انتشار حقوق انسان تالیف توماس پین، و به این مناسبت نگاهی کوتاه به عقاید او

«حقوق انسان» تالیف توماس پین Thomas Paine اندیشمند قرن ۱۸ که درسال ۱۷۹۱ در جریان انقلاب فرانسه انتشار یافت کمک بزرگی کