دوستم داشته باش

● طرز تزریق معنا به زندگی ماشینی
سوالی كه هركس دیر یا زود می‌پرسد این است كه <خوب، آخرش كه چی؟> ما چه رویاهایمان تحقق یافته یا از بین برود و چه به اهدافمان برسیم یا نه، خودمان را با سوالات مشكل در مورد هدف از زندگی‌مان مواجه می‌بینیم. ما مخصوصا چنین سوالاتی را هنگامی می‌پرسیم كه چیزهای بدی اتفاق می‌افتند یا با مشكلات هراس‌آوری روبه‌رو می‌شویم (شرایطی كه بخشی غیرقابل اجتناب از زندگی‌مان است.) بسیاری از مردم به پاسخ‌هایشان ازطریق ارتباطات عاشقانه، تكامل روحی و معنوی و انجام اعمال خیر و كارهای خوب دست می‌یابند.
● دوست‌داشتن و مورد علاقه بودن
لئون تولستوی می‌نویسد: اگر فرد بداند كه چگونه كار كند و چگونه عشق بورزد و برای كسی كه دوستش دارد، كار كند و عاشق كار باشد، در این صورت می‌تواند در این جهان به‌طرز باشكوهی زندگی كند. شما ممكن است به عشق به‌عنوان یك نیاز اصلی همچون غذا و استراحت فكر نكنید اما عشق برای سلامت جسمی و روحی، مهم است.
شواهد نشان می‌دهند كسانی كه فاقد عشق و تعهد هستند، در معرض خطر بیشتری نسبت به بیماری و ازجمله عفونت‌ها، بیماری‌های قلبی و سرطان قرار دارند. متخصصان قلب و عروق عنوان می‌كنند كه "عشق و صمیمیت ریشه تمام چیزهایی هستند كه ما را بیمار كرده و یا بهبود می‌بخشند و هیچ عامل دیگری در پزشكی (نه رژیم غذایی، نه سیگار و نه ورزش) نمی‌تواند چنین تاثیر شگفتی داشته باشد. اگرچه دوست داشته شدن، برای شروع یك زندگی سالم كافی است اما به‌عنوان افراد بالغ و كامل نیاز داریم تا محبت و عشق‌‌مان را همان‌گونه كه دریافت می‌كنیم، ابراز كنیم تا قادر باشیم اتحاد كوچكی را با فرد دیگری شكل دهیم كه هویت و تمامیت ما را حفظ می‌كند. ما به سوی این حالت از دوست‌داشتن از زمان خودآگاهی كلی دوران كودكی پیش ‌می‌رویم و به‌تدریج، دوست‌ داشتن سایرین را یاد گرفته و با رفع نیازهای سایرین به ارضای نیازهای خودمان می‌رسیم. با توجه به اینكه ارتباطات برای سلامت‌مان بسیار حیاتی هستند بنابراین كشف گره‌هایمان در قبال دوستان، والدین، شركا و همكاران، نامزد، همسر و بچه‌هایمان مهم است.
● مراقبت از روح
همان‌گونه كه پیش از این اشاره شد، تكامل معنوی، بخشی از كل سلامت است. پروفسور توماس‌مور، روان‌شناس معروف آمریكایی عنوان می‌كند كه "روح، همان‌طور كه بدن به غذا نیاز دارد، نیاز به زندگی معنوی قوی و همه جانبه دارد. همان‌گونه كه ذهن، ایده‌ها را دسته‌بندی كرده و هوش و ذكاوت را به وجود می‌آورد، روح نیز با توجه به زندگی، تغذیه شده و موجب خلق عقل و خصوصیات دیگر می‌شود."
موضوعات معنوی سال‌ها بود كه به ‌ندرت از سوی متخصصان بهداشت روان، تشخیص و بحث می‌شدند. تا سال ۱۹۸۲ كمتر از سه درصد مقالات منتشر شده در ژورنال‌های مهم روان‌شناسی، بر مسائل معنوی و یا مذهبی توجه داشتند. از آن زمان، مطالعات علمی به این نتیجه رسیدند كه باورها و فعالیت‌های معنوی (مانند عبادت و نماز یا تمركز‌های روحی) به‌طور مثبت بر سلامت روانی تاثیر گذاشته و حتی ممكن است موجب تسریع در بهبود بیماری شود. چگونه؟ ایمان موجب ارائه یك حمایت جامعه، حس معنی‌دار بودن زندگی، دلیلی برای تاكید بر ورای خود و دورنمای بدون زمان از پستی و بلندی‌های موقت زندگی می‌شود.
● انجام اعمال خوب
رعایت حال دیگران (كمك یا اعطا به دیگران) موجب تقویت اعتماد به نفس، رهایی از استرس‌های روحی و جسمی و حفاظت از سلامت روان - شناختی می‌شود. پروفسور هانس سلی پدر تحقیق در استرس، از همكاری با سایرین به‌عنوان خودبینی نوع‌پرستانه و جست‌وجوی خود نام می‌برد كه از آن طریق ما نیازهایمان را با كمك به سایرین برای ارضای نیازهایشان، رفع می‌كنیم. این مفهوم، بازبینی جدیدی از قانون طلایی است "همان كاری را برای سایرین انجام بده كه دوست داری برای تو انجام دهند." تفاوت مهم در این است كه شما محبت و كمك همسایه‌تان را با ارائه محبت و كمك به دست می‌آورید.
به كسانی كه هم كمك می‌كنند و هم كمك می‌گیرند، به‌طور مستمر از یك موج سلامت گزارش می‌كنند كه به آن "خلسه كمك‌كننده" می‌گویند و از آن به‌عنوان حسی منحصر به فرد از خودارزشی صمیمانه، تقویت شده و با آرامش یاد می‌كنند. دانشجویان دانشگاه میشیگان در آمریكا كه خدمات اجتماعی را به‌عنوان بخشی از دوره درسی طولانی‌ در ترم دانشگاهی ارائه می‌دهند، عنوان كردند كه تغییراتی در طرز نگرش (ازجمله كاهش تمایل به سرزنش كردن مردم برای محرومیت‌شان)، اعتماد به نفس (باوری كه آنها را متفاوت می‌سازد) و رفتار (تعهد بیشتر به انجام بیشتر كارهای داوطلبانه) د رآنها ایجاد شده است.
● احساس كنترل داشتن
اگرچه هیچ‌كس كنترل مطلقی بر سرنوشت ندارد اما می‌توانیم بر شیوه تفكر، احساس و رفتارمان كنترل داشته باشیم. ما می‌توانیم با ارزیابی موقعیت‌های زندگی‌مان به‌طور واقعی، برنامه‌ها و آمادگی‌هایی را داشته باشیم كه به ما اجازه دهند تا بهترین وضعیت را ممكن سازیم. ما می‌توانیم با انجام این كار احساس برتر بودن كنیم. تحقیقات نشان می‌دهد كسانی كه زندگی‌شان را در كنترل دارند، از سلامت روانی و احساس شادی بیشتری نسبت به كسانی كه این كنترل را ندارند، برخوردارند.
● توسعه استقلال
یكی از اهدافی كه بسیاری از مردم به دنبال آن هستند، استقلال است. خانواده و جامعه هر دو می‌توانند بر توانایی ما در رشد به‌سوی استقلال تاثیرگذارند. افراد مستقل، با خودشان صادق هستند و هنگام سبك و سنگین كردن هر تصمیم، چه استفاده یا امتناع از مواد مخدر یا انتخاب یك رشته و كار باشد، قضاوت‌شان را براساس ارزش‌هایشان قرار دهند و نه چیزهایی كه دیگران دارند. توانایی آنها در اتكا بر منابع داخلی و سازگاری با چالش‌ها، تاثیر مثبتی بر سلامت روانی و جسمی‌شان و از جمله بهبود بیماری دارد. كسانی كه دارای استقلال فردی هستند، ممكن است به دنبال اظهارنظرهای سایرین باشند اما اجازه نمی‌دهند كه تصمیمات‌شان به‌وسیله آنها دیكته شود.
● پرسش‌های داغ
محققان از گروه‌های مختلف مردم سوالاتی را در مورد حس تنهایی‌شان پرسیدند. در اینجا آنچه آنان به‌عنوان یك خطر مرتبط با سلامت از تنهایی یاد گرفتند می‌آوریم:
▪ از زنان پرسیدند: آیا احساس ایزوله شدن می‌كنید؟
تعداد كسانی كه پاسخ بلی دادند، ۵/۳ برابر كسانی بود كه از سرطان پستان، رحم و یا تخمدان در طول یك دوره ۱۷ساله از دست رفتند.
▪ از مردان پرسیدند: آیا همسرتان، عشق خود را به شما نشان می‌دهد؟
تعداد كسانی كه پاسخ منفی دادند، ۵۰‌ درصد بیشتر به درد قفسه سینه در طول یك دوره پنج ساله، مبتلا بودند.‌
▪ از دانشجویان مرد پزشكی پرسیدند: آیا به والدین‌تان احساس نزدیك بودن می‌كنید؟
كسانی كه پاسخ منفی دادند، بیشتر از بقیه در سالیان بعد، سرطان یا بیماری طولانی را بروز دادند.
▪ از بیماران قلبی پرسیدند: آیا احساس دوست‌ داشته‌ شدن می‌كنید؟
كسانی كه كمترین میزان را داشتند، ۵۰ درصد بیشتر از كسانی بودند كه احساس دوست‌ داشته شدن بیشتر می‌كردند.
▪ از بیماران قلبی مجرد پرسیدند: آیا شما محرم (رازداری) دارید؟
احتمال مرگ در كسانی كه پاسخ منفی دادند، ظرف پنج سال، سه برابر بیشتر بود.
▪ از نجات یافتگان حمله قلبی پرسیدند: آیا تنها زندگی می‌كنید؟
كسانی كه پاسخ بلی دادند، در ظرف یك‌سال بیش از دو برابر احتمال فوت داشتند.

سعید پارسی‌نیا

منبع : روزنامه سلامت