پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

فلفل


فلفل
فلفل گیاهیست با بوته های یک ساله ، محل اصلی و اولیه آن را سواحل آمریکا می دانند . ساقه های این گیاه تا ارتفاع ۷۰ سانتیمتر می رسد .
برگ های آن به رنگ سبز تیره ، کشیده و نوک تیز بوده و گل ها به رنگ سفید و بصورت تک تک و جدا ازیکدیگر درانتهای ساقه نمایان میگردد .
میوه این گیاه را که همان فلفل باشد بنا به انواع آن (خوراکی – زینتی) به رنگ های : سرخ ، سبز ، زرد و بنفش و به اشکال مختلف نازک کشیده ، ضخیم و گوشتی کشیده ، ضخیم و گوشتی کوتاه ، کُروی شکل کوچک (مانند گیلاس) بیضوی شکل و کُروی بزرگ (مانند گوجه فرنگی) می توان مشاهده نمود .
طعم فلفل ، در انواع آن مختلف و متفاوت است و از تند تا شیرین یافت می شود .
مصرف فلفل ، بصورت خام و تازه با غذا و یا اضافه نمودن در سالاد مرسوم و معمول است .
در ترشی ها نیز بصورت مخلوط و یا به تنهایی به عنوان ترشی فلفل مورد استفاده قرار می گیرد .
فلفل را خشک کرده آن را بصورت پودر در میآورند و برای چاشنی غذا استفاده می کنند .
▪ انواع فلفل :
مهمترین انواع فلفل عبارتند از :
۱ ) فلفل قرمزتند .
۲ ) فلفل پیش رس کوتاه ( بشکل گوجه فرنگی ).
۳ ) فلفل سبز تند ، فلفل دُلمه( فلفل خیلی بزرگ شیرین ).
۴) فلفل شیرین .
۵ ) فلفل زرد بزرگ ایتالیائی .
● فلفل دلمه
▪ روش کاشت :
در نقاط گرمسیر فلف را در اسفندماه و در نقاط معتدل در فروردین ماه در شاسی و یا زیر نایلون خزانه می کنند .
زمانی که بوته ها ۴ تا ۶ برگه شدند آنها را به محل اصلی که از قبل آماده ساخته اند منتقل مینمایند .
بهترین روش برای کاشت فلفل طریقه خطی می باشد .
باین منظور بوته های جوانی را که از خزانه خارج ساخته اند روی خطوطی که ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر فاصله دارند به فواصل ۳۰ سانتیمتر از هم می کارند .در تابستان بنا به شدت و ضعف درجه حرارت هوا هر ۳ تا ۴ روز یکبار آبیاری ضرورت دارد .
▪ بذرگیری :
برای بذرگیری فلفل ، بهتر است از میان بوته های خوب و سالم به تعداد مورد نیاز انتخاب شوند و میوه ( فلفل) آنها را برداشت نکنند تا کاملا برسند . آنگاه میوه ها را چیده و در محلی سایه بگذارند تا خشک شود . سپس غلاف آنها را باز نموده دانه ها را از داخل غلاف ها خارج سازند و در ظروف مناسبی برای کشت بعدی نگهداری نمایند .
منبع : گل و گیاه