اقیانوس‌هایمان را نجات دهید!

میلیون‌ها آمریکایی در روزهای تعطیلات پایان هفته، از سواحل اقیانوس لذت می‌برند. ده‌ها میلیون آمریکایی‌ هم در چند مایلی اقیانوس‌های آرام و اتلانتیک زندگی می‌کنند. اما اگر آنان زبان طبیعت را می‌دانستند، درمی‌یافتند که اقیانوس‌های ما برای کمک به نجاتشان می‌گریند. همین چند روز قبل، نتایج یک پژوهش علمی نگران‌کننده در مورد ارتباط گرمایش جهانی و سرعت گرفتن وخامت وضعیت تپه‌های مرجانی در سراسر دنیا انتشار یافت. این شرایط حاکی از ایجاد وضعیتی بحرانی برای این پناهگاه‌های امن زندگی دریایی می‌باشد.
ورود سیلابی دائمی از موادشیمیایی و سایر موادآلوده‌کننده و سمی سرازیر شده به اقیانوس‌ها، به ایجاد مناطق مرده منجر گردیده که در آن، تنها گروهی از کوچک‌ترین ارگانیسم‌های دریایی قادر به زنده ماندن خواهند بود. این مناطق عمدتاً به دلیل وجود کودهای شیمیایی نیتراته در فاضلاب‌های سرازیر شده به خلیج مکزیک به وجود آمده‌اند و رشد سریع گل‌های جلبکی مصرف کننده اکسیژن محلول در آب اقیانوس، ایجاد این مناطق مرده را تسریع نموده است.امروزه ابرشرکت‌های فعال در بخش کشاورزی صنعتی، یکی از منابع اصلی آلودگی ماهی‌های مورد مصرف انسان‌ها،به ویژه به دلیل وجود جیوه و فنیل‌های پلی کلرینیتد در پساب‌های تولیدی آنها، به شمار می‌روند.به این شرایط زنجیروار بنگرید.
وجود دامداری‌های بزرگ پرورش گوسفندان، طیور و خوک‌ها باعث ایجاد انبوهی از پسماندها و فضولات حاوی مواد شیمیایی موجود در محصولات کشاورزی و همچنین داروهای مصرفی آنان می‌گردد. مصرف این مواد از سوی ماهی‌های صید شده، به صورتی فزاینده، سلامت مردان و زنان و کودکان ما را تهدید می‌کند. زنان باردار از مصرف مداوم شمشیر ماهی‌ها به دلیل وجود جیوه در بدنشان منع گردیده‌اند.با کاهش تعداد ماهی‌های وحشی (به دلیل صید بی‌رویه و وجود مواد مهلک سمی محلول در آب‌ها) ابر شرکت‌ها به ساخت استخرهای مصنوعی و تولید ماهیانی پرورش یافته در محیطی سرشار از مواد شیمیایی دارویی و علف‌کش‌های ضدعفونی کننده محلول در محیط این استخرهای ساختگی، روی آورده‌اند. مزارع پرورش ماهی‌های آزاد نیز وجود این مشکل را به روشنی نشان می‌دهند.
در این میان، آقای دیوید هلوارگ نویسنده کتاب ارزشمند «مرزهای نیلگون»، جزوه‌ای زیبا با عنوان «۵۰ راه برای حفاظت از اقیانوس‌ها» منتشر نموده که در آن به نقش ما در حفظ و صیانت از این اکوسیستم بزرگ کره زمین اشاره شده است.
این جزوه را می‌توانید در آدرس اینترنتی زیر بخوانید: (www.innerocean.com) در این جزوه و در پیشنهاد سی و هفتم، ایجاد پارک‌های حیات‌وحش در زیر دریا و در پیشنهاد چهل و دوم نیز از ایجاد آموزش‌های زیست‌محیطی دریایی به دانش‌آموزان مدارس، حمایت گردیده است.در سایر بخش‌های این اثر نیز در مورد ماهی‌های سالم و ناسالم عرضه شده در بازار، ماهی‌های در معرض خطر انقراض و اثرات مصرف ماهی‌های مختلف بر سلامت انسان‌ها، مطالبی درج گردیده است. همچنین جلوگیری از ارتباط صرفه‌جویی در مصرف انرژی با حفاظت از دریاها، از سایر بخش‌های این اثر منتشر شده آقای هلوارگ می‌باشد. همچنین نویسنده راهکارهایی را در مورد روش‌های مناسب قایق‌سواری و موج‌سواری در دریاها، به همراه لزوم پیوستن به مؤسسات پاکسازی‌کننده سواحل اقیانوس‌ها و دریاها به مخاطبان ارائه می‌کند.البته افراد اندکی از نقش و اهمیت حیاتی اقیانوس‌ها بر حیات ما در کره زمین آگاهند.
حتی افراد کمتری از شرایط بحرانی سواحل و دریاهای ما به دلیل ورود آشغال‌های پلاستیکی و یا ماهی گیری صنعتی زیاده‌خواهانه و حریصانه شرکت‌های شیلات، آگاهند.در یک مطالعه که اخیراً صورت گرفته است نیز چنین نتیجه‌گیری شده که صنعت شیلات در اقیانوس‌ها، با کاهش برداشتی ۹۰ درصدی روبه‌رو خواهد گردید. آنان به انقراض انواع گونه‌های ماهی کمک نموده‌اند و این روند نیز به کاهش حجم کل ماهی‌های استخراج شده در سال‌های اخیر، منجر گردیده است.از سواحل اقیانوس‌ها لذت ببرید. ولی به راهکارهای ‌هلوارگ نیز توجه نمایید. اقدامات ما باید با نگاهی به آثار زیست‌محیطی و اکولوژیکی صورت گیرد. آقای فیلیپ کوستیاو در نقدی بر این اثر چنین نگاشته است: «هر یک از ما با پژواک زمینی اقداماتمان روبه‌رو هستیم. این وضعیت معرف روابط ما با کره خاکی‌ و همچنین یکدیگر می‌باشند... پس پژواک انسانی را به گونه‌ای بسازیم که بتوانیم به آن افتخار کنیم.»

نویسنده: رالف نادر
محسن داوری
منبع:
www.CommonDreams.org