غرب ، بازنده اصلی تحریم‌های ایران

انگلیس و آمریکا برای عبور از سد مخالفت چین و روسیه در شورای امنیت قصد دارند به طور مستقل تحریم‌هایی را در بخش انرژی علیه ایران اعمال کنند. چین و روسیه معتقدند تحریم‌های ایران ناکارآمد بوده و نمی‌توانند موضع تهران را درباره برنامه‌ هسته‌ایش تغییر دهند. تحریم‌های مورد نظر در زمینه اقتصادی و بخش سرمایه‌گذاری و صنعت نفت و گاز ایران خواهد بود. این اقدامات علاوه بر دور چهارم تحریم‌ها در شورای امنیت سازمان ملل و تحریم‌های اتحادیه اروپا خواهند بود. تلاش سردمداران آمریکا و انگلیس در شرایطی صورت می‌گیرد که تحلیلگران و کارشناسان سیاسی و اقتصادی غربی بارها اذعان کرده‌اند که تحریم‌ها برای متوقف کردن ایران هسته‌ای ناکام بوده‌اند. بر اساس نظر کارشناسان، تحریم‌های علیه ایران باعث شده‌اند تهران با رها کردن بازارهای اروپایی به دنبال مشتریان دیگر به ویژه در آسیا باشد که این امر به نوعی تاثیر تحریم‌ها را خنثی کرده‌ است. آمار و ارقام نشان می دهد که تحریم های آمریکا نتوانسته مانعی بر سر راه سرمایه گذاری های سایر کشور ها در ایران شود.
مدیر کل سرمایه گذاری خارجی وزارت اقتصاد و دارایی در این باره می گوید: روند پذیرش سرمایه گذاری خارجی در چهارسال گذشته یک روند صعودی و دارای پیشرفت بوده است و روند پذیرش سرمایه گذاری خارجی در چهار سال گذشته یک روند صعودی و دارای پیشرفت داشته است به گونه ای که سال گذشته برای بیش از ۱۱ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی، مجوز صادر شده که بیشتر این طرح ها در حال حاضر عملیاتی شده است‌.
مدیر کل سرمایه گذاری خارجی وزارت اقتصاد و دارایی میگوید: آمار و ارقام نشان می دهد که در میزان پذیرش طرح و تصویب سرمایه گذاری هیچ کاهشی نبوده است. سرمایه گذاران خارجی عمدتا در حوزه نفت و گاز و صنعت سرمایه گذاری می کنند و مسائل و مشکلاتی هم تاکنون برای سرمایه گذاران در این حوزه و سایر بخش ها اعم از مخابرات ، نیرو و کشاورزی و بخشهای دیگر اقتصادی وجود نداشته است.در دو سه سال گذشته اقدامات خوبی برای جذب و پذیرش سرمایه گذاری خارجی شده است که مهمترین آن ، تجهیز و راه انداری مرکز خدمات سرمایه گذاری خارجی است که پاسخ گوی مسائل و مشکلات سرمایه گذاران خارجی و آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به سرمایه گذاران خارجی است .
مشاور سازمان سرمایه گذاری خارجی وزارت اقتصادنیز در این باره می گوید: در سال ۸۶ در کل بیش از ۱۱ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی برای ۱۰۴ طرح تصویب شده و امید است در طول دوره اجرای طرحها که بعضی از آنها ممکن است ۵ تا ۱۰ سال بطول کشد ، سرمایه خارجی وارد کشور شود. محمود علی آبادی با بیان این مطلب اضافه کرد: در سال ۲۰۰۶ میزان ورود سرمایه خارجی به کشور که در گزارش منتشره در سال ۲۰۰۷ آنکتاد اعلام شده ، حدود ۹۰۰ میلیون دلار می باشدوی در ادامه افزود:در چهار ماه اول امسال مبلغ سرمایه گذاری خارجی در طرح‌های مصوب ۴۹۰ میلیون دلار بوده که نسبت به سال گذشته رقم مصوب کاهش یافته لیکن طی این چهار ماه در اجرای طرح های مصوب قبلی ، مبلغ ۱۷۷ میلیون دلار سرمایه خارجی وارد شده است.میزان کل سرمایه گذاری خارجی مصوب در کشور از سال ۷۲ تا سه ماهه اول امسال ۳۳/۵میلیارد دلار بوده است که در این دوره مجموع سرمایه خارجی وارده بالغ بر ۵ میلیارد دلار می باشد.در شهریور ماه گذشته آنکتاد در گزارش سالانه خود در خصوص رتبه بندی کشور ها اعلام کرد که رتبه ایران از نظر میزان سرمایه وارده ۱۳۰ به بالا می باشد و از نظر ظرفیت جذب سرمایه در رتبه ۵۸ قرار دارد. یکی از دلایل این شکاف این است که تمرکز اطلاعات سرمایه های خارجی وارده به کشور وجود ندارد و آنکتاد صرفا” سرمایه خارجی وارده که در سازمان سرمایه گذاری اطلاعات آن متمرکز شده را مبنای گزارش خود می داند.یکی از مسائلی که در میزان افزایش سرمایه گذاری در کشور موثر است دیپلماسی فعالانه می باشد که می تواند با ارائه گزارش های مناسب از اقتصاد ایران در مذاکرات و مراودات دیپلماتیک ، در افزایش سرمایه گذاری در کشور تاثیر گذارد. تحریم‌های غرب علیه ایران به نظر می‌رسد که کارایی ندارد و این تحریم‌ها محدود است و آنها بیشتر به جنبه روانی تحریم‌ها توجه دارند و روی آن بیشتر حساب باز کرده‌اند، چرا که شاخص های اقتصادی در ایران نشان از ناکامی تحریم‌ها دارد.براساس برآوردهای اولیه گزارش بانک مرکزی از تحولات اقتصادی ایران در محاسبات فصلی نشان می دهد که تولید ناخالص داخلی کشور به قیمت پایه و به قیمت های ثابت سال ۱۳۷۶ از ۴۴۶ هزار و ۸۸۰ میلیارد ریال در سال ۱۳۸۵ به رقم ۴۷۷ هزار و ۶۸۳ میلیارد ریال افزایش یافته که حاکی از رشد ۶/۹درصدی است. هم چنین نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سال ۱۳۸۵ معادل ۶/۲درصد برآورد شده که در سال ۱۳۸۶ ، بخش واقعی اقتصاد از هفت دهم واحد درصد افزایش در نرخ رشد برخوردار شده است. آن نتیجه‌ای که غرب از تحریم‌ها دنبال می کند تهدید ایران برای دست کشیدن از برنامه‌های هسته‌ای خود است. در این مسئله شکی نیست که غربی‌ها هم از این تحریم‌ها تاثیر می‌پذیرند و آنها هم عرصه را به سایر رقبا واگذار می‌کنند. به هر حال اگر غرب وارد معامله با ایران نشود طرف‌های دیگری هستند که کالایی برای عرضه به ایران داشته باشند. اینها تبلیغات بی‌فایده‌ای است که کارآیی ندارد و افکار عمومی هم به خوبی از ماهیت آن باخبر هستند. ما در زمان جنگ تحریم‌های شدیدتری از این داشتیم و نه تنها آسیبی ندیدیم بلکه سربلند هم از جنگ بیرون آمدیم. بازنده اصلی تحریم علیه ایران غربی‌ها هستند. تنها کسی که از این تحریم‌ها متضرر می‌شود خود غربی‌ها هستند. باید گفت پیش از همه، تحریم‌های غرب دامن خود آنها را می‌گیرد.غربی‌‌ها نگران این هستند که در صورت جدی شدن تحریم علیه ایران بازارهای خود را به دلیل این تحریم‌ها با گشاده دستی از دست بدهند و این خسارت بزرگی برای آنان است.باید گفت اقتصاد ایران وابستگی زیادی به اقتصاد جهانی ندارد تا از این تحریم‌ها تاثیر بپذیرد.همه زندگی مردم ایران تجارت بین‌المللی نیست و حداکثر اثر تحریم‌ها در بدترین شرایطی که متصور است اندکی افزایش هزینه‌های تجارت خارجی است؛ غربی‌ها هر چقدر هم که تلاش کنند نمی‌توانند ضربه چندانی به ایران بزنند، امروز در دنیا تجارت چیزی نیست که کسی بتواند جلویش را بگیرد. تجارت در هر شکلی از آن در جریان است و تا زمانی که تقاضا وجود داشته باشد عرضه هم هست. حالا غربی‌ها مدام از این سخن می‌گویند که واردات اقلام خاصی به ایران را محدود می‌کنند. این عملا امکان پذیر نیست. برغم اینکه تحریم های شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران به تصویب رسیده ولی این تحریم ها سایر کشورها را نیز به چالش می کشاند و به ضرر دیگر کشورها خواهد بود، چرا که این موضوع می تواند اقتصاد جهانی را با معضلاتی مواجه سازد.توجه دیپلماسی ما بر مذاکره به عنوان تنها راه برون رفت از بن بست اقدام مطلوبی بود.جمهوری اسلامی ایران باید سعی کند که اظهارات کینه توزانه را کاهش دهد و بواسطه برقراری ارتباط با ۱+۵ و سایر کشورهای اروپایی، مذاکرات را به سمت و سویی ببرد که رفتارهای تند از طرف آمریکا و انگلیس به انزوا کشیده شود و مذاکراتی که در ژنو صورت گرفت، ادامه پیدا کند.وقتی غربی‌ها از تحریم ایران سخن می‌گویند منتظر دریافت سیگنال‌هایی از داخل کشور هستند تا نشان دهد این تحریم‌ها کارگر بوده است، غربی‌ها بر روی عملیات روانی تا تحریم‌های عملی بیشتر حساب می‌کنند. آنها به دنبال این هستند که مردم ایران را از تحریم بترسانند و وظیفه رسانه‌ها این است که آرامش روانی جامعه را همچنان حفظ کنند. حداکثر اثری که تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند داشته باشد همان افزایش هزینه‌ها است. ایران در شکستن تحریم‌ها روش‌هایی را بلد است که خود غربی‌ها هم می‌دانند و نمی‌توانند مانع ایران شوند. غرب تنها از عملیات روانی تحریم‌ها بهره خواهد گرفت وگرنه اثر واقعی تحریم‌ها در اقتصاد ایران حداکثر چند درصد افزایش قمیت است که ایران این هزینه‌های اقتصادی را برای رسیدن به استقلال پذیرفته است. همه مردم ما به این شرایط تن داده‌اند و کسی از مردم ما حاضر نیست که استقلال کشور خدشه‌دار شود ولی کالایی را ارزان‌تر بخرد. غرب به دنبال این است که مردم از درون کاری انجام دهند. امید غربی‌ها از اعمال تحریم‌های ادعایی ایجاد رعب و وحشت در دل مردم ایران است و تنها به ابعاد عملیات روانی تحریم‌ها دل بسته‌اند وگرنه این تحریم‌ها کارایی ندارد. آنها از طریق بزرگنمایی مشکلات مانند تورم و بیکاری سعی دارند به اهداف خود برسند. در کشور ما مشکلاتی وجود دارد و کسی منکر این مشکلات نیست ولی برخی به دنبال بزرگ‌نمایی این مشکلات هستند.تحریم‌های ادعایی غرب تاثیری بر اقتصاد ایران ندارد و این فشارها آنطور که غرب انتظار دارد نمی‌تواند برای امتیاز گرفتن در موضوع هسته‌ای کارایی داشته باشد. به نظر می‌رسد دور جدید تبلیغات رسانه‌ای غرب در پی ناکامی آمریکا و همپیمانان او در رابطه با تحت تاثیر قراردادن جمهوری اسلامی ایران از دستیابی به فناوری صلح آمیز هسته‌ای شود. آنها بعد از اینکه نتوانستند آن نتیجه‌ای که مدنظر داشتند در واداشتن ایران از پی‌گیری برنامه هسته‌ای خود بگیرد و علی رغم فشارهایی که در همه ابعاد به ایران وارد کردند نتوانستند ایران را از دستیابی به حق خود وادارند، دست به این تبلیغات می‌زنند. آنطور که غربی‌ها انتظار دارند به دلیل ساختارهای خاص اقتصادی ایران، آنها نمی‌توانند خیلی از طریق وارد کردن این فشارها به ایران ضربه بزنند. آنچه که غربی‌ها دنبال می‌کنند و از طریق فشارهای سیاسی، رسانه‌ای، اقتصادی و تهدید نظامی به دنبال منصرف کردن ایران از پی‌گیری برنامه هسته‌ای هستند به همین دلیل سعی می‌کنند تحریم‌های اقتصادی بیشتری را بر ضد ایران شکل دهند. در خصوص این تحریم‌ها چند نکته حائز اهمیت است اول این‌که این تحریم‌ها بیش از اینکه علیه جمهوری اسلامی ایران تاثیر داشته باشد، تاثیر منفی بر اقتصاد خود کشورهای غربی‌ خواهد داشت. ضرر و زیانی که از رهگذر این تحریم‌ها نصیب کشورهای غربی‌ می‌شود بسیار بیشتر از تاثیری است که بر اقتصاد ایران می‌گذارد.

منبع : روزنامه رسالت