سیستم عامل۲ /OS

OS/۲ یک سیستم عامل است که توسط مایکروسافت و IBM ساخته شد و بعد به تنهایی توسط IBM توسعه یافت. نامش کوتاه شده Operating System/۲ (سیستم عامل/۲)است،زیرا به عنوان سیستم عامل ترجیح داده شده برای سیستم های شخصی (‎/۲ (Personal System ۲ (PS/۲)، خط نسل دوم کامپیوترهای شخصی معرفی شده بود.OS/۲ دیگر توسط IBM فروخته نمی شود و پشتیبانی از آن از ۳۱ دسامبر ۲۰۰۶ پایان یافت.
قرار بودOS/۲ جانشین حفاظت شده ای برای MS-DOS و ویندوز مایکروسافت باشد.قابل توجه است که تماس های سیستم(system calls) پایه بعد از تماسهای MS-DOS مدل سازی شدند؛ حتی نامهایشان با «DOS»شروع می شد و ممکن بود برنامه های کاربردی حالت خانواده (family mode) ساخته شوند:برنامه های کاربردی حالت متنی که می توانند روی هر دو سیستم کار کنند. به همین خاطر،OS/۲ در بسیاری زمینه ها به ویندوز شبیه است،همچنین شباهت هایی هم به Unix و Xenix دارد. توسعه OS/۲ وقتی شروع شد که IBM و مایکروسافت در آگوست ۱۹۸۵ قرارداد توسعه مشترکی را امضا کردند.هرچند، دو سال طول کشید تا محصول اول تحویل داده شود. ،۱.۰OS۲در آوریل ۱۹۸۷ منتشر شد و در دسامبر به عنوان یک سیستم عامل فقط متنی ارائه شد. به هر حال،آن یک رابط برنامه کاربردی (API) توانگر را برای کنترل نمایش تصویر( (video display (VIO) و به کار بردن کیبورد و رویدادهای ماوس به صورت یک بایوس حفاظت شده نشان می داد. همچنین،تصویر و کیبورد رابط برنامه کاربردی (API) برای برنامه های حالت خانواده (family mode) در حال اجرا در MS-DOS قابل استفاده بودند. یک جابجا کننده وظیفه به نام »انتخاب کننده برنامه« از راه ترکیب کلیدهای ترکیبی Crt+Esc قابل دسترس بود و به کاربر اجازه می داد از میان جلسه های حالت های متنی چند وظیفه ای یکی را انتخاب کند(و یا گروه های تصویری که می توانستند چند برنامه را اجرا کنند.) ارتباطات و تمدیدات پایگاه داده گرا در سال ۱۹۸۸ به عنوان ویراست تمدید شده،۱.۰OS۲تحویلداده شدند:SNA،X.۲۵/APPC/LU۶.۲،LAN manager،Query manager،SQL. مدیرمعرفی(PresentationManager)،رابط گرافیکی کاربرانی که قول داده شده بود،،با OS/۲ ، ۱.۱ در نوامبر ۱۹۸۸ معرفی شد.
با فونتهای متناسب،این یک پیشرو برای ظاهر ویندوز بعدی ۳‎/۰ بود. ویراست تمدید شده ۱.۱ پشتیبانی پایگاه داده توزیع شده را معرفی کرد. نسخه ۱‎/۲ سیستم های فایل قابل نصب به ویژه سیستم فایل HPFS را معرفی کرد.HPFS پیشرفتهایی را برای سیستم های فایل FAT،شامل نام های طولانی و شکلی از جریان داده متناوب نه نام ویژگی های توسعه یافته فراهم می کرد. همچنین،ویژگی های توسعه یافته به سیستم فایل FAT هم افزوده می شدند. ویراست توسعه یافته ۱‎/۲ پشتیبانی TCP/IPو Ethernet را معرفی کرد. OS/۲ و کتاب های مربوط به ویندوز سالهای پایانی دهه ،۱۹۸۰ وجود هر دوی سیستم ها و OS/۲ ارتقا داده شده را به عنوان سیستمی برای آینده تصدیق کردند.
● سازگاری DOS
به خاطر محدودیت های پردازنده Intel ،۸۰۲۸۶ OS/۲ ۱.x می توانست در لحظه تنها یک برنامه DOS را اجرا کند و این کار را به گونه ای می کرد که به برنامه های DOS اجازه می داد کنترل کاملی روی کامپیوتر داشته باشند. مشکلی در حالت DOS می توانست کل کامپیوتر را از کار بیاندازد.در مقابل،OS/۲ ۲‎/۰ می توانست از حالت مجازی ۸۰۸۶ پردازنده ۸۰۳۸۶ اینتل برای ساخت یک ماشین مجازی بسیار امن تر برای اجرای برنامه های DOS بهره ببرد.این یک دسته پهناور از گزینه های پیکر بندی برای بهینه ساختن کارایی و تواناییهای داده شده به هر برنامه DOS را شامل می شد. مانند بسیاری از محیط های ۳۲ بیتی، OS/۲ نمی توانست برنامه های حالت حفاظت شده DOS را با استفاده از رابط VCPI قدیمی تر اجرا کند، برخلاف حالت استاندارد ویندوز ۳‎/۰ و ۳‎/۱؛ این فقط برنامه های نوشته شده بر اساس DPMI را پشتیبانی می کرد. بر خلاف ویندوز NT،OS/۲ همیشه به برنامه های DOS امکان پوشش گذاری وقفه های واقعی سخت افزار را می داد، بنابراین هر برنامه DOS اینگونه می توانست ماشین را از کار بیاندازد. OS/۲ هم چنین می توانست از یک سگ نگهبان سخت افزار بر روی ماشین های انتخاب شده (بر خلاف IBM) برای شکستن یک بن بست استفاده کند. سپس نسخه ۳‎/۰ پردازنده های توسعه یافته ۴۸۶ اینتل - پرچم مجازی وقفه- را برای حل این مشکل به کار برد.
● سازگاری ویندوز۳.x
توانایی ویندوز ۳‎/۰ (و پس از ویندوز ۳‎/۱) با وفق دادن اجزای کد حالت کاربر ویندوز برای اجرا درون ماشین DOS مجازی به دست آمده بود. در اصل،یک نسخه تقریباً کامل کد ویندوز با خود OS/۲ شامل شده بود.ویندوز ۳‎/۰ در OS/۲ ۲،‎/،۰ و ویندوز ۳‎/۱ درOS/۲ ، ۲‎/۱؛ هرچند سپس IBM نسخه ای از OS/۲ را توسعه داد که می توانست از هر نسخه ای از ویندوز که کاربر پیشتر نصب کرده بود استفاده کند،در همان فرایند آن را سر هم کند و قیمت یک ویندوز اضافی را پس انداز کند. این می توانست هم با استفاده از درایو های تصویری خودش تمام صفحه اجرا شود و هم به صورت یک پارچه،جایی که برنامه های ویندوز مستقیما روی دسکتاپ OS/۲ نمایان می شوند. این فرآیند شامل ویندوز، دسترسی پهناور منصفانه به سخت افزار را می داد، به ویژه تصویر،و نتیجه این بود که جابجایی بین یک جلسه۲ /WinOS و پوسته محل کار می توانست گهگاه پی آمد هایی را موجب شود. به خاطر اینکه OS/۲ فقط اجزای سیستم حالت کاربر ویندوز را اجرا می کرد، با درایوهای دستگاه های ویندوز(VxDs) سازگار نبود و نر م افزار های کاربردی به آنها نیاز داشتند.
چندین برنامه کاربردی ویندوز در یک تک فرایند ویندوز اجرا می شدند، درست مانند ویندوز های بومی. برای دستیابی به یک جداسازی درست بین برنام های ویندوز ۳‎/x،OS/۲ به چندین کپی موازی از ویندوز نیاز داشت. این روش به منابع سیستمی قابل توجهی،به ویژه حافظه نیاز داشت. مایکروسافت از یک روش ساده تر در ویندوز NT استفاده می کرد، ترجمه تماس های سیستم ویندوز ۱۶ به ویندوز ۳۲ به معنی لایه سازگاری ویندوز روی ویندوز(Windows-on-Windows). این رویOS/۲ ممکن نبود زیرا رابط برنامه کاربردی(API) آن به کلی متفاوت بود. ممکن بود از DDE بین OS/۲ و برنامه های کاربردی ویندوز استفاده شود، و OLE فقط بین برنامه های کاربردی ویندوز.

wikipedia.org

منبع : آموزش فناوری اطلاعات