بررسی رابطه بین بیماریهای پریودنتال و تنفس دهانی

● زمینه و هدف:
برخی مطالعات نشان‌دهنده ارتباط و تشدید وضعیت بیماری پریودنتال در افراد دارای تنفس دهانی است به همین جهت هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه بین بیماریهای پریودنتال و تنفس دهانی می‌باشد.
● روش بررسی:
این مطالعه به صورت همگروهی تاریخی بر روی نود نفر (۴۵ نفر در هر گروه) با روش مشاهده و معاینه کلینیکی دهانی انجام شد. نمونه‌ها از میان افراد ۲۰-۳۵ ساله مراجعه‌کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ودرمانگاههای دندانپزشکی شهر اصفهان انتخاب شدند. گروه مواجهه یافته (دارای تنفس دهانی) شامل افرادی بود که داشتن کام گنبدی شکل و نرسیدن لبها به یکدیگر در حال استراحت با استفاده از سه روش معاینه در مورد آنها تأیید شده بود. افراد علاقه‌مندی که در هر سه روش معاینه دارای تنفس دهانی بودند وارد مطالعه ‌شدند. گروه غیر مواجهه یافته شامل افرادی بود که از راه بینی و به صورت طبیعی نفس می‌کشیدند. شاخص بهداشت دهان همه افراد با تعیین میزان رنگ گرفتگی دندانها بعد از جویدن قرصهای آشکارکننده مشخص شد. شاخص لثه‌ای افراد در نواحی قدامی و خلفی تعیین و با استفاده از آزمون Man-Whitney مقایسه گردید.
● یافته‌ها:
در ناحیه قدام دهان افراد مواجهه یافته، نمره یک شاخص لثه‌ای در پنج نفر معادل ۱/۱۱%، نمره دو و در ۳۶ نفر برابر۸۰% و نمره سه در چهار نفر برابر۹/۸% مشاهده گردید. در گروه غیر مواجهه یافته نیز، پنج نفر برابر۱/۱۱% دارای شاخص صفر، ۳۲ نفر معادل ۱/۷۱% دارای شاخص یک و هشت نفر برابر۸/۱۷% دارای شاخص دو بودند. استفاده از آزمون Man-Whitney تفاوت موجود بین دو گروه را از نظر آماری معنی‌دار نشان داد.(۰۰۱/۰< P)
● نتیجه‌گیری:
تنفس دهانی به عنوان یکی از عوامل موضعی مستعدکننده بیماریهای لثه در دهان محسوب می‌شود. اگر چه به نظر می‌رسد این تأثیر فقط در ناحیه قدامی می‌باشد.

دکتر محمدرضا ابریشمی۱- دکتر علیرضا اکبرزاده باغبان۲ - دکتر قاسم انصاری۳ - دکتر محمد ناصری۴
۱- استادیار گروه آموزشی پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
۲- استادیار گروه آموزشی آمار زیستی دانشکده پیراپزشکی و عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
۳- دانشیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.
۴- دندانپزشک.

منبع : جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران