سرطان، خیال پردازی و جنون ارمغان تلویزیون برای کودکان

اتلاف زمان روبروی صفحه تلویزیون به یکی از چالش های اساسی دنیای مدرن تبدیل شده است. تماشای برنامه های بزرگ سالان، کودکان را وحشی و پرخاشگر ساخته و اثرات مخرب تلویزیون فراتر از اختلالات روحی و روانی رفته و به بیماری های جسمی رسیده است.
دکتر آریک سیگمان می گوید : مهمترین عوامل بوجود آورنده تاثیرات نامطلوب تلویزیون، مدت زمان بلند تماشا و عدم توجه به گروه بندی سنی برنامه ها است. این پیام برنامه های تلویزیونی نیست که منجر به بیماری و اختلالات جسمی و روحی در بیننده ها می شود، بلکه خود صفحه نمایش تلویزیون است.
گرچه سرزنش و نکوهش اتلاف وقت با تلویزیون، سال ها است که چند صفحه مجله های پزشکی – اجتماعی را بخود اختصاص داده، امروز تلویزیون به یک خطر جدی برای جسم و روان مردم مبدل گردیده است.
این گزارش خلاصه تحقیقات دکتر آریک سیگمان عضو جامعه روانشناسان انگلیس است که حاوی تحلیل و بررسی تاثیر تماشای تلویزیون بر بینندگان است. نتیجه این تحقیقات، اثبات رابطه تلویزیون با ۱۵ بیماری خطرناک و گاهی لاعلاج است.
مهمترین نتایج این تحقیقات، کشف رابطه تماشای بیش از حد تلویزیون با سرطان، خیال پردازی و فراموشی است.
کودکان با سپری کردن بیش از حد زمان بدون تحرک پای گیرنده های تصویری، بسیار چاق و فربه شده اند و مقامات دولتی برای پیشگیری از انفجار این بمب های گوشتی به ناچار اقدام به توسعه و گسترش امکانات ورزشی و نوآوری در تفریح های فیزیکی کرده است.
مشکل خود تلویزیون نیست. مشکل مدت زمان تماشای آن است. امروزه، تماشای تلویزیون – پس از خواب و کار – بیش از هر فعالیت دیگری وقت شهروندان را به خود اختصاص داده است. بنابر آمار رسمی اداره تحقیقات تلویزیونی انگلیس، شهروندان انگلیسی به طور متوسط ۱۶ درصد عمرشان را پای تلویزیون هایشان سپری می کنند. این یعنی یک انگلیسی ۷۵ ساله، بیش از ۱۲ سال به تماشای تلویزیون پرداخته است.
دکتر آریک سیگمان می گوید : خطر اصلی متوجه کودکان است. تماشای بیش از حد تلویزیون در دوران کودکی، موجب بروز اختلالات شدید در آنها می شود. پیام های برنامه ها مخرب نیستند. خطر اصلی استفاده نامحدود و بدون کنترل کودکان از تلویزیون است.
بسیاری از والدین برای سرگرم کردن کودکان و جلوگیری از هزینه های تفریحی، کودکان را به برنامه های تلویزیونی سپرده و بدون هیچ محدودیتی به کودکان اجازه تماشای برنامه ها را می دهند. طی دهه گذشته در انگلیس، تماشای برنامه های تلویزیونی بین کودکان ۴۰ درصد افزایش یافته است یعنی کودکان شش ساله، به طور متوسط یک سال از عمر خود را روبروی صفحه تلویزیون سپری کرده اند.
گروه سنی نوجوانان، بزرگترین جامعه مخاطب تلویزیون را تشکیل می دهد. در انگلیس علاوه بر تلویزیون، صفحه نمایش رایانه نیز بخشی از دنیای خیالی نوجوانان را به خود اختصاص داده است. نوجوانان انگلیسی بیش از یک سوم عمر خود یعنی ۵/۷ ساعت از روز را به تماشای تلویزیون و بازی با رایانه اختصاص می دهند. برنامه های خشن و فیلم های رومانتیک بزرگسالان، آنچنان آنها را تحت تاثیر قرار داده است که بعضی از آنها خیل پرداز و جنون زده شده اند. تند خویی و تقلید رفتارهای رومانتیک و جنسی بدون هیچ پایه و اساس غریزی، آینده جوامع غربی را به شدت تهدید می کند.
تلویزیون گذشته از خطرهای روحی روانی، تاثیرات مخربی بر جسم کودکان و نوجوانان گذارده است. چاقی مفرط، آلزایمر(فراموشی)، دیابت و حتی کاهش توان دفاعی بدن از جمله بیماری های جسمی تماشای بیش از حد تلویزیون است.
