پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا


بازی ، تمرین زندگی است


بازی ، تمرین زندگی است
به یقین بهترین فعالیتی كه كودك شما می تواند انجام دهد ، بازی است . بازی های فردی وگروهی ، می توانند فرزند شما را باروشی هدفدار وتجربی وسودمند با محیط اجتماعی وآینده ای كه پیش رو دارد آشناكنند . درحقیقت بخش اعظم لحظات شیرین زندگی كودك را بازی تشكیل می دهد . كودك دراولین سال های حیات خود ، كنترل روی حركات خود را از راه بازی وپرورش می دهد وحتی بسیاری از خواسته هایش را نیز از طریق شما درسال هایی كه به دبستان ومهدكودك نمی رود ، آموخته هایش را از طریق حواس خود می آموزد . این تجربه های به ظاهر ساده ، درحقیقت زمینه ساز رشد توانایی ها ی جسمی واستعدادهای ذهنی اوبه شمار می رود . شما دراین زمان به كمك بازی های گوناگون می توانید به بهترین نحوممكن بسیاری از آموختنی ها را به كودك خودبیاموزید . همچنین می توانید فعالیت ها ومسئولیت هایی را كه فرزند شما درآینده برعهده خواهد داشت ویا به انجام خواهد رسانید درقالب بازی های جالب ودوست داشتنی وبخصوص به صورت گروهی برای اوتداعی كنید . توجه داشته باشید كه نوع ونحوه بازی كودك شما ، به سن او ، جنسیت او، ضریب هوشی او و همچنین شرایطی كه شما وافراد دیگر خانواده دارید بستگی دارد .همچنین محیط جامعه ومدرسه ونقش رسانه ها را نیز از یا د نبرید .
شاید یكی از مهم ترین مسائلی كه دربازی كودكان باید مورد توجه بسیار قرارگیرد ، اسباب بازی هایی باشد كه دراختیاركودك خود می گذارید . وسایل بازی كودكان باید حس كنجكاوی آنها را تحریك كرده بی خطرباشند ، باقیمتی مناسب تهیه گردند وكودك به گونه ای آنها را دراختیار داشته باشد كه احساس مالكیت خود را نسبت به آنها از دست ندهد . بخصوص كاربرد اسباب بازی ها را می بایست برای اوگونه ای شرح داده وآموزش دهید كه حس خلافیت وكنجكاوی اورا ازبین نبرده واشباع نسازید . توجه كنید كه اسباب بازی نباید به عنوان یك شیء تزئینی تلقی شود وكودك از آن دوربماند . ضمن آنكه نباید هیچ گاه فراموش كنید كه كودك شما می تواند درخیال خود نیز اسباب بازی ها وروش های خاصی داشته باشد . هرگز او را از خیالبافی وغرق شدن دررویا برحذرندارید و اورا سرزنش نكنید وتوجه داشته باشید كه رویا بخشی از زندگی اوست كه دربسیاری موارد به واقعیت تبدیل می شود . حتی اگر از نظر شما این امر غیر ممكن باشد !
نكته مهم دیگری كه باید به آن توجه داشت باشید آن است كه كودكان شما درهركاری كه انجام می دهند وبخصوص به هنگام بازی، تمایلی غریزی از خود نشان می دهند وممكن است درك مسئله برای بزرگترها تاحدی زیادی دشوار باشد . با این همه توجه داشته باشید كه كودك به هنگام بازی درحقیقت درذهنش بخشی اززندگی خود را می گذارد وآن را لحظه به لحظه تجربه می كند .اودراین حالت قدرت اختیار وسلطه كامل می خواهد و بسیاری مسائل را تجربه می كند . عروسك وبرخورد دختر شما با اومی تواند دلیلی براثبات این مدعا باشد . تصورنكنید بازی فرزند پسر شما كه ممكن است ظاهری خشن داشته باشدازاین اصل مستثنی است . اگر فرزند شما درنقش یك سرباز می جنگد وفریاد می زند و از مسواك به جای سرنیزه استفاده می كند واهداف خشنی را مجسم می كند ، این امر مسئله ای منفی است زیرا برخلاف تصورشما این اعمال هدفی مفید را دنبال می كند وبرعكس آنچه می پندارید بازی جنگ ، حتی به قیمت خراش ها وكوفتگی ها یی كه دارد ، اورا به سوی دفاع از باورها وتصمیماتی كه دارد سوق می دهد . همراهی او و اینكه به كودك خود اجازه بدهید به میل خود ودرجهت درست و متفكرانه و با اختیار بازی كند ، به او آموزش می دهد كه چگونه یك زندگی كامل را تجربه كند و از یك همزیستی مسالمت آمیز ودرعین حال دموكراتیك لذت ببرد . البته باید توجه داشته باشید كه بازی به تنهایی ، رشد كودك را تأمین نمی كند . اینكه به اواجازه بازی درهر شرایطی را بدهیم وتمامی هوس های اورا برآورده سازیم نیز روشی نادرست است . كودك شما باید به هنگام حضور درمدرسه جدی بودن درس را درك كند وهمین جدی بودن باید او را جذب نماید . درعین حال با یك زمانبندی دقیق ودرست كه باتوجه به روحیات فرزند شما شكل می گیرد باید به اواجازه بازی آزادانه بدهیم تا هیچ گاه احساس نكند بدون دلیل روشن اختیار او را ازوی سلب كرده ایم . زیرا كودكان برای آنكه بیاموزند باید احساس آزادی وانتخاب را تجربه كنند . پس بهتر است این بار كه كودك شما از مدرسه به خانه بازگشت ، به هنگام دیدن تمایل اوبرای بازی قبل از انجام تكالیف مدرسه ، تأمل بیشتری برای این جمله به خرج بدهید كه معمولا می گویید: ‹‹ اول تكالیف را انجام بده ، بعد بازی كن !›› چراكه نیاز به بازی هرگز با انجام تكالیف مرتفع نمی شود .شما می توانید با ابداع روش های ساده ، آموزش وانجام تكالیف مدرسه را با بازی كودك خود پیوند بزنید وبه نتیجه ای پرباردست بیابید . پس بهتر است از این پس به بازی كودكان خود به گونه ای نگاه كنیم كه گویی روش زندگی آنها را می نگریم وحرف های دلشان وایده ها واهدافشان را می شنویم .
منبع : بنياد انديشه اسلامي