تولد بنیتو موسولینی دیکتاتور ایتالیا

۱۲۴ سال پیش ، در روز ۲۹ ژوییه سال ۱۸۸۳ میلادی بنیتو موسولینی در شهر كوچك دوویا پره داپیو در ناحیه رومانیا ایتالیا متولد شد.
پدرش یك آهنگر طرفدار مكتب آنارشیسم و مادرش یك آموزگار بسیار مذهبی بودند.
بنیتو موسولینی در سال ۱۹۰۰ میلادی در سن ۱۷ سالگی در حزب سوسیالیست نام نویسی كرد. سپس مدتی به عنوان آموزگار جایگزین به كار پرداخت.
موسولینی كه در آن زمان خود را یك دست چپی توصیف می كرد از انجام خدمت نظام وظیفه سرباز زد و به سوئیس رفت.
او در این كشور زبان های فرانسه و آلمانی را آموخت و در سال ۱۹۰۴ میلادی بار دیگر به ایتالیا بازگشت و این بار خدمت نظام وظیفه را انجام داد. از سال ۱۹۰۹ میلادی موسولینی به روزنامه نگاری با نگرش دست چپی پرداخت.
او به عنوان یك محرك سیاسی شهرت یافت و به زودی مدارج بالاتر سلسله مراتب حزب سوسیالیست را پیمود و در سال ۱۹۱۲ میلادی مدیر روزنامه آوانتی ، ارگان حزب سوسیالیست شد.
در آستانه جنگ جهانی اول ، حزب سوسیالیست از سیاست بی طرفی ایتالیا و عدم شركت در جنگ طرفداری می كرد اما موسولینی طرفدار شركت ایتالیا در جنگ بود و هنگامی كه ایتالیا در سال ۱۹۱۵ میلادی در صفوف متحدین وارد جنگ شد ، او به عنوان سرباز داوطلب در جنگ شركت كرد.
جنگ برای موسولینی یك تجربه كلیدی بود (مانند هیتلر).
از آن پس موسولینی معتقد به نظامی شدن احزاب ، توسل به خشونت و ملی گرایی شد.
در سال ۱۹۱۷ میلادی موسولینی در جبهه مجروح گردید و به ایتالیا بازگشت و دوباره به روزنامه نگاری پرداخت.
پس از خاتمه جنگ جهانی اول موسولینی به مخالفت با سوسیالیست ها و سیاست بی طرفی آنها در جنگ پرداخت و از حزب سوسیالیست كناره گرفت و به صفوف ملی گرایان پیوست.
ایتالیایی ها پس از جنگ خواستار پیوستن مناطق ایستری ، دالماسی ، تریئسته و فیومه به خاك ایتالیا بودند ، اما در كنفرانس صلح ورسای به تقاضاهای ایتالیا توجه نشد.
به این ترتیب در رژیم پارلمانی ایتالیا ، ملی گرایی بیش از پیش در میان توده های مردم طرفدار پیدا كرد.
در سال ۱۹۱۹ میلادی ، موسولینی یك گروه فاشیستی را در میلان تشكیل داد كه به زودی قدرت زیادی یافت.
در ۲۹ اكتبر سال ۱۹۲۲ میلادی ویكتور امانوئل سوم ، پادشاه ایتالیا موسولینی را به مقام رئیس شورا كه معادل پست نخست وزیری بود ، منصوب كرد.
موسولینی اندكی قبل از آن رسما حزب ناسیونال فاشیست را تاسیس كرده بود.
ادعاهای ارضی موسولینی و مهارتش در سخنوری موجب محبوبیت بسیار او در نزد توده های عوام گردید.
به همین دلیل بود كه پادشاه ترجیح داد موسولینی را به مقام نخست وزیری منصوب كند. او دولت فاشیستی خود كه نخستین دولت غیردموكراتیك در اروپای غربی بود را تشكیل داد.
موسولینی به لیبی و اتیوپی حمله كرد و این كشورها را اشغال نمود. با به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان و ظهور پدیده نازیسم ، موسولینی با هیتلر همراه شد. با آغاز جنگ جهانی دوم موسولینی كه لقب دوچه را یافته بود در كنار هیتلر وارد جنگ شد اما پس از پیروزی و فتوحات سالهای اولیه جنگ كار برای هیتلر و به ویژه موسولینی دشوار شد.
تا این كه در روز ۱۰ ژوییه سال ۱۹۴۳ میلادی نیروهای متفقین جزیره سیسیل را اشغال كرده و پیشروی به سوی رم را آغاز نمودند.
پادشاه ایتالیا و شورای عالی حزب فاشیست كه به وحشت افتاده بودند موسولینی را از مقام خود عزل كرده و او را در یك هتل به نام كامپو ایمپراتوره زندانی كردند. این محل در كوه های آپنین در فاصله ۱۲۰ كیلومتری رم روی صخره ای ساخته شده بود كه تنها توسط تله كابین قابل دسترسی بود اما هیتلر با فرستادن یك گروه كماندویی هوایی به فرماندهی سرگرد اسكورزنی موفق شد موسولینی را از این دژ نفوذناپذیر نجات دهد و در ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۳ میلادی جهان با حیرت از آزاد شدن دوچه مطلع گردید.
موسولینی ابتدا به آلمان رفت و پس از دیدار با هیتلر بار دیگر به ایتالیا بازگشت و در شمال ایتالیا دولتی را به نام «جمهوری سوسیال ایتالیا» تاسیس كرد اما دیگر دوران دوچه به سر آمده بود.
موسولینی در روز ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ میلادی توسط پارتیزان های ایتالیایی به قتل رسید و پس از این كه ساعت ها جنازه اش را بر كف خیابان ها كشیدند ، آن را وارونه به دار آویختند.
به این ترتیب ، در روز ۲۹ ژوییه سال ۱۸۸۳ میلادی بنیتو موسولینی دیكتاتور ایتالیا و موسس نخستین دولت فاشیستی در جهان متولد شد ، این تولد برای مردم ایتالیا یك واقعه شوم محسوب می شود ، زیرا در دوران قدرت موسولینی فاشیست ها مرتكب فجایع وحشتناكی در ایتالیا شدند كه خاطره آن همواره در ذهن مردم این كشور نقش بسته است.

بهرام افتخاری

منبع : روزنامه جام‌جم