جمعه, ۲۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 10 May, 2024
مجله ویستا

رنگ سفید - BLANC


رنگ سفید - BLANC
سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : فرانسه و لهستان
محصول : مارن کارمیتس
کارگردان : کریشتوف کیشلوفسکی
فیلمنامه‌نویس : کریشتف پیشه‌ویچ و کیشلوفسکی
فیلمبردار : ادوارد کلوسینسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : سبیکنی‌یف پرایسنر
هنرپیشگان : سبیکنی‌یف، زاما چوفسکی، ژولی دلپی، یانوش گایوس، یرژی استور، گژگوش وارخول، سزاری هاراسیموویچ، یرژی ترلا
نوع فیلم : رنگی، ۹۲ دقیقه


ـ ̎کارول̎ (زاماچوفسکی)، آرایشگر لهستانی در پاریس قادر به سازگاری با محیط بیگانه نیست. همسرش، ̎دومینیک̎ (دلپی)، ناراضی از زندگی زناشوئی او را طرد می‌کند و کارت اعتباری‌اش نیز منقضی می‌شود. لهستانی دیگری به نام ̎میکولای̎ (گایوس) که به ̎کارول̎ مستأصل کمک می‌کند تا با پنهان شدن در یک چمدان بزرگ به لهستان برگردد. ̎کارول̎ با خفت و خواری موفق به بازگشت می‌شود و آنجا زندگی دوباره‌ای را آغاز می‌کند. از طریق شرکت در معاملات مستغلات ثروت بادآورده‌ای به دست می‌آورد و سعی می‌کند ̎دومینیک̎ را دوباره نزد خود بازگرداند. برای این منظور مرگ و تدفین خود صحنه‌سازی می‌کند، و وصیت‌نامه‌ای می‌نویسد که در آن مایملک او به ̎دومینیک̎ واگذار شده است. ̎دومینیک̎ به لهستان می‌آید و ̎کارول̎ را زنده می‌یابد. اما خوشی پیوند مجدد خیلی زود زائل می‌شود چرا که پلیس سر می‌رسد و ̎دومینیک̎ را به اتهام مشارکت در قتل شوهرش دستگیر می‌کند.
ـ دومین بخش سه‌گانهٔ ̎رنگ‌ها ̎ی کیشلوفسکی در مقایسه با دو قسمت دیگر، اثری ناامیدکننده است و در حالیکه رنگ آبی (۱۹۹۳) و رنگ قرمز (۱۹۹۴) از کاربردهای زیبائی شناختی رنگ‌مایه مسلط‌شان به تمامی بهره می‌برند، رنگ سفید (به جز تداعی‌گذرای لباس سفید عروسی ̎دومینیک̎) چندان کاری با دلالت‌های نمادین این رنگ انجام نمی‌دهد. در واقع رنگ سفید آشکارا یک کمدی سر راست است که حول شخصیت محوری ̎کارول̎، مرد کوچک خوش طینت ولی بد اقبال، می‌گردد. همان‌گونه که انتظار می‌رود، کمدی قالب راحت و مناسبی برای کیشلوفسکی نیست و تصویرپردازی زیبای او اینجا تنها تمهیدی برای طفره رفتن از توضیح فیلمنامه‌ای رابطه‌ها و انگیزه‌ها باقی می‌ماند. ضمن اینکه رنگ سفید با وضوح و صراحت بیشتری نسبت به عرف معمول فیلم‌های کیشلوفسکی، فضای اجتماعی داستانش را نشانه می‌رود؛ در اینجا لهستانی که طعم آزادی‌های سرمایه‌داری را می‌چشد و فرصت‌طلبانی که منادیان آیندهٔ جدید می‌شوند.