سهم یهودیان بلژیک در تبلیغ هولوکاست

تعداد یهودیان بلژیکی که در طول جنگ جهانی دوم به دست آلمان‌ها کشته شده‌اند بسیار مورد اختلاف است. سیاست‌های دولت آلمان نیز با کشتن یهودیان بخصوص انتقال آنها به مناطقی در اروپای شرقی و نابود کردن آنها در اتاق‌های گاز سازگاری ندارد.
این مقاله با بررسی آرای مورخان یهودی و گزارش‌هایی که از گروه‌های تحقیق مختلف در مورد جنگ جهانی دوم باقی‌مانده است به این تناقض و اختلاف اشاره کرده است و کشتن یهودیان در اتاق‌های گاز در آشویتس و بیرکناو را زیر سوال برده است.
بررسی اینکه مقامات آلمانی در طول اشغال بلژیک در جنگ جهانی دوم با یهودیان چگونه رفتار می‌کرده‌اند کاملا روشنگر می‌باشد چرا که سیاست‌های آلمان‌ها با طراحی یک برنامه حساب شده برای نابود‌سازی یهودیان اروپا مطابقت ندارد.
در ماه می سال ۱۹۴۰ بلژیک به سرعت توسط نیروهای نظامی آلمان کاملا اشغال شد و بعد از ۱۸ روز این کشور تسلیم شد. گرچه کابینه بلژیک به لندن گریخت و در خارج از خاک خود دولتی طرفدار متفقین تشکیل داد، پادشاه بلژیک، لئوپولد سوم، رئیس دولت و فرمانده ارتش بلژیک با مردم خود در بلژیک ماندند. در طول چهار سال بعد که بلژیک در اشغال بود، یک فرمانده نظامی آلمانی به نام ژنرال “الکساندر ون فالکنهوزن” بر آن حاکم بود، در حالی که در کل اداره کشور توسط مقامات مهم دولت و خدمات کشوری بلژیک صورت می‌گرفت.
در هنگام وقوع جنگ، از حدود ۹ میلیون جمعیت این کشور کوچک غرب اروپا، حدود ۹۰۰۰۰ نفر یهودی بودند. بسیاری از این یهودیان بلژیکی نبودند و اکثرا مهاجرانی از آلمان، استرالیا و لهستان بودند. حدود ۸۰۰۰۰ نفر از آنها در دو شهر بزرگ بلژیک، بروکسل (پایتخت بلژیک) و آنتورپ (یک شهر ساحلی بزرگ) متمرکز شده بودند. تقریبا سه چهارم یهودیان بلژیک دارای شغل آزاد بودند و تجارت الماس آنتورپ کاملا در دست یهودیان بود.
در طول ماه‌های بعد از اشغال کشور، توسط آلمان هزاران یهودی از کشور فرار کردند و یا به کشورهای همسایه مثل فرانسه تبعید شدند و بنابراین تا اواخر ۱۹۴۰ بر اساس گزارش‌ها تنها ۵۲ تا ۵۵ هزار نفر از آنها در بلژیک باقی‌مانده بودند.
مقاومت مسلحانه
یهودیان در تشکیلات محرمانه ضد آلمانی در بلژیک نقش مهمی داشتند. یک مورخ یهودی بعداز جنگ با افتخار می‌گوید که یهودیان در میان اولین کسانی بودند که نقش فعالی را در جنبش‌های مقاومت وانواع خرابکاری اجرا می‌کردند. سرانجام صدها یهودی در مقاومت‌های مسلحانه شرکت داشته‌اند. در یک مورد قابل توجه در آوریل سال ۱۹۴۳، در جنگی که میان پارتیزان‌های یهودی و پلیس آلمانی منطقه درگرفت تعداد زیادی از آلمان‌ها کشته شدند در حالی که پارتیزان‌های یهودی بدون دریافت هیچ خسارتی فرار کردند. “تیپ یهودی نهم” در میان جنبش‌های محرمانه مقاومت ضد ‌آلمانی شکل گرفت. چند هفته قبل از آزاد شدن بلژیک (سپتامبر ۱۹۴۴) صدها داوطلب یهودی به درخواست سازمان‌های مقاومت یهودی پاسخ دادند و در آخرین جنگ علیه نیروهای اشغالگر شرکت کردند.
