکی به این پرنگی را ندیده اند.
یک پاسخ کاملا شفاف در برابر تمام این سئوالات به گوش می رسد :"فرهنگ ترافیک".
با نیم نگاهی به جریان صنعتی ایران متوجه خواهیم شد که فرهنگ ترافیکی با گذشت یک قرن از ورود اولین اتومبیل به کشور بسیار ضعیف است در حالی که انسان به عنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار در ترافیک ،صنعت خودرو سازی،احداث زیر ساخت های ترافیکی و وضع قوانین وقتی در فرآیند آموزش قرار می گیرد ٬ می تواند تغییر باور و رفتار داده و برای مشکلی که خود بوجود آورده چاره اندیشی کند .
در نتیجه مدیریت شهری تهران ،دکتر قالیباف، باید در نظر داشته باشد که حل ترافیک پایتخت در دوره زمانی چهارساله بدون بستر سازی های فرهنگی امکان پذیر نبوده و در قالب یک شعار یا وعده باقی خواهد ماند.
آزاده محمدی
منبع : خبرگزاری موج