دکانی به نام وام بنگاه های زوبازده

بنده در گوشه ای از این مملکت از نزدیک شاهد عملکرد واقعی این وام های بنگاه های زود بازده هستم و تقریبا خودم هم متاسفانه به عنوان کارشناس در بخشی از این فرایند شوم دخیلم.
در این مورد متاسفانه مطلب زجرآور زیاد دارم. گرچه ممکن است نگارش این متن جالب نباشد ولی خواهش می کنم به امید اینکه یکی از مسوولین آن را ببیند منتشرش کنید.
بنده به عنوان کسی که تقریبا با فرایند اعطا و نظارت وام بنگاه های زود بازده ارتباط دارم عرض می کنم حتی اگر این وام ها با نظارت شدید و مو به مو و در نهایت کارشناسی انجام شود پرداخت وام های میلیاردی (که به لطف تاکیدات وزیر محترم کار بسیار آسان شده است) به سرعت تاثیر خود را بر تورم خواهد گذاشت. به عنوان مثال از زمانی که مثلا یک میلیارد تومان ناقابل به یک سرمایه گذار عاشق اشتغال زایی داده می شود حدودا یک سال فرصت دارد تا این سرمایه کلان را تبدیل به فعالیت اقتصادی مورد نظر نماید. کافی است به محض دریافت پول آن را در فلان منطقه فلان شهر تبدیل به یک قواره زمین کند. دستگاه های بی شمار نظارتی حتی در صورت نظارت کامل و دقیق تا مدت یک سال نمی توانند به دریافت کننده وام ایراد چندانی بگیرند و بعد از آن هم در بهترین حالت دریافت کننده محترم به لطف شعار حمایت از تولید کننده و بهانه های واهی ..... ۵-۶ ماه بانک و دستگاه های اجرایی و نظارتی را معطل می کند و در پایان هم در بهترین حالت ممکن و ایده ال ترین شرایط بانک مطالبات وام گیرنده را به دلیل عدم اجرای تعهدات دین به حال می کند و وام گیرنده محترم با هزاران منت و عشوه و ناز آن زمین ناقبل را به چند برابر قیمت فروخته و پول بانک محترم را با اصل و فرع آن باز می گرداند. و تازه دوقورت و نیم او باقی است که "بیایید پولتان مال خودتان.... و نتیجه اینکه چندین میلیارد ناقابل با استفاده از سرمایه بانک و به اسم بیکاران جویای کار در جیب وام گیرنده محترم سرازیر می شود و اینگونه است که به یکباره در مملکت عدالت محور ما هزاران نفر میلیاردر می شوند. .... و اینگونه است که در عرض ۲-۳ ماه کلمه میلیون جای خود را با میلیارد عوض میکند و اینگونه است که به لطف این پول های کلان باد آورده هزاران نفر برای گذراندن تعطیلات سر از جزایر قناری درمی آورند و میلیون ها نفر برای سیر کردن شکم گرسنه فرزندانشان سر از ناکجا آبادهایی که از گفتن نامشان در این جا شرم دارم.
آقایان مسوولان شما را به خدا مسئله فقر و گرسنگی و محرومیت مردم درد کشیده و نجیب ایران را با غرور و تعصب و یک دندگی و اثبات خویش و اثبات گروه سیاسی و منیت خود معامله نکنید. به خدا قسم تمام این ناله ها و دردها و معصیت های ناچار از فقرها و ..... زمین گیرتان خواهد کرد. به خدا قسم روزی می آید که باید جوابگوی این سیاست هایی که اغلب از سر غرور و یک دندگی است، باشیم. به خدا قسم زن بی سرپرستی که سال ها بخشی از دسترنج خویش را پس انداز کرده به امید روزی که کلبه محقری را برای فرزندانش تهیه کند و به یکباره می بیند که تمام پولی که در طول سال ها برای تهیه ان کلبه محقر ذخیره کرده به لطف سیاست های کذا و کذای یک شبه به یک اجر آن هم نمی رسد فریاد و ناله ای از سکوت دارد که صدای آنرا فقط خدا می شنود.
شما را به خدا دست از اثبات منیت خود بردارید، اینقدر دلتان را به آمار و ارقام مدیرانتان خوش نکنید. به لطف روش مدیریت شما بهترین مدیران کسانی می شوند که بیشتر این اعتبارات را حیف و میل کرده اند. بنده بارها در برخی از این جلسات که متاسفانه بنده هم در آنها هستم دیده ام که کسی که بیشتر اعتبار مصرف نموده اجر و قرب بیشتری دارد ولی ........!

مطلب را یکی از کاربران عصرایران برایمان ارسال کرده است. امیدواریم مسوولان مرتبط با "وام بنگاه های زودبازده" توضیحی برای انتقادات موجود داشته باشند که در این صورت، عصرایران، آمادگی درج پاسخ آن را دارد.

منبع : سایت تحلیلی خبری عصر ایران