پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا


گفت و گو با چارلز رینهارت کارگردان و تهیه کننده رقص


گفت و گو با چارلز رینهارت کارگردان و تهیه کننده رقص
چارلز ال رینهارت از سال ۱۹۵۵ تاکنون به عنوان تهیه کننده، برگزار کننده جشنواره، مدیر برنامه ها، مشاور و برگزار کننده برنامه های هنری فعالیت کرده است. از سال ۱۹۶۸ او به عنوان همه کاره جشنواره رقص آمریکا (ADF) فعالیت می کند.
چارلز ال رینهارت تاکنون جوایز بسیاری را از در زمینه های گوناگون دریافت کرده است که از میان آنها می توان به نشان افتخار رقص آمریکا به پاس یک عمر فعالیت، جایزه کاپزیو Capezio، جایزه مجله رقص و دکترای افتخاری هنرهای زیبا از دانشگاه دوک.
از ۱۹۹۶-۲۰۰۴، او به نوان کارگردان هنری رقص در موسسه کندی فعالیت کرد. او برگزار کننده "یک فصل با رقص" در سالن های City Center و Anta Theater بوده است، مانند جشنواره بهاره رقص در City Center.
از او تاکنون مقالات بسیاری در نیویورک تایمز، مجله رقص و مجله سلامت کارولینای شمالی به چاپ رسیده است. وی در سال ۱۹۵۲ از دانشگاه راگرز نیوجرسی فارغ التحصیل شد و برای ادامه ر تحصیلات راهی دانشگاه کپنهاگ دانمارک شد و سالهای ۵۶ و ۵۷ را در آن دانشگاه گذراند. همچنین او به عنوان تاریخ نگار ارتش آمریکا در کره در سال های ۵۳ و ۵۴ فعالیت کرده است.
در ادامه مصاحبه مجله NYarts را با او می خوانیم.
● مهمترین مساله ای که در برگزاری یک نمایش عمومی با آن روبرو هستید چیست؟ چه موضوعی بیش از هرچیز فکر تهیه کننده ها را درگیر خود می کند؟
▪ انتخاب طراحان رقصی که طبع ظریف و زیباپسند بینندگان را ارضا کنند و در طراحی رقص تنها به یک دوره خاص نظر نداشته باشند.
به کار گماردن و به روی صحنه آوردن هنرمندانی که شما به آنها ایمان دارید و امید به اینکه بلیط ها فروش خواهند رفت.
طرفداران برخی هنرمندان زودتر واکنش نشان می دهند و بلیط ها زودتر به فروش می روند، اما برخی از هنرمندان هستند که مدت بسیاری طول می کشد تا مردم تصمیم بگیرند آیا از برنامه آنها دیدن کنند یا نه. اینها مهمترین دغدغه های یک تهیه کننده است.
● این جشنواره چه سودی برای مردم و هنرمندان دارد؟
▪ جشنواره رقص آمریکا با حضور چهار طراح رقص که به نسل دوم رقص مدرن تعلق داشتند، برای حمایت از طراحان بزرگ رقص و رقصندگان آغاز شد. ما به دنبال بالا بردن سطح این رشته هستیم.
می خواهیم این هنر درآمد بیشتری کسب کند، اجراهای بیشتری داشته باشد و علاقه مندان تازه ای پیدا کند.
● از نظر شما آیا مخاطبان در ۱۰ یا ۲۰ سال گذشته تغئیر کرده اند؟ درکشان از کاری که شما ارائه می دهید بیشتر شده است یا کمتر؟
▪ وقتی ما برای بار نخست ایکو و کومو (Eiko and Komo) را به روی صحنه آوردیم، بسیاری از حاضران سالن را ترک کردند. سال بعد تعداد کمتری این کار را انجام دادند و اکنون آنها جزو هنرمندان مورد علاقه مردم هستند.
ذائقه مخاطبان ما رشد بسیاری کرده است. مجریان سعی دارند بهترین برنامه شان را اجرا کنند و با وجود چنین بینندگانی برای انجام این کار فشار بسیاری را تحمل می کنند. وقتی هنرمندی که به او اعتقاد دارید بلیط های برنامه اش به فروش می رسد احساس خوبی به شما دست می دهد.
هدف ما این است که تا جایی که می توانیم به هنرمند کمک کنیم این باعث می شود که مخاطبان هر کدام به نوبه خود هنرمند را کشف کند.
تعداد هنرمندان جوان زیاد شده و زمینه های مختلفی برای فعالیت وجود دارد. زمانی بود که به زحمت ۵۰ شرکت فعال در زمینه رقص پیدا می شود اما اکنون این تعداد به ۵۰۰۰ شرکت رسیده است. طراحان رقص و جوانان کارهای خارق العادهای می کنند و توجه بسیاری را به خود جلب می کنند و فشار برروی هنرمند برای موفق شدن ناگهان زیاد می شود و این امر در نهایت باعث کاهش سطح خلاقیت هنرمندان می شود.
● چگونه می توان پیشرفت کرد؟
▪ تهیه کنندگان باید به هنرمندانی که به کارشان اعتقاد دارند نزدیک باشند و از هر طریق ممکن آنها را حمایت کنند. تنها با آگاهی از اهمیت رقص مدرن می توان به بهبود اوضاع اندیشید. رقص همانقدر اهمیت دارد که سایر هنرها.
ببینید که چه اتفاقی برای ما مردم قدیمی این سرزمین افتاده است؛ به ما «شهروندان مسن» می گویند نه پیرمرد ها. این به آن سبب است که شعور اجتماعی و آگاهی مردم ما بالارفته است. در هنر به تشکلی که عاشقان هنر آن را اداره کنند نیازمدیم.
● کدامیک از کارهای سازمان های هنری ، تهیه کنندگان و اسپانسرها را به سود هنر می دانید و کدامیک را به ضرر آن؟
▪ بنیاد نهادن یک موسسه نیازمند آشنایی کامل با رشته ایست که موسسه قصد فعالین در آن را دارد و سپس باید با همفکری و کارگروهی، نمایی از چگونگی نحوه فعالین آن ترسیم شود.
در مرحله بعد باید در عمق موضوع کنکاش کنند تا ببینند زمینه ای که در آن فعالیت می کنند چه کمبودها و نیازهای ضروری دارد.
اکثر موسسات تنها در سطح فعالیت می کنند و به عمق نمی پردازند و این نتیجه مثبتی به بار نمی آورد.
● خوشحال کننده ترین مساله ای که در طول سال های فعالیت خود به عنوان تهیه کننده با آن برخورد کرده اید چه بوده است و چرا؟
▪ وقتی که به طراحان رقص ، به خصوص جوانتر ها، کمک می کنم تا به شهرت برسند برایم بسیار خشنود کننده است.
● به نظر شما هنرمندان برای اجرای زنده چه مسائلی را باید رعایت کنند؟
▪ هنرمند باید به کل مراسم فکر کند و این مساله را که چه مراحلی را در ابتدا و چه مراحلی را در پایان نمایش اجرا کند باید همیشه در ذهنش باشد.
نحوه بیان کردن یک فکر دقیقا به انازه خود آن فکر مهم است.
منبع : NYARTS
منبع : دو هفته نامه فریاد