مسجد جامع خرم‌آباد ، خرم‌آباد

مسجد جامع خرم‌آباد در سال 970 هجری قمری به دستور «شاه پرور سلطان» - دختر «‏آغوربیك» (همسر شاه رستم از اتابكان لر كوچك) ساخته شد. این مسجد در سال 1110 هجری قمری به دستور شاه سلطان حسین صفوی تعمیر شد و سنگ‌نوشته مربوط به این فرمان هم اكنون در بخش سنگ‌‌نوشته‌های تاریخی «دژ شاه پور خواست» نگهداری می‌شود. در سالهای بعد نیز مسجد دو بار تعمیر شده است، یك بار توسط خدایی خان حسنوند (جد اعلای طایفه حسنوند) و بار دوم بنا به وصیت ملا محمد تقی خرم‌آبادی در دوره كریم خان زند و توسط شخصی به نام زكی خان.
بیش از نیم قرن پیش هنگام خیابان‌كشی، قسمتی از مسجد قدیمی ویران شد. بنای مسجد كنونی خرم‌آباد كه روی خرابه‌های قبلی ساخته شده است، چندان هم قدیمی نیست و در ساختمان آن، ریزه‌كاری‌‌های هنری چشمگیر دیده نمی‌شود. این بنا تا پس از جنگ جهانی دوم رونقی نداشت. در سال 1322 هجری شمسی، گروهی از اهالی منطقه آن را ترمیم كرده و در شمال و جنوب آن حجره‌هایی ساختند و آن را به حوزه علمیه تبدیل كردند. گویا در گذشته نیز حوزه درس طلاب دینی بوده و از قدیم به نام مدرسه اشتهار داشته است. در رواق شرقی مسجد، كتابخانه‌ای با كتاب‌های اهدایی مرحوم آیت‌اللّه كمالوند وجود دارد.