اشیا هادی، واسطه‌های انرژی

● اشیاء هادی
اشیایی هستند كه حامل نور و بركت الهی می‌باشند. این نور(محدود) می‌تواند به‌صورت تدریجی یا ناگهانی به دارنده آن منتقل گردد. این اشیاء مانند باطری‌ها و خازن‌های باطنی و روحی هستند كه می‌توانند نیروی روحی و در واقع ذرات انرژی روح یا نور الهی را در خود ذخیره نمایند و آن را در زمان‌هایی آشكار سازند. به‌عبارتی چنین اشیائی این قابلیت را دارند كه بوسیله ذرات نور و روح (بنا بر ظرفیت و شرایط پر شدن) باردار شده و نیز، این بار نورانی را انتقال دهند. می‌توان گفت كه اشیاء هادی حامل نوعی از بركت (فراوانی ارتعاشی) هستند و كسی كه در تماس مستقیم با آن قرار می‌گیرید از این بركت و نور بهره‌مند می‌شود.
استفاده انسان از این‌گونه اشیاء به‌ویژه برای مقاصد حیاتی و نیازهای ضروری ریشه‌هایی در اعماق تاریخ دارد. حتی در ادیان آسمانی نیز اشاره‌های زیادی به این نوع از اشیاء بركت یافته وجود دارد. عصای موسی‌(ع) شیئی بركت‌یافته و حامل نور و قدرت الهی محسوب می‌شد كه هرگاه زمان‌ آن فرا می‌رسید قدرت‌های بسیار شفگت‌انگیزی از آن صادر می‌شد. تبدیل شدن به مار، بلعیدن مارهای دیگر، خون‌آلود كردن رود نیل، بیرون‌ آوردن چشمه از سنگ و ده‌ها پدیده بزرگ دیگر، از جمله نشانه‌هایی است كه از این عصای اعجاب‌برانگیز سرزده است.(۱)
انگشتر سلیمان نبی‌(ع) نیز بر اثر نور و بركتی كه در خود داشت دارای ویژگی‌های بسیار خارق‌العاده‌ای بود و حضرت سلیمان كارهای عجیبی را از طریق آن به انجام رساند.
شمشیر ذوالفقار علی‌‌(ع) و ردای عیسی مسیح‌(ع) نیز از جمله اشیاء هادی معروف می‌باشند. در تاریخ ملل دیگر نیز با چنین موضوعی به‌وفور مواجه می‌شویم. فرهنگ استفاده از توتم‌ها و اشیاء توتمیك شكل دیگر استفاده از اشیاء هادی بوده است. البته استفاده از این واسطه‌های نور و انرژی تنها محدود به اشیائی مانند چوب، سنگ یا فلز نیست. آب و مواد غذایی (مانند عسل، روغن زیتون و میوه‌ها) و بسیاری از اشیاء دیگر هم ممكن است در مواقعی باردار و با بركت شده باشند. حتی بعضی از مكان‌ها، كوه‌های خاص و چشمه‌های آب با این عنوان معروف‌اند و تاثیرات شگرفی از آنها بر تجربه‌كنندگان به‌جای مانده است.
این اشیاء همیشه انرژی خاصی را منتقل نكرده‌اند بلكه در مواردی منشاء اندیشه‌ها،‌ رؤیاها و احساسات خاصی بوده‌اند یا دارای این قابلیت شده‌اند كه بتوانند نیروهای تخریبی كالبد ارتعاشی دارنده را به درون خود جذب یا از بدن شخص دور كنند. گاهی اشیاء هادی مانند یك رابط و واسطه روحی میان هدیه‌دهنده و گیرنده آن عمل كرده‌اند و سبب برقراری تماس روحی در زمان‌هایی خاص شده‌اند. در مواقعی نیز این‌گونه اشیاء باردار شده، منشاء اتفاقات و تغییرات عجیبی در زندگی دارنده خود شده‌اند.
با این وجود تأثیرات درمانی و شفابخش از نتایجی است كه مكرراً به وقوع پیوسته است... عمل تبرك كردن و متبارك شدن بیان دیگری از هادی شدن اشیاء‌ می‌باشد.
منشا هادی شدن اشیاء مطابق آموزه‌های باطنی كهن، چیزها فقط زمانی ممكن است به شیء هادی (شیء حامی) تبدیل شوند كه به قصد بركت یافتن (و نورگرفتگی) و جهت قصدی كاملاً معلوم و برای فردی مشخص، توسط ارواح نورانی و بزرگ «لمس روحی» شوند. به‌عبارتی دیگر، یك شیء فقط زمانی شیئی نورانی و شفابخش محسوب می‌شود كه با شرایط كاملاً معلوم توسط یك روح بزرگ و اتصال یافته، بركت داده شود.
بنابراین نمی‌توان گفت كه اشیاء حامی دقیقاً دارای چه تاثیری، تا چه اندازه، در چه جهتی و تا چه زمانی هستند و این تاثیر آنها آیا تدریجاً ظاهر می‌شود یا گاه‌گاه یا به‌طور ناگهانی؛ همه این موارد بستگی به قصد و نیت روح بزرگی دارد كه شیء را «لمس روحی» می‌كند. از طرفی نمی‌توان گفت كه كلیه چیزهایی كه با ارواح بزرگ در تماس بوده‌اند دارای تأثیرات و نیروهای خاص هستند چون اگر لمس روحی و قصد بركت‌دهنده وجود نداشته باشد، چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. حتی در زمانی كه لمس روحیِ همراه با قصد (توسط بركت‌دهنده) رخ می‌دهد و شیء‌ از نور و انرژی باردار می‌شود، باید گفت كه این شیء فقط برای كسی كه به قصد او بركت داده شده، منشاء اثر است و برای دیگران فاقد چنین اثری می‌باشد.
● تخلیه و پر شدن اشیاء هادی
عمر ارتعاشات خاص یك شیء بركت‌یافته بستگی به قصد بركت‌دهنده دارد. بنابراین یك شیء حامی می‌تواند در زمان‌های بسیار طولانی هم انرژی خاص خود را حفظ كند. به‌عنوان نمونه بسیاری از اشیاء و مكان‌ها،‌ یا درختان متبرك وجود دارند كه قرن‌هاست خاصیت خود را حفظ كرده‌اند. اما شرایط دیگری هم وجود دارد كه می‌تواند بر میزان انرژی اشیاء هادی مؤثر باشد مثلاً ایجاد تضادهای ارتعاشی میان شیء با یك مرجع ارتعاشی دیگر(مثلاً به‌وسیله شناساندن بركت شیء به‌یك شخص ناباور و نامحرم یا سوءاستفاده احتمالی از شیء) یا قصد معكوس بركت‌دهنده (مبنی بر پس گرفتن بركت) از آن جمله است. از طرفی راه‌هایی نیز برای تقویت بار ارتعاشی اشیاء حامی وجود دارد.
ذكر اسماء خداوند، خواندن دعا، برقراری ارتباط حسی با خود شیء، لمس مجدد یا نگاه خیره بركت‌دهنده از جمله راه‌هایی است كه به تقویت بار ارتعاشی شیء حامی منجر می‌شود.

تالیف در‌ حم- واحد هفت

منبع : فصلنامه علوم باطنی