“ژاکوب گوتفرند” فرمانده اولین گروه تروریستی یهودی بود،‌که در سال ۱۹۴۱ سازماندهی شد. اعضای این گروه به کارهایی چون آتش زدن کارخانه‌ها، از ریل خارج کردن قطارها، حمله به پارکینگ‌ها وکشتن جاسوس‌های آلمانی، بلژیکی و یهودی که با مقامات آلمانی در ارتباط بودند می‌پرداختند. گوتفرند و همسرش نهایتا دستگیر شدند و به آشویتس فرستاده شدند و بعد از جنگ نیز در اسرائیل ساکن شدند.
تنها آلمان‌ها نبودند که نگران این مسئله بودند که یهودیان ممکن است تهدیدی برای امنیت آنها ایجاد کنند. پس آزادسازی کشور توسط متفقین، مقامات ارتش انگلیس که در بلژیک بودند،‌حدود ۲ هزار یهودی (ظاهرا با تابعیت آلمانی ) را با عنوان “دشمنان ناسازگار” جمع‌آوری و توقیف کردند.
تبعید‌ها
از آگوست سال ۱۹۴۲ تا جولای سال ۱۹۴۴،‌حدود ۲۵۰۰۰ یهودی از بلژیک به سمت اروپای شرقی فرستاده شدند. ظاهرا اکثر آنها به آشویتس تبعید شده‌اند،‌البته برخی نیز به لودرزگتو، اردوگاه ثرزینستند،‌برگن بلسن و جاهای دیگر فرستاده شدند. در نوامبر سال ۱۹۴۳، نماینده وزارت خارجه آلمان در بروکسل ، گزارش داد که حدود ۱۵۰۰۰ یهودی از بلژیک به اروپای شرقی تبعید شده‌اند و انتقال‌های دیگری نیز باید صورت گیرد. او ادامه می‌دهد، این اخراج شدگان یهودیان غیر بلژیکی اکثرا اهل لهستان، چک ، آلمان، روسیه بوده و برخی نیز تابعیت هیچ کشوری را نداشته‌اند.
بر طبق برخی گزارش‌های زمان جنگ، یهودیان از بلژیک به مناطق اشغال شده کشور شوروی نیز فرستاده شده‌اند. بر اساس این گزارش‌ها در آگوست سال ۱۹۴۲ ، یهودیان با قطار به یک اردوگاه کار در جنوب روسیه فرستاده شده‌اند و در آنجا به ساختن استحکامات و سنگر مشغول بوده‌اند. در اکتبر سال ۱۹۴۲ ،‌ روزنامه برجسته جامعه یهودیان سوئیس (که در جنگ کشوری بی‌طرف بود) گزارش داد که اخیرا یهودیانی از بلژیک با قطار به ریگا (پایتخت کشور لتونی) آورده شده‌اند که قبلا به مکان‌هایی جلوتر از این برده شده بودند. این تبعید‌ها با سیاست نابودسازی تمام یهودیان اروپا متناقض است. چرا که اگر هدف آلمان‌ها تنها کشتن یهودیان بوده است چرا باید آنها را از اروپای غربی به مناطقی در اروپای شرقی مثل آشویتس و دیگر اردوگاه‌های مرگ مورد ادعا،‌انتقال دهند.
قابل ملاحظه است که بسیاری از یهودیان از تبعید معاف می‌شدند. اولا یهودیانی که تابعیت آمریکایی، انگلیسی و یا کشورهای تحت قلمرو انگلیس را داشته‌‌اند به طور قطع از تبعید از بلژیک (و فرانسه و هلند) معاف می‌شدند. شگفت‌انگیز تر اینکه حاکم نظامی آلمانی “ون فالکنهوزن” با درخواست کاردینال بلژیکی “ون روی” و ملکه کشور “الیزابت” مبنی بر معاف کردن یهودیان تبعه بلژیک از تبعید موافقت کرد. فقط حدود ۸۰۰ متخلف بلژیکی یهودی که از پوشیدن نشان ستاره یهودی که اجباری بوده است خودداری کرده و یا دیگر قوانین را زیر پا گذاشته بودند،‌از این عفو مستثنا شدند.
بازداشتگاه غیرنظامیان “بریندانک”
کنگره جهانی یهود ودیگر سازمان‌های یهودی بعد از جنگ جهانی دوم کتابی به نام “کتاب سیاه جنایات نازی‌ها علیه ملت یهود” منتشر کرد که در آن شهادت‌هایی را به عنوان سند ذکر کرده است،‌این شهادت‌ها بیان می‌کنند که آلمان‌ها در بازداشتگاه غیرنظامیان “بریندانک” ماهانه ۲۰۰ زندانی را می‌کشته‌اند و به طور فرضی این اردوگاه بسیار ناگوارتر از اردوگاه‌های “داخائو” و”بوخوتوالد” بوده است. همچنین گزارش شده است که زندانیان در آنجا در اتاق‌های گاز مخصوصی کشته می‌شده‌اند. امروزه در نوشتجات مربوط به هولوکاست از این اردوگاه با اشکال یاد می‌شود و هیچ مورخ مشهوری به داستان اتاق‌های گاز “بریندانک” اعتقاد ندارد.
تعداد مرگ‌ها بسیار مختلف گزارش شده است
تخمین‌های معتبر در مورد تعداد یهودیان کشته شده در طول جنگ در بلژیک مانند دیگر کشورها بسیار مختلف می‌باشند. بر اساس گزارش هیئت آوارگان جنگی )WRB( که دولت ایالات متحده آن را در سال ۱۹۴۴ منتشر کرده است و در دادگاه نورنبرگ به عنوان یک مدرک مهم از سوی دادستان آمریکایی ارائه شد،‌ از آوریل ۱۹۴۲ تا آوریل ۱۹۴۴ “حدودا ۵۰۰۰۰” یهودی تبعید شده از بلژیک در اتاق‌های گاز آشویتس - بیرکناو کشته‌ شده‌اند.
هیئت تحقیق آمریکایی - انگلیسی معروف،‌نیز در سال ۱۹۴۶ اعلام کرد که در میان تمامی ۵۰۷ میلیون یهودی اروپایی که در طول جنگ کشته شده‌اند، ۵۷۰۰۰ نفر بلژیکی بوده‌اند. “لوکی دایویدویچ” تعداد یهودیان بلژیکی کشته شده را ۴۰۰۰۰ نفر تخمین می‌زند و “جرارلد فلمینگ “ نیز که یک مورخ هولوکاست یهودی می‌باشد این رقم را ۲۶۰۰۰ نفر می‌داند.
در سال ۱۹۷۷ یک آژانس دولتی آلمانی که با کمیته بین‌المللی صلیب سرخ مرتبط بود گزارش داد که از ۴ آگوست ۱۹۴۲ تا ۳۱ جولای ۱۹۴۴ کلا ۲۵۵۵۷ یهودی (که این رقم شامل کولی‌ها هم می‌باشد) از بلژیک تبعید شده‌اند و ۱۲۷۱ نفر از آنها بعد از جنگ بازگشته‌اند. “رائول هیلبرگ” مورخ برجسته هولوکاست در تحقیق سال ۱۹۸۵ خود نتیجه گرفته است که ۲۴۰۰۰ یهودی بلژیکی در طول جنگ جان خود را از دست داده‌اند و ۴۰۰۰۰ نفر نیز از مرگ نجات یافته‌اند.
“جرارلد ریتلینگر” و “یهودا بائر” نیز که هر دو مورخ می‌باشند،‌ظاهرا بر اساس اسناد آلمانی و بلژیکی، تعداد یهودیان تبعید شده از بلژیک را ۲۵۴۳۷ نفر دانسته‌ و اعلام کرده‌اند که از این میان ۱۲۷۶ نفر بعد از جنگ به بلژیک بازگشته‌اند. بائر می‌گوید که “بیش از نیمی از یهودیان بلژیک از جنگ جان سالم بدر برده‌اند” و ریتلینگر نیز اظهار می‌کند که در کل هیچ تعدادی از یهودیان بومی بلژیک کم نشده‌ است.
بنابراین “هیلبرگ” ،‌”بائر” و “ریتلینگر” معتقدند که تعداد یهودیان نجات یافته از جنگ بسیار بیشتر از آن تعدادی است که در طول جنگ کشته شده‌اند و تعداد کل یهودیان بلژیکی که به هر دلیلی در طول سال‌های جنگ کشته‌ شده‌اند از نیمی از تعداد یهودیان بلژیکی که بر طبق گزارش ‌)WRB( در اتاق‌های گاز آشویتس - بیرکناو کشته‌ شده‌اند کمتر می‌باشند.

سید عبدالرضا عزیزی
منبع:IHR.ORG

منبع : روزنامه رسالت