اما خطر اصلی بلوغ زود رس نوجوانان است. تحقیقات نشان می دهد تلویزیون نقشی کلیدی در کاهش ترشح هورمون ملاتونین دارد. وظیفه این هورمون تنظیم ساعت درونی بدن است و سرعت رشد بلوغ جسمی را کنترل می کند. ملاتونین شب ها در بدن انسان تولید می شود و علت خواب آلودگی در شب نیز همین هورمون است. اما تحقیقات نشان داده است، صفحه درخشان تلویزیون اجازه تولید و ترشح این هورمون در شب را نمی دهد و میزان این هورمون در خون افرادی که تا نیمه شب پای تلویزیون می نشینند، بسیار کمتر از حد معمول است. هورمون ملاتونین نقش اساسی در تنظیم زمان بلوغ در نوجوانان دارد و کاهش این هورمون در بدن، سن بلوغ در نوجوانان را به شدت کاهش داده است. نرخ کاهش سن بلوغ در نوجوانان انگلیسی برابر با نرخ افزایش محبوبیت تلویزیون در دهه ۱۹۵۰ است. این یعنی جامعه ای از نوجوانان تندخو و عصبی که هنوز هیچ بلوغ احساسی و شخصیتی در آنها روی نداده و پایه و اساس زنئگی را فقط در روابط جنسی جستجو می کنند. و این یعنی افزایش خطرناک جرائم جنایی و نابودی بنیان خانواده.
یکی دیگر از خطرات برنامه های تلویزیونی، به تصویر کشیدن زندگی روزمره افراد است. اگرچه این برنامه ها روایت یک زندگی عادی است، ایده آل های باور نکردنی، این مجموعه های تلویزیونی را به کانون اشاعه تجمل گرایی و مصرف گرایی و گاهی رفتارهای غیر اخلاقی تبدیل کرده است. برنامه تصویر یک زندگی عادی است. اما خانه، وسیله نقیه، دکوراسیون گران قیمت و ... در آن به وضوح یافت می شود. مرد خانه شاغل است و درآمد بالای ۲ هزار دلار دارد. پدری دلسوز برای فرزندان و همسری رویایی برای کدبانو است. زن خانه نیز قد بلند، دارای تحصیلات عالی، شوهر دوست و فقط اندکی از سیندرلا زشت تر است.
تماشای چنین زندگی رویایی، افراد خانواده را از هم دور کرده و در گرداب توهم فرومی برد. آرزوی زندگی ایده آلی چون برنامه های خانوادگی تلویزیون، حتی منجر به جدایی زوجین گردیده است.
● مهمتریت بیماری های ناشی از تماشای بیش از حد تلویزیون :
▪ چاقی مفرط
تلویزیون و تماشای بیش از حد آن این روزها عامل اصلی چاقی مفرط در نوجوانان و جوانان کشورهای غربی است. محققان معتقدند، اگر چاره ای برای این معذل اندیشه نشود، ممکن است روزی بیمارستان ها دیگر جایی برای بیماران قلبی و دیابتی نداشته باشد.
▪ سلامت جسمی
تماشای تلویزیون رابطه مستقیم با فعالیت، فرم اندام و سلامت پوست دارد. پوست افرادی که وقت زیادی را پای گیرنده های تلویزیونی و یا صفحه نمایش رایانه ها سپری می کنند، بسیار آسیب پذیر و کدر است.
▪ مشکلات قلبی
تلویزیون در دراز مدت می تواند عاملی برای بیماری های قلبی – عروقی باشد. افزایش کلسترول و بیماری های قلبی ارتباط تنگاتنگی با استرس ناشی از تماشای برنامه های تلویزیونی دارد.
▪ متابولیسم
متابولیسم یا کاهش سوخت و ساز در بدن از دیگر خطرات تماشای زیاد تلویزیون است. متابولیسم و پرخوری در کنار هم به چاقی مفرط و بیماری های لاعلاج منجر می شود.
▪ کاهش بینایی
امروزه بیش از عوامل ارثی، تلویزیون بر بینایی افراد تاثیر گذار است. خیره شدن به صفحه نمایش تلویزیون و رایانه در دراز مدت، بی شک به نزدیک بینی منجر می گردد.
▪ آلزایمر
تماشای تلویزیون بین ۲۰ تا ۶۰ سالگی از عوامل شایع آلزایمر یا فراموش کاری در کشورهای غربی است.
▪ بلوغ زودرس
تماشای تلویزیون بخصوص در شب، تولید و ترشح هورمون ملاتونین را به کاهش داده و سن بلوغ را به شدت کاهش می دهد.
▪ سرطان
کاهش هورمون ملاتونین، ممکن است به DNA های سرطان زا، توان بخشیده و موجب بروز سرطان شود. محققان رابطه بین کم خوابی و سرطان را اثبات کرده اند.

مسعود طلوعی

منبع : خبرگزاری موج