بازگشت فیروز خان به کلاس دکتر

فردا مسابقه ای جالب در دور یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال ایران برگزار می شود که استقلال تهران و ذوب آهن اصفهان را در فولاد شهر روبه روی هم قرار می دهد. دو هفته پیش که دو تیم در چارچوب مسابقات لیگ برتر در همین مکان رودرروی هم ایستادند، استقلال به برتری ۰/۱ رسید. درست است که نتیجه منصفانه تر برای آن مسابقه می توانست تساوی باشد و دو تیم در اکثر اوقات مشغول خنثی سازی نقاط قوت طرف مقابل بودند، اما همان تک گل که با سانتر محمد نوازی و ضربه سر تکمیلی و اشتباهی فرشیدطالبی «مهاجم مدافع شده » ذوبی ها به دست آمده، برای این که آبی ها بازی جدید فیمابین دو تیم را با برتری روحی آغاز کنند، کفایت می کند. قدر مسلم این که بر خلاف دیدارهای لیگ که فرصت های تلافی متعددی را به سبب طولانی بودن این مسابقات در اختیار تیم ها قرار می دهد، در جام حذفی اصلاً فرصتی برای این مهم نیست و هر کدام که جمعه ببازند، با جام وداع خواهند کرد و فرصت کسب سهمیه دوم ایران در جام قهرمانان آسیا (در دو فصل بعد) را از دست خواهند داد.
زندگی ذوب آهن در این فصل به دو قسمت و جنبه تقسیم می شود؛ یکی دوران زوران جورجوویچ که هر چند منجر به ارایه معدودی بازی زیبا از جانب تیم شد، اما دوران ناموفقی بود و این مربی صربستانی با روحیات ناآرام و حرکات عجیبش به تیم بیشتر استرس بخشید تا قدرت و دوم عصر بیژن ذولفقار نسب که پس از مربیگری موقتی جمشیدرشیدی در ذوب سکاندار شد و تاثیرات آن بسیار زود آشکار شده و بازی بی حفاظ و باز دوران جورجویچ تبدیل به نمایش های محکم و حساب شده عصر دکتر شده که همیشه مشخصه تیم های این مربی کارکشته بوده و او بهتر از هر کس می داند تیمش را چگونه در زمین بچیند که بازی قدرت و حتی انگیزه را به رقبا نبازد و پیکان و سایپا و برق شیراز جدیدترین و روشن ترین نمونه ها در این خصوص طی سال های اخیر بوده اند.
● محکم و درگیرانه
همین تاثیر را به راحتی می توانید در تیم اصفهانی هم پس از به قدرت رسیدن دکتر در تیم ببینید و حالا ذوب آهن از دقیقه یک تا ۹۰ مجری یک بازی محکم، درگیرانه و فراگیر است و با این که به اندازه کافی سریع و فنی نیست اما هوش اداره مسابقه را دارد و از استحکامی بهره می برد که در دنیای کنونی فوتبال بدون نیل به آن به هیچ جا نمی توان رسید.
«ذوب» بازیگران قابل حسابی مثل محمدرضا خلعتبری، اسماعیل فرهادی و محمد منصوری هم دارد و دو مهاجم جوانش وحید امرایی و محسن مسلمان از پدیده های لیگ هستند و بی گمان اگر مدافعان آبی در مسابقه جمعه بلغزند، از این حمله وران ضربه خواهند خورد. در بازی اخیر دو تیم در لیگ خط دفاع استقلال با تلاش امثال کوشکی و قربانی بالنسبه خوب کار کرد، اما با توجه به پیامدهای حضور فیروز کریمی در جمع آبی ها و برخورد محکم تر وی با بی انضباطی ها مشخص نیست که مربی سابق استقلال اهواز این بار کدام مدافعان را در زمین خواهد چید و ترکیب نهایی اش چه خواهد بود و با این که در روزهای اخیر اخبار زیادی در این خصوص پخش شده است اما دست های کریمی برای چیدن آرایش ها و نفراتی متعدد در میدان باز است. او در هفته های اخیر بر خلاف حجازی ترکیبی تقریباً برابر از پرتجربه ها و جوانان را در زمین قرار داده است، حال آن که حجازی پس از قطع امید از ترکیب های اولیه مورد نظرش در هفته های آخر سرمربیگری اش بیش از پیش به جوان ترها روی آورده بود، ضمن این که او از آغاز فصل به مهره هایی جوان مانند روانخواه، پولادی، یوسفی و منتظری بها داده و سعی کرده بود از انگیزه های آنان برای ارتقای تیم و کسب نتایج دلخواه سود جوید. کریمی به رغم تمام ادعاهایش در این خصوص که او و حجازی یک روح در دو بدن و کاملاً هماهنگ هستند، نگرش تاکتیکی متفاوتی با حجازی دارد و استقلال همان طور که بازی های اخیر با ذوب آهن و صنعت نفت نشان داده، محکم تر و مقاوم تر از زمان حجازی ظاهر می شود و مثل آن دوران راحت و زیاد گل نمی خورد. هر چند صعف هایش در این خصوص هنوز محسوس است و به این زودی ها به طور کامل رفع نمی شود.
● مشکل برهانی
کریمی مدعی است برای رفع مشکل گل نزن بودن آرش برهانی، برنامه هایی خاص و متنوع چیده اما ته دل و فکرش چیز دیگری است و به استفاده وسیع تر از حمید شفیعی و بخشیدن رلی کامل تر به فرهاد مجیدی می اندیشد زیرا می داند بدون هنرنمایی آنها گلزنی و پیروزی تیم وی امکانپذیر نخواهد بود و دل بستن به مهاجمی که بر اثر هدر دادن فرصت های متعدد روحیه لازم را ندارد، اشتباه خواهد بود.
به هرحال نمی توان روی حاصل کار کریمی و موفق بودن یا نبودن وی در استقلال تهران رای و حکم داد. اما چنین حکمی تا حدی در گرو نتیجه بازی جمعه هم هست؛ مسابقه ای که کریمی را دوباره به کلاس و مطب دکتر می کشاند و نشان می دهد روش های جدی و حرف های شوخی کریمی پس از ۴ هفته استقرار در جمع آبی های تهران چقدر جواب داده است و تا چه میزان می توان به نیم فصل دوم امید بست.

وصال روحانی

منبع : روزنامه جوان