معضل «کارکنان دشوار» در محیط کار

آیا در محیط کار شما کسی از جمله مدیر میانی، کارمند یا حتی مشتری وجود دارد که شما را تا مرز جنون پیش برده است؟ افراد یا کارکنان «دشوار» کسانی هستند که در محیط مشکل به وجود می آورند. آن ها در تمام محیط های زندگی یا کار وجود دارند.
مواجه شدن با این افراد یکی از وظایف مهم هر مدیر یا کارآفرین است زیرا گاه پیش می آید که شما به عنوان یک کارآفرین به تخصص این افراد احتیاج دارید بنابراین مجبورید حداقل در کوتاه مدت آن ها را حفظ کنید. کارشناسان منابع انسانی معتقدند نگه داشتن این گونه کارمندان تنها تاجایی مجاز و معقول است که مشکلاتی که به وجود می آورند ضربه جدی به نیروی کار و اهداف شرکت وارد نکند. در مقاله حاضر به مواردی اشاره می شود که شما را در حل معقول این مشکل یاری خواهد کرد:
۱) شناسایی افراد دشوار:
بیاموزید تا تشخیص دهید که چه وقت یکی از کارکنان به عنصری مشکل ساز تبدیل شده است. این نخستین قدم برای حل مشکل محسوب می شود. افراد دشوار انواع مختلفی دارند و هر یک به میزانی محیط کار را برای دیگران ناراحت کننده می کنند. عده ای از آن ها پرحرف هستند و گوشی برای شنیدن ندارند. گروه دیگر همواره باید حرف آخر را بزنند. برخی به تعهدات کاری پایبند نیستند. گروهی نیز از همه چیز انتقاد می کنند. البته انتقادهای آن ها به کارهایی محدود است که دیگران انجام می دهند. افراد شایعه پراکن مختل کننده روند کار دیگران، افراد چاپلوس و کسانی که با رفتار خود، زمینه مسموم شدن جو و محیط کار را فراهم می کنند دیگر گروه های کارمندان دشوار را تشکیل می دهند.
۲) مراقب مدیران میانی «دشوار» باشید:
مدیران میانی بازوهای اصلی شما در اداره کسب و کار هستند و تاثیرشان در تحقق اهداف شرکت بسیار زیاد است. از سوی دیگر چون در جایگاه مدیریتی قرار دارند کارکنان چه بخواهند یا نخواهند باید از آن ها حرف شنوی داشته باشند. به همین دلیل شناسایی مدیران میانی دشوار بسیار مهم است. کارشناسان معتقدند وجود نظام بازخورد ابراز نظر کارمندان در تشخیص نقاط ضعف کلی و به ویژه مشکلاتی که در روابط کاری وجود دارد موثر است.
۳) شما تنها نیستید:
پس از شناسایی نیروی کار دشوار ممکن است نگران شوید اما بدانید که تقریبا تمام محیط های کاری دارای چنین نیروی کاری هستند. نکته مهم پس از تشخیص وضعیت موجود اقدام قاطع است. مسلما نباید برای بلندمدت این گونه نیروی کار را در محیط نگه داشت. تا اقدام نکنید نه تنها وضعیت بهتر نخواهد شد بلکه در اغلب موارد بر وخامت آن افزوده می شود. بنابراین پس از شناسایی این گونه کارکنان، فورا اقدام کنید. اجازه ندهید ماجرا آن قدر طول بکشد که شما را به شدت عصبی کند. برای اقدام استفاده از مشاوره شرکت های مشاوره ای نیز می تواند موثر باشد. گاهی اوقات رسیدگی نکردن به وضعیت ناهنجار موجود، نیروهای کارآمد شما را هم از کار خواهد انداخت.
۴) دور از نگاه دیگران اقدام کنید:
در اکثر موارد حل مشکل با گفت وگو با فرد مورد نظر البته دور از نگاه دیگران نتیجه بخش است. هرگز در برابر دیگران کنترل خود را از دست ندهید. این نوع رویارویی ها دیدگاه کارکنان را نسبت به شما عوض خواهد کرد. اگر تصور می کنید خود کارمند دشوار نیز به اندازه شما مایل است دست از رفتارهای نادرست اش بردارد، کار بسیار راحت تر خواهد بود. در گفت وگو پیش قدم شوید.می توانید صحبت را با جملاتی نظیر «متاسفم اگر ناراحتتان می کنم اما...» یا «ممکن است اشتباه کنم اما...» آغاز کنید. ترتیبی دهید که مخاطب بفهمد چون برای او ارزش قایل هستید قصد کمک به او را دارید.
نکته بسیار مهم دیگر این که از رفتار فرد انتقاد کنید نه از خود او. بین فرد موردنظر و رفتار او تمایز قایل شوید. در بسیاری از موارد رفتار با کارکنان شبیه تربیت کودک است. نباید به کودک تان بگویید: «تو بچه بدی هستی.»
جمله درست این است: «این کار درستی نیست که روی دیوار نقاشی بکشی.» بسیار مهم است که واضح صحبت کنید. کارکنان دشوار باید از لطمه ای که به دیگران، اهداف شرکت و خود می زنند به وضوح آگاه شوند. تحقیقات نشان می دهد در بیش تر از ۸۰ درصد موارد همین آگاهی رفتار آن ها را تصحیح خواهد کرد.
۵) مطلق گرا نباشید:
هر انسانی نقاط ضعف و قوت دارد. وظیفه مدیران تقویت نقاط قوت و کاستن از نقاط ضعف کارکنان است. اگر یکی از کارکنان همواره دیرتر از موعد مقرر کار را تحویل می دهد می توانید مهلت او را عمدا کم تر تعیین کنید. به این ترتیب حتی اگر کار با تعویق انجام شود همان زمانی تحویل داده می شود که شما مایلید خیلی از مواقع شناختن الگوی رفتاری کارکنان دشوار و برنامه ریزی برای رفع نقاط ضعف مشکل را حل می کند.
در نهایت اگر پس از انجام تمام اقدامات لازم مشاهده کردید در مورد یک یا دو کارمند دشوار دیگر کاری از دست شما برنمی آید زمینه جایگزین کردن آن ها را فراهم کنید. حضور افراد مشکل سازی که تمایلی به اصلاح رفتار خود در محیط کار ندارند، در بلندمدت ساختار سازمانی کسب و کار را تضعیف می کند و کارآیی نیروی کار را کاهش می دهد. مسوولیت های شما سنگین است. کارکنان دشوار نیازی تامین نشده دارند. عصبانیت، پرحرفی، پرخاشگری، افسردگی یا با صدای بلند و مختل کننده کار دیگران صحبت کردن اقداماتی هستند که این افراد برای تامین همان نیاز انجام می دهند. لازم نیست همه کارها را خودتان انجام دهید. اعضای خانواده، مشاوره شغلی یا مدیر بخش نیروی انسانی کسانی هستند که می توانند در حل مشکل کارکنان دشوار به شما کمک کنند.

www.entrepreneur. com

منبع : روزنامه سرمایه