موسیقی

موسیقی بومی و ترانه‌‌های غولك مردم سیستان و بلوچستان ظرافت و لطافت ویژه‌ای دارند. این لطافت شاید به دلیل طبیعت خشن و شیوه سخت گذران زندگی انسان در این خطه، اندكی غیرعادی به نظر می‌رسد،‌ ولی موسیقی بومی و ترانه‌های عامیانه‌ مردم این سرزمین نمودار كاملی از هنر مردم آن است. این ترانه‌ها، ساده و بی‌تكلف خلق شده‌اند و بهترین شیوه بیان احساسات و عواطف مردمی است كه درگیر رنج و مبارزه طولانی با طبیعت خسیس و خشن هستند.
ترانه‌های محلی بلوچ بیشتر در مراسم جشن عروسی و مخصوصاً عید فطر خوانده می‌شود. مشهورترین این ترانه‌ها عبارتند از : ترانه میر علم، بلبل، چاكرتا، آرمان گل آره، بلبل و شتوارنا و زهیرك. ترانه بلبل را دو خواننده به وسیله قیچك و سه تار اجرا می‌‌كنند. زهیرك هنگام اندوه و جدایی خوانده می‌شود.
ترانه‌های محلی سیستان نیز همانند آیینه‌ای پاك و شفاف نمایانگر بخشی از زندگی درونی مردم این سرزمین است كه چون با سازهای محلی اجرا شود، شور و مستی می‌آفریند. اكثر این ترانه‌ها ارتباط مستقیمی با محیط طبیعی، شیوه‌ زندگی و باورهای دینی و اعتقادی مردم منطقه دارند.