بخشش

بسیاری از زن و شوهرها در زندگی خود کوله باری پر از خشم و رنجش حمل می کنند که هرازگاهی در آن باز شده و تمام شرایطی را که در طول سال ها، در آن احساس کرده اند به یاد می آورند.«رنجش» یک غذای سمی است و خشم و رنجش باعث مسمومیت در زندگی خواهد شد.برای جلوگیری از این پیشامد بهتر است افراد دیدگاه خود را نسبت به مسائل تغییر دهند و به جای این که دائماً طرز رفتارخاصی را از افراد انتظار داشته باشند، توقعات خود را کاهش دهند.از این طریق است که در را به روی خشم بسته و رفتار معقول تری خواهند داشت زیرا هنگامی که افراد درگیر احساس خشم، رنجش، خجالت و انتقام جویی می شوند، تنها خود را آزار می دهند.در این فرآیند، آنها خود را در معرض خطر ابتلا به بیماری ها، مشکلات خواب، افسردگی، شکاف در روابط زناشویی و کاهش میزان فعالیت روزانه قرار می دهند.
علاوه بر این، با این رفتار سطح استرس در افراد افزایش پیدا کرده و سطح خوشی و آرامش آنها با کاهش روبه رو می شود، این در حالی است که افراد هرچه بیشتر کینه در دل خود نگه دارند، کینه سنگین تر خواهد شد.مادامی که افراد درگیر خشم و رنجش هستند، هرگز تلاش شان برای رسیدن به آرامش درونی نتیجه نخواهد داد.برای دور کردن انرژی های منفی باید بخشش داشت. گاهی انسان روی شرایط محیطی کنترل ندارد اما همواره می تواند انتخاب های خود را کنترل کند.زن و شوهرها باید حلقه احساسی مرتبط با احساس خشم و رنجش و بار سنگین کینه را قطع کرده و به جای آن طعم خوش آزادی را بچشند، زیرا بدون بخشش، زندگی وارد دایره بسته ای از خشم و رنجش می شود.با تمرین بخشش، یادآوری گذشته متوقف شده و انرژی زن و شوهرها به زمان حال تعلق می گیرد و تأثیرات منفی و مسموم رنجش نیز از بین خواهد رفت و آرامش دوباره به زندگی رو خواهد کرد.

مریم نورامینی

منبع : روزنامه ایران