غزه؛ نسل کشی به سبک اسراییلی، با تجهیزات آمریکایی

ایالات متحده آمریکا از بدو تشکیل رژیم صهیونیستی ، راهبرد برتری نظامی اسراییل را در خاورمیانه، به عنوان مهمترین راهکارحفظ این رژیم نامتجانس در دستور کار قرار داده و در این راستا کمک های چشمگیر اقتصادی و نظامی را در اختیار آن قرار داده است.
رژیم صهیونیستی عصر شنبه همزمان با تشدید حملات هوایی به نوار غزه و به خاک و خون کشیدن صدها تن از مردم بی دفاع فلسطین که شمار زیادی از آنها را زنان و کودکان تشکیل می دهد، در یک لشگرکشی گسترده با تمام توان، یورش زمینی به این منطقه را آغاز کرد.
حملات سنگین هوایی و زمینی اسراییل به غزه و وخامت اوضاع انسانی در این شهر مصیبت زده در حالی به لحظات سرنوشت ساز خود نزدیک می شود که بسیاری از کشورهای عرب سازشکار خاورمیانه، قدرت های بزرگ و البته مدعیان به اصطلاح "مدافع حقوق بشر" جهان در یک همراهی کاملا آشکار با عاملان این جنایات، به تایید و سکوت خفت بار خود ادامه داده و حتی برخی از آنها همچون جمهوری چک، رییس دوره ای اتحادیه اروپا، یورش سهمگین نظامی اسراییل به غزه را "دفاع از خود" و نه "تهاجم و تجاوز" دانسته اند.
این عملیات ها و تجاوزهای آشکار به حقوق مردم مظلوم فلسطین، پدیدآورنده یک"هولوکاست واقعی صهیونیستی" است که اتفاقا توسط مدعیانی رخ می دهد که خود را قربانی "هولوکاست هیتلری" می دانند.
آنچه که در حاشیه و متن این نسل کشی بزرگ تاریخی باید بدانها توجه کرد و آنها را بازشناخت آن است که اتفاقا ابزار و امکانات انجام این هولوکاست هزاره جدید از سوی آمریکا و برخی قدرت های غربی در اختیار عاملان صهیونیسم آن قرار گرفته است. از این رو در این نوشتار، وضعیت فروش تجیهزات پیشرفته نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی و همکاری های نظامی میان واشنگتن و تل آویو مورد بررسی قرار می گیرد.
● مروری گذرا بر روابط گسترده نظامی و تسلیحاتی واشنگتن - تل آویو
رژیم صهیونیستی یکی از بزرگترین وارد کنندگان سلاح از ایالات متحده آمریکا است. واشنگتن از بدو تشکیل اسراییل، در کنار حمایت های وسیع سیاسی و اقتصادی، راهبرد برتری نظامی این رژیم را در راهبردی ترین منطقه جهان (خاورمیانه) به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای حفظ این رژیم نامتجانس در دستور کار قرار داده و با ارائه کمک های نظامی چشمگیر برای توسعه و تجهیز نظامی این رژیم تلاش کرده است.
برنامه های متنوع کمک نظامی و تسلیحاتی آمریکا به اسراییل ، به گونه ای تدوین و اجرا شده که رژیم صهیونیستی همواره از جدیدترین جنگ افزارهای آمریکایی برخوردار گردد. این وضعیت در توپ های متحرک ، موشک اندازها ، موشک های هدایت ‌شونده ، انواع ضد هوایی، هواپیما، بالگرد و دیگر تسلیحات و تجهیزات مدرن و فوق پیشرفته ای که در سالهای اخیر به ارتش صهیونیستی وارد شده، کاملا به چشم می ‌خورد.
آمریکا با امضای انواع قراردادهای کوتاه و میان مدت با رژیم صهیونیستی راه ارائه کمک های نظامی به این رژیم را همواره می ‌سازد.
در این راستا، سال گذشته، رئیس رژیم صهیونیستی رسما فاش ساخت که از جورج بوش رئیس ‌جمهوری ایالات متحده آمریکا تضمین‌های امنیتی لازم را برای حفظ برتری نظامی اسراییل در خاورمیانه دریافت کرده و کاخ سفید کمک‌ های نظامی به اسراییل را در ده سال آینده ۲۵ درصد افزایش خواهد داد.
ایهود اولمرت آن زمان گفت، به موجب توافقنامه ای که با بوش به امضا رسانده است، حجم کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل ۲۵ درصد افزایش یافته و ارزش آن در دهه آینده به بیش از ۳۰ میلیارد دلار خواهد رسید.
این در حالیست که در دهه گذشته (۱۹۹۶ تا ۲۰۰۶) نیز رژیم صهیونیستی ۲۴ میلیارد دلار کمک مالی نظامی از آمریکا دریافت کرده است.
تل آویو در این مدت، همچنین معادل ۷ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار تسلیحات و تجهیزات نظامی از واشنگتن خریداری کرد که ۷۶۲ میلیون دلار آن از طریق فروش های مستقیم بازرگانی (DCS) و بیش از ۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار باقیمانده به صورت برنامه سرمایه گذاری مالی خارجی (PMF) بوده است.
در این میان، براساس آمارهای اعلام شده از سوی کنگره آمریکا، مجموع کمک نظامی آمریکا به اسراییل در فاصله زمانی (۲۰۰۷-۲۰۰۱ ) به بیش از ۵/۱۹ میلیارد دلار رسید که در قالب کمک هایی همچون "برنامه منع گسترش تروریسم"، "کمک های تکمیلی" و"صندوق حمایت اقتصادی" (ESF) در اختیار این رژیم قرار گرفته است.
براساس اطلاعات موجود، اسراییل وابستگی شدیدی به سخت افزارهای نطامی ایالات متحده داشته و این رژیم در حال حاضر با در اختیار داشتن بیش از ۳۰۰ فروند جنگنده از بزرگترین ناوگان جنگنده های "اف – ۱۶" و "اف – ۱۵" در خارج از آمریکا برخوردار است.
تحقیقات انجام شده از سوی "انستیتوی بین المللی مطالعات استراتژیک" در لندن (۲۰۰۷) نشان می دهد که زرادخانه های تسلیحاتی اسراییل از انواع بالگردهای جنگنده همچون "کبری آ اچ -۱"، "آ اچ- ۶۴" و "استالیون سی سی اچ -۵۳"، تعداد زیادی موشک های پیشرفته "استینگر"، موشک های دریا به دریای "هارپون"، موشک های زمین به هوای "رد آی"، موشک هوا به زمین "آ جی ام"، موشک های تاکتیکی هوا به هوا و موشکهای هوا به زمین "پک ۲"، انواع بمب ها، تانک ها، نفربرهای خودکششی پیشرفته و دیگر ادوات زرهی بهره مند بوده است.
این رژیم همچنین در تازه ترین توافق های خود با دولت بوش، سفارش خرید ۶۰ فروند جنگنده "اف ۲۲" - نسل جدید هواپیماهای رادار گریز - را ارائه کرده است.
همچنین آمریکا در سال ۲۰۰۸ نیز زیرساخت های صنایع تسلیحاتی اسراییل را به شرح ذیل تدوین کرده است:
الف) اختصاص یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار برای توسعه جنگنده های "لاوی" ( Lavi)
ب) تخصیص ۶۲۵ میلیون دلار بودجه برای توسعه و استقرار موشک ضد موشک "آرو"(Arrow)
ج) اختصاص ۲۰۰ میلیون دلار برای بهینه سازی تانک "مرکاوا" (Merkava) و تولید نسل جدیدی از این نوع تانک "مرکاوای ۴"
د) تخصیص ۱۳۰ میلیون دلار برای توسعه سیستم لیزری ضد موشک فوق پیشرفته.
البته روند ارائه کمک های نظامی به ارتش اسرائیل از سال ۱۹۴۸، بطور پیوسته تحت تاثیر متغیرهای بین ‌المللی قرار داشته است. در ابتدا اسرائیل توانست با موافقت اتحاد جماهیر شوروی، تسلیحات را در فاصله سالهای ۱۹۵۱ -۱۴۹۹ ‎ از "چکسلواکی " سابق دریافت کند. پس از آن "فرانسه" تا سال ‎ ۱۹۶۷به صورت منبع اصلی ارائه تسلیحات اسرائیل درآمد. از پایان دهه ‎ ۶۰ نیز ایالات متحده آمریکا به صورت تامین‌ کننده اصلی تسلیحات اسرائیل درآمد.
تا سال ‎ ۱۹۶۶ایالات متحده جزء صادرکنندگان تسلیحات به اسرائیل نبود و تنها برخی آتشبارهای موشک های ضدهوایی "هاوک " را در اختیار این رژیم قرار می ‌داد اما با آغاز دهه۷۰ ایالات متحده به صورت اصلی‌ترین صادرکننده تسلیحات به اسرائیل درآمد و تا سال ‎ ۱۹۷۳صادرات اسلحه به آن رژیم با افزایش وام ها و کمک های اقتصادی افزایش یافت.
از سال ‎۱۹۸۵ "وام "ها به "کمک" تبدیل شد و با آغاز دهه هشتاد دو طرف یادداشت تفاهم های زیادی را که تعیین ‌کننده چارچوب رابطه آنها بود به امضاء رساندند.
در سال ‎ ۱۹۹۴کمک های آمریکا ‎ ۳۰ درصد از بودجه نظامی اسرائیل را تشکیل داد. پس از جنگ سال ‎ ۱۹۹۱خلیج فارس، اسرائیل محموله های تسلیحاتی دیگری به ارزش ‎ ۲میلیارد دلار از آمریکا دریافت کرد.
کمک های آمریکا به اسرائیل، تا پیش از سال ‎۱۹۶۵، کمتراز یک صد میلیون دلار درسال بود اما این کمک‌ ها در سال ‎ ۱۹۶۶دو برابر شد و از آن پس روند صعودی را طی کرد به طوریکه در سال ‎ ۱۹۷۴پنج برابر شد و به ‎۶/۲میلیارد دلار بالغ گردید.
درسال های بعد، میزان این کمک‌ها تا پنج میلیارد دلار افزایش یافت، ضمن آنکه بیشتر این کمک‌ها بلاعوض بودند و تقریبا تمام آنها درمصارف نظامی هزینه می ‌شدند.
این ارقام به خوبی نشان می‌دهد که میان آمریکا و رژیم صهیونیستی "رابطه ویژهای" شکل گرفته است که هیچ کشور دیگری جز رژیم صهیونیستی از آن برخوردار نیست.
علاوه بر موارد یاد شده، واشنگتن در برهه های مختلف، تامین سوخت جنگنده های اسرائیلی را بر عهده گرفته و انواع تجهیزات جدید از جمله بمب های ویژه نابود کننده پل‌ ها و تاسیسات بتونی را در اختیار این رژیم قرار داده است.
ارایه اطلاعات جاسوسی ماهواره ای به رژیم صهیونیستی از دیگر خدمات آمریکا به این رژیم در جنک علیه مردم فلسطین و لبنان است.
به گزارش "مرکز مطالعات تجارت تسلیحات آمریکا"، واشنگتن جدا از فروش تجهیزات و موشک های فوق پیشرفته خود به اسرائیل، که از آنها برای حمله به مردم لبنان و فلسطین استفاده می ‌کند، سالانه ‎ ۲۰ درصد هزینه نظامی تل آویو را نیز تامین می‌کند.
شواهد و مستندات موجود نشان می دهد که در طول دوره زمامداری جورج بوش، رییس جمهوری آمریکا (۲۰۰۹-۲۰۰۱) نیز اسراییل بزرگترین خریدار تسلیحات و تجهیزات بسیار پیشرفته آمریکا بوده و تا سال ۲۰۰۶، از بزرگترین برنامه کمک های نظامی وزارت دفاع (پنتاگون) به ارزش ۱۰ میلیارد و پانصد میلیون دلار بهره مند شده است. همچنین در این دوره زمانی، رژیم صهیونیستی معادل ۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار سلاح از ایالات متحده خریداری کرده است.
براساس اسناد منتشر شده از سوی پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا، تنها در سال ۲۰۰۵، بیش از دو میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلار تسلیحات نظامی پیشرفته از آمریکا خریداری کرده است. این خریدها شامل واردات سخت افزار نظامی (۷۶/۲ میلیارد دلار) ، خدمات دفاعی نظیر نگهداری و آموزش نیروی انسانی (۶۲۹ میلیون دلار)، سیستم های مختلف موشکی (۱۸۸ میلیون )، قطعات مختلف تانک (۱/۷ میلیون دلار)، قطعات مختلف کشتی (۱۵۵ میلیون دلار)، مواد منفجره (۳/۱ میلیون دلار)‌ و اسپری های اشک آور و دیگر مواد شیمیایی ضد شورش (۷۲۰ هزار دلار) بوده است.
در سال ۲۰۰۵، همچنین فروش های نظامی آمریکا به اسراییل موارد دیگری را نیز در بر می گرفت که عبارت بودند از:
ـ سیستم های حرکتی قایق های تندرو گشتزن به ارزش بیش از ۱۵ میلیون دلار
ـ قرارداد ۸ میلیون دلار با شرکت لاکهید مارتین برای تامین قابلیت های پیشرفته "جهت یابی و هدف گیری جت های جنگنده اسراییلی
ـ قرارداد ۱۴۵ میلیون دلاری با شرکت آمریکایی "Oshkosh Truck Crop " برای ساخت کیت های حفاظتی
براساس گزارش های منتشر شده از سوی مرکز تحقیقاتی کنگره آمریکا، اسراییل از امتیازات ویژه ای نسبت به سایر کشورهای متحد آمریکا در قراردادهای خرید نظامی برخوردار است. در هر سال مالی، صندوق حمایت اقتصادی آمریکا بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون دلار وام در اختیار رژیم صهیونیستی برای خریدهای تسلیحاتی قرار می دهد.
در این میان، برخلاف دیگر کشورهایی که خریدهای نظامی خود از آمریکا را از طریق انعقاد قرارداد با وزارت دفاع (پنتاگون) انجام می دهند، اسراییل به طور مستقیم با شرکت های سازنده تسلیحات در آمریکا وارد معامله می شود.
شرکت های مهم و مشهور تسلیحاتی آمریکا نظیر "لاکهید مارتین"، "بوئینگ"، "نورثرپ گرامان"، "یونایتد تکنولوژی"، " ریسئون"، "یونایتد دیفنس" و ... از جمله مهمترین منابع تامین کننده تسلیحات مدرن و فوق پیشرفته زمینی، دریایی و هوایی برای ارتش رژیم صهیونیستی به شمار می روند.
به باور ناظران آگاه ، کمک های بسیار گسترده نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی در حالی هر روز افزایش می یابد که بسیاری از گروهها و نهادهای مستقل در ایالات متحده با این اقدام دولت مخالف بوده و از آن انتقاد می کنند.
حتی گزارش های متعدد وزارت خارجه آمریکا در زمینه حقوق بشر که از سال ۲۰۰۳ به بعد انتشار یافته است، جملگی به این مهم اذعان دارند که رژیم صهیونیستی همواره از این تسلیحات برای کشتار وسیع مردم بیگناه فلسطین و جنگ علیه لبنان استفاده کرده است.
این در حالیست که علی رغم حمایت های گسترده آمریکا از رژیم صهیونیستی به عنوان بزرگترین تهدید در خاورمیانه و نزاع دائمی اعراب و اسراییل و همچنین سلطه همه جانبه ایالات متحده بر تمامی روندهای امنیتی ، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... در این منطقه، همچنان بیشتر کشورهای حوزه پیرامونی جمهوری اسلامی در حوزه راهبردی خاورمیانه از متحدان و هم پیمانان نزدیک آمریکا به شمار می آیند.
این کشورها در پرتو روابط گسترده سیاسی و اقتصادی خود با آمریکا عملا به بازار مصرفی پرسود برای بنگاهها و سازمان های اقتصادی و شرکتهای نفتی این کشور محسوب می شوند. افزون بر این، کشورهای عربی در چارچوب بازی امنیتی که دولت های مختلف آمریکا در طول دهه گذشته به راه انداخته اند، وارد یک مسابقه بزرگ تسلیحاتی با یکدیگر شده و به بهانه مقابله با تهدید اسراییل (در گذشته) و جمهوری اسلامی ایران (در زمان حاضر) سالیانه میلیاردها دلار از سرمایه های ملی خود را صرف خرید تسلیحات پیشرفته از آمریکا می نمایند.
این مساله سال گذشته، با افزایش بی سابقه قیمت نفت روندی صعودی به خود گرفت که نمونه اخیر آن قراردادی به ارزش بیش از ۶۰ میلیارد دلار می باشد.
با این همه، جنگ ۳۳ روزه لبنان در تابستان ۲۰۰۶ و همچنین بحران اخیر غزه نشان می دهد که کشورهای عربی علی رغم هزینه های چند میلیارد دلاری در بخش نظامی و خرید روزآمدترین تجیهزات و ادوات نظامی هرگز جسارت کاربرد عملیاتی این تسلیحات را علیه اصلی ترین دشمن خود در خاورمیانه – رژیم اسراییل – نداشته و ندارند.

علیرضا عبدالله

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ ایرنا