میوه غیرممنوعه برای سیما

پرواضح است که ورود تلویزیون به عرصه واگویی و نمایش مفاهیم دینی به شیوه غیرمستقیم از جانب افکار عمومی موضوعی کاملا پسندیده و در خور تقدیر است. تلویزیون در نگاه آرمانی به تعبیر حضرت امام‌ خمینی(ره) باید تبدیل به “ دانشگاه عمومی” شود و از آنجاکه قابلیت‌های سمعی و بصری تلویزیون میزان نفوذ و تاثیرگذاری این رسانه را در میان مخاطبان به شکل منحصر به فردی افزایش می‌دهد می‌توان در راستای تبلیغ و ارشاد دین در جامعه از آن بهره‌های فراوان گرفت.
با ورود جدی سینما و تلویزیون غرب به عرصه‌های متافیزیکی و ماورائی بسیاری از اصحاب رسانه و پژوهشگران علوم دینی در کشور نپرداختن به این دست موضوعات حساس بشری را یکی از نقاط آسیب‌پذیر و ضعف سازمان صدا و سیما قلمداد می‌کردند ضمن آنکه برخی باتوجه به کم‌کاری‌های عرصه سینما، وظیفه تلویزیون را در این عرصه بسیار سنگین‌تر از گذشته می‌دانند.
اما در این بین برخی معتقدند ورود به عرصه‌‌های معنوی توسط سیما و سینما زمانی نتیجه بخش است که یک عقبه پژوهشی و تحقیقاتی گسترده، در زمینه‌های مختلف مذهبی، روانشناسی، مخاطب‌شناسی و فنون نوین ارتباطی و ... این‌گونه کارهای نمایشی را حمایت کنند. در واقع از آنجا که فرهنگ مذهبی در جامعه ایران از غنای زایدالوصفی برخوردار است به تصویر کشیدن مفاهیم دینی نیز بالطبع دشوارتر و بسیار دقیق‌تر از غرب می‌باشد.
در این بین الگوبرداری از کارهای متافیزیکی غربی و عمدتا هالیوودی از قبیل طالع نحس، پسر جهنم، پایان دوران و ... که مبتنی به فرهنگ منحرف پسامسیحی ساخته می‌شود بیشترین آسیب را می‌تواند متوجه فرهنگ مذهبی کشور کند و لطمات جبران‌ناپذیری را به این فرهنگ عمومی وارد سازد.
در ماه مبارک رمضان امسال پخش سریال‌های متفاوت از شبکه‌های سیما حاکی از رویکرد پسندیده رسانه ملی در تبیین مفاهیم عالی دینی در قالب‌های غیرمستقیم داشت. اما این رویکرد قابل تحسین لزوما بدین معنا نیست که این رسانه در عملکرد خود نیز موفق بوده است.
جای بسی سوال است که چرا رسانه ملی در عملیاتی ساختن این رویکرد خوشایند بیش از آنکه به زیباشناسی معنوی بپردازد با زشت‌نمایی به طور مکرر در سال‌های اخیر تنها شیطان‌شناسی را در دستور کار خود قرار داده است. رسولان الهی پیش از شیطان‌نمایی برای مردم آنها را به خداشناسی ترغیب می‌کردند.از سویی تضعیف و تحقیر قشر مذهبی که لطمه مستقیم به فرهنگ مذهبی کشور است به هیچ وجه در شأن رسانه ملی نیست. موضوعات قابل نقد در جامعه امروز ما آن قدر زیاد است که گرته‌برداری از داستان شیخ صنعان شاید در اولویت‌ بیستم یا حتی پایین‌تر قرار گیرد.
جای بسی سوال است که چرا رویکرد عمومی رسانه‌ ملی در سال‌های اخیر منکوب کردن و به تعبیری حرام کردن حلال خدا در بحث تعدد زوجات است. این درحالی است که روابط نامشروع پسران و دختران جوان وجهه‌ای غیرمذموم در این رسانه یافته است. این موضوع در سریال‌های پر مخاطبی چون نرگس، میوه ممنوعه و سایر مجموعه‌های دیگر سیما به چشم می‌خورد. ازدواج مجدد بنا بر کدام حکم اجتماعی، روانشناسی و فقهی میوه ممنوعه است. اما با تمام این نقدها رویکرد سیما در به تصویر کشیدن مفاهیم دینی قابل تمجید است.
صحبت‌های اخیر مهندس ضرغامی مبنی بر نقد این دست مجموعه‌های تلویزیونی نیز به نوبه خود می‌تواند در ادامه این مسیر مقدس در سیما و سپس در سینمای دینی ایران راهگشا باشد. ورود به حوزه‌های معنوی در سیما و سینما در قالب کارهای پربیننده نمایش هیچ وقت نمی‌تواند میوه ممنوعه باشد هرچند نقدهای فراوانی را در پی داشته باشد.

محمدرضا فرجی آشتیانی

منبع : روزنامه رسالت