نگاهی به SUSE Professional ۹.۳

در طی چند هفته گذشته، من LAN خانگی خود را منحصرا بر پایه SUSE ۹.۳ Professional اجرا کرده‌ام. پس از این مدت من دریافتم که این جدیدترین نسخه، عرضه شده در ماه مارس، یک پیاده‌سازی عالی از سیستم‌عامل لینوکس است. آن سهولت استفاده و قابلیت تنظیم‌پذیری لینوکس را تا سطح بی‌سابقه‌ای بهبود می‌بخشد. من در LAN خود به یک پلاتفرم واحد روی آوردم چرا که در تلاش برای به اشتراک گذاردن یک چاپگر موجود بر روی سیستم دسک‌تاپ خود با سایر سیستم‌های موجود در LAN ناکام ماندم. من با رضایت کامل Debian Woody را بر روی دسک‌تاپ خود و Ubuntu را بر روی ایستگاه‌کاری اجرا می‌کردم تا این که استفاده‌ام از ایستگاه‌کاری افزایش یافت و حجم کارهای چاپی که از روی آن انجام می‌دادم به همان میزان چاپ از روی دسک‌تاپ رسید. پس از ساعت‌ها ناکامی و ناراحتی، من به این نتیجه رسیدم که احتمالا یک پلاتفرم مشترک راه‌حلی برای برطرف ساختن این مشکل است. یک ماه قبل از آن که SUSE ۹.۳ عرضه گردد، من SUSE ۹.۲ را بر روی هر دو سیستم نصب نمودم، و در مدت زمانی کوتاه‌تر از آن چه که صرف CUPSکرده بودم و موفقیتی هم در بر نداشت، "آن به درستی کار کرد".
● نصب‌ها
نصب‌های روان، آسان و خالی از اشکال لینوکس مسائل جدیدی نیستند، بنابراین من در این زمینه‌ها صحبتی نمی‌کنم، اما نکات قابل توجهی را مطرح می‌نمایم. من به جای انجام یک نصب کامل اقدام به ارتقای دسک‌تاپ GNOME نمودم. این کار تقریبا یک ساعت زمان برد. تنها مشکل من از دست دادن برنامه‌ای بود که من آن را از RPMهای تهیه شده از توسعه‌دهندگان (به جای تهیه از SUSE) نصب کرده بودم. فرایند ارتقا هشدار داد که در صورتی که Xlog را حذف نکنم احتمالا سیستم من ثبات خود را از دست خواهد داد، که دلیل این امر ظاهرا برخی انواع تصادم در حوزه libexpat است. بنابراین من به جای این که گرفتار ریسک نفرین ابدی در هیبت یک سیستم بی‌ثبات شوم، تصمیم به حذف آن گرفتم. هنگامی که من Xlog را بعدا دوباره نصب کردم، این کار بدون گرفتار شدن در خشم YaST انجام گردید.
در ۹.۳، آزمایش اتصال اینترنت واقعا کار کرد؛ من به خاطر نمی‌آورم که این امر در مورد نسخه‌های قبلی لینوکس SUSE به تحقق پیوسته باشد. معمولا آزمایش اتصال با شکست مواجه می‌گردد، اما من همین که نصب کامل شد کار خود را با دسترسی اینترنت به پایان رساندم. از آنجایی که آن کار خود را به درستی انجام می‌داد، من توانستم به روز رسانی آنلاین را زودتر از معمول به پایان برسانم. آنجا ۲۸ به روز رسانی در دسترس قرار داشت – که بسیاری از آنها برنامه‌های اصلاحی (patch) بودند، زیرا SUSE ۹.۳ فقط حدود یک هفته بود که عرضه شده بود. بیست تا از آنها برنامه‌های اصلاحی امنیتی بودند. یکی از برنامه‌های اصلاحی که من برای استفاده برگزیدم، برنامه اصلاحی Nvidia برای افزودن قابلیت تصویر سه بعدی بود. من مطمئن بودم که یک سری کار دستی باقی می‌ماند که انجام دهم، اما این گونه نشد. یک بار دیگر ""آن به درستی کار کرد"، همان گونه که هنگامی که من برای نخستین بار سیستم ارتقا یافته را بوت نمودم کارهای دیگر (به استثنای Xlog) را به انجام رساند.
نصب بر روی ایستگاه‌کاری بسیار سریع‌تر انجام شد، تقریبا در نصف مدت زمان صرف شده برای دسک‌تاپ. بخش اعظم این سرعت احتمالا از بابت استفاده از رسانه DVD به جای CD حاصل گردید. باز هم، من به جای انجام یک نصب کامل جدید، ارتقا را برگزیدم، اما این بار من محیط پیش‌فرض KDE را به جای GNOME انتخاب نمودم. آزمایش اتصال اینترنت همان گونه که در مورد سیستم اول کار کرد به خوبی کار خود را انجام داد. پس از این که من برنامه‌های اصلاحی آنلاین را بر روی سیستم نصب کردم، به بررسی برای پشتیبانی جهت چاپ از ایستگاه‌کاری پرداختم. آن باز هم کار خود را به خوبی انجام داد. من یک نصب کامل جدید از DVD بر روی لپ‌تاپ انجام دادم، و هیچ مسئله‌ای پیش نیامد. صرف نظر از این که NIC بیسیم یا کابلی است، آن "آن به درستی کار کرد".
پس از نصب
SUSE همواره تعداد بسیار زیادی از برنامه‌های کاربردی را به همراه توزیع خود فراهم می‌سازد، و از این نظر این عرضه هم مستثنی نیست. شما می‌توانید از میان ۵ CD یا ۲ DVD موارد دلخواه خود را انتخاب کنید. شما امکان انتخاب KDE یا GNOME و مجموعه‌ی عظیمی از برنامه‌های کاربردی عالی را در کنار آنها دارید.خارج از این مجموعه، SUSE Pro ۹.۳ دارای نسخه ۲.۶.۱۱.۴-۲۰a از کرنل لینوکس و یک پیش‌عرضه OpenOffice.org ۲.۰ است. به روز رسانی‌های آن‌لاین برای کرنل نسخه ۲.۶.۱۱.۴-۲۱.۷ در حال حاضر در دسترس قرار دارند. بر اساس توضیحات عرضه، به محض این که نسخه نهایی ۲.۰ از OpenOffice.org در دسترس قرار گیرد، شما قادر خواهید بود آن را از طریق به روز رسانی آن‌لاین نیز دریافت نمایید. نسخه SUSE از OpenOffice.org شامل پخش صوت و تصویر نیست، چرا که آنها متکی بر قالب رسانه‌ای جاوا (Java Media Framework) هستند، که بخشی از توزیع SUSE محسوب نمی‌گردد.
● SUSE Pro به عنوان راهکار SOHO
اصلی‌ترین چیزی که من خواهان تست آن بودم محصول SUSE ۹.۳ در بازار SOHO بود. در این حوزه، معمولا هیچ مدیر حرفه‌ای سیستمی وجود ندارد که مراقب مشکلات آزار دهنده‌ی شبکه، پیکربندی، و سایر اشکالات مرتبط با سیستم‌عامل باشد. این بدان معنی است که کاربران غیر متخصص – همچون من – ناچار خواهند بود که خودشان امور مربوط به پیکربندی و عیب‌یابی را اداره نمایند. در مورد من، اشتراک چاپ و فایل و دستگاه‌ها عناصر اساسی بودند. SUSE ۹.۲ نگرانی‌‌های من در رابطه با CUPS را برطرف ساخته بود، و عملیات چاپ – با یک استثنای کوچک – در ۹.۳ هم به صورت محلی و هم درون شبکه به خوبی انجام شد. یک استثنا وجود داشت و آن انجام چاپ از Mozilla بود. گاهی اوقات آن کار می‌کرد، اما برخی مواقع این گونه نبود. من حدس زدم احتمالا مشکل از یک مسئله‌ی جاوا یا جاوا اسکریپت باشد.
● NFS و مشکلات مدیر سیستم
درست همان گونه که عملیات چاپ به خوبی کار کرد، مدیریت سیستم نیز این گونه بود. با استفاده از پانل‌های پیکربندی YaST (Yet another Setup Tool) قدرتمند SUSE، من به سادگی قادر به برپایی یک سرور NFS بر روی ایستگاه‌کاری و یک کلاینت NFS بر روی دسک‌تاپ بودم. یک نکته که ممکن است برای کاربران غیر متخصص کاربرد داشته باشد: فراموش نکنید که شما نیاز به ایجاد یک نقطه اتصال (mount point) بر روی کلاینت دارید. برای مثال، به منظور دسترسی به دایرکتوری /backup موجود بر روی ایستگاه‌کاری از سیستم دسک‌تاپ، من یک دایرکتوری به نام /media/backup بر روی دسک‌تاپ ایجاد نمودم، سپس در هنگام پیکربندی کلاینت NFS خود با YaST آن را به عنوان نقطه اتصال معرفی کردم. NFS به من امکان ایجاد پشتیبان‌های خارج از سیستم از پژوهش‌ها و نوشته‌های حیاتی‌ام را می‌دهد. آن همچنین این امکان را برای من فراهم می‌آورد که از فعالیت HAM موجود بر روی ایستگاه‌کاری با ابزارهایی برای چاپ و گزارش‌گیری بر روی دسک‌تاپ به log‌ها و داده‌ها دسترسی یابم. برای مثال، من می‌توانم از Glabels برای چاپ کارت‌های QSO بر پایه‌ی فایل‌های Xlog بر روی ایستگاه‌کاری استفاده کنم. در نهایت، NFS در شبکه به من امکان دسترسی به داده‌ها بر روی یک درایو DVD را می‌دهد.
NFS جالب و قدرتمند است، اما من در مورد آن با مسائل ناخوشایندی روبرو شدم. من امکان mount نمودن بخش‌های NFS را از دست دادم، که شاید دلیل این امر وجود یک فایروال اشتباه پیکربندی شده بر روی یکی از سیستم‌ها بود. من ساعت‌ها وقت برای بازیابی صرف نمودم. من حتی برای مشورت به سراغ یک مدیر سیستم واقعی رفتم. من فایروال‌ها را بر روی هر دو سیستم غیرفعال نمودم و NFS مجددا کار خود را آغاز کرد. من هنوز مطمئن نیستم که دقیقا چه اشتباهی انجام دادم، اما حدسم این است که آن با یک قاعده فایروال و تغییر آدرس IP ایستگاه‌کاری از طریق DHCP در پی یک بوت مجدد کار کند. موضوع این است که اگر چه یک کاربر آماتور مانند من می‌تواند سرویس‌های شبکه را به سرعت و به سادگی راه‌اندازی نماید، ما همچنین می‌توانیم کارهایی فراتر از توانایی‌مان در تعمیر انجام دهیم.
● نتیجه‌گیری
SUSE ۹.۳ یک پلاتفرم دسک‌تاپ عالی است. آن به سادگی قابل استفاده است، به خوبی پشتیبانی می‌گردد، و دارای اجزای جدید، از قبیل Beagle، است. سوال اصلی که من برای خود مطرح کردم این بود: یک کاربر معمولی می‌تواند سیستم‌ها و شبکه SOHO را با استفاده از SUSE Linux Professional ۹.۳ اداره نماید؟
پاسخ قطعا مثبت است، اما همراه با یک هشدار. احتمالا نمونه‌هایی وجود دارد که شما را آزار دهد و برای پیشبرد کار خود به کمک خارجی نیاز داشته باشید. من همچنین آموختم که استفاده از پلاتفرم یکسان بر روی هر یک از سیستم‌ها یک راه‌حل بسیار خوب برای واداشتن بخش‌های مختلف – از قبیل CUPS – به کار با یکدیگر است.
● محیط تست
من SUSE Professional ۹.۳ را بر روی سه کلاینت شبکه‌بندی شده نصب کردم: سیستم دسک‌تاپی که من با استفاده از آن اغلب کارهای پژوهشی و نویسندگی خود را انجام می‌دهم، یک ایستگاه‌کاری که من آن را برای آزمایش و فعالیت رادیویی HAM به کار می‌برم، و یک لپ‌تاپ که گاهی اوقات از طریق یک کابل Category ۵ و در برخی موارد بیسیم به شبکه متصل می‌گردد. سیستم دسک‌تاپ توسط یک پردازنده AMD XP۲۰۰۰+ Athlon با حافظه DDR یک گیگابایتی راهبری می‌شود. آن دارای سه هارد دیسک است، که یکی از آنها به پارتیشن /home اختصاص دارد. آن همچنین دارای یک درایو HP CD-Writer Plus ۹۱۰۰b CD-ROM و یک پرینتر/اسکنر Epson Stylus CX۵۴۰۰ می‌باشد. چیپ اترنت موجود بر روی مادربورد Abit از نوع VIA VT۶۱۰۲ Rhine II است. یک کارت Nvidia GeForce۴ MMX ۴۴۰ و یک صفحه نمایش ViewSonic VP۱۷۱B کار فراهم آوردن تصاویر را انجام می‌دهند.
ایستگاه‌کاری من نیز دارای یک مادربورد Abit است. پردازنده و اترنت on-board مشابه همان موارد موجود بر روی دسک‌تاپ هستند، اما آن فقط ۵۱۲ مگابایت حافظه در اختیار دارد. کارت ویدیویی آن یک ۳Dfx Voodoo ۳ است و صفحه نمایش آن یک ILO L۱۵LCBT می‌باشد. آن دارای یک هارد دیسک بزرگ واحد است که به سه پارتیشن تقسیم گردیده است: /root، /home، و /backup. پارتیشن backup برای پشتیبان‌گیری داده‌های موجود بر روی دسک‌تاپ و لپ‌تاپ مورد استفاده قرار می‌گیرد. آن همچنین دارای یک درایو Sony DW-D۲۲A RW DVD است. لپ‌تاپ یک نوت‌بوک HP NX۵۰۰۰ است، که مجهز به یک پردازنده ۱.۶GHz Pentium M و رم SD ۲۵۶ مگابایتی، یک هارد دیسک ۴۰ گیگابایتی، و یک درایو DVD/CD است. این سیستم دارای یک صفحه نمایش TFT XGA ۱۵ اینچی است که توسط یک کارت گرافیک Intel ۸۵۵ GM(i۸۱۰) تغذیه می‌شود. آن همچنین شامل یک مودم on-board، یک NIC بیسیم Compaq AR۵۲۱۲ ۸۰۲.۱۱abg، و یک NIC از نوع HP BCM۴۴۰۱-BO است. اگر فکر می‌کنید که نصب یک توزیع تجاری لینوکس مانند SUSE از یک بسته‌ی واحد بر روی تمامی سیستم‌های خانگی من غیر قانونی است، باید بگویم که شما در اشتباهید. Novell در EULA (http://www.novell.com/products/linuxprofessional/eula.html) به وضوح توضیح می‌دهد که انجام این کار مانعی ندارد.

نویسنده: Joe Barr
مترجم: امین ایزدپناه

منبع : علم الکترونیک و کامپیوتر