۲۳فروردین ۱۳۳۱ ـ مسائل ایران ۵۵ سال پیش: دعوت دکتر مصدق از دلسوران وطن برای رفع بدبختی ها

۲۳فروردین ۱۳۳۱ مطابق با ۱۲ آوریل ۱۹۵۲ دکتر مصدق نخست وزیر وقت شصت تن از رجال و اندیشمندان و دلسوزان کشور را به خانه خود دعوت کرد تا راهی برای رفع بدبختی های مردم ایران که از آغاز آن نزدیک به ۱۵۰ سال می گذشت به دست دهند.
در این جلسه و جلسات بعدی این گروه؛ کندی کار در دستگاه قضایی و ضعف های این دستگاه، بوروکراسی پیچیده و پر از تشریفات و کاغذ بازی و نبود نظام اداری درست ونیز وجود تشکیلات متعدد غیر ضرور، آموزش و پرورش نارسا و کهنه و به قول برخی از اعضای گروه، «استعماری» ، نبود دستگاه شناخت و نیز تشویق و ترغیب کارشناسان و افراد ماهر وطن در هر رشته در بکار انداختن استعداد و خلاقیت خود، نبود فهرستی از کارشناسان هر رشته (بانک مشاغل و حرف)، نبود سیاست حمایت مالی از این استعدادها ، نبود برنامه عمران و پیشرفت، نبود سرعت عمل در دستگاه بازرسی کل، فعال نبودن دادستانی کل کشور، ضعف و نارسا بودن دستگاه جمع آوری مالیاتها و عوارض و نبود یک دستگاه اطلاعات ویژه که به طور ناشناس مشکلات روزمره مردم را گزارش و همان روز توسط مدیریت این دستگاه در شورای وزیران مطرح، بررسی و راه حل پیدا شود و بالاخره اولویت دادن به رسیدگی به ناله ها و شکایات مردم (نامه ها) از سوی شخص رئیس دولت، وزیران، کمیسیون عرایض مجلس و انتشار آنها در جراید.
هیات راههایی برای حل این مشکلات به دست آورد و ارائه کرد، ولی دیدیم که همه این مشکلات، حتی تا به امروز باقی مانده اند. اگر مروری بر تاریخ طولانی وطن شود که به قول «هگل» بیش از تاریخ ملل دیگر درس می دهد می بینیم که عینا چنین مشکلاتی در قرن ششم و شانزدهم میلادی در کشور ما وجود داشت که خسرو انوشیروان و شاه عباس به صورت ضربتی وارد عمل شدند و آنها را حل کردند و خسرو انوشیروان با حل مسائل قضایی و کار رسیدگی به شکایات و کسب اطلاع از مشکلات مردم، از «تاریخ» لقب «دادگر» گرفت. در آن دو زمان هم مسائل عمومی ما درست همین هایی بودند که هیات ۶۰ نفری منتخب از سوی دکتر مصدق اعلام کرده بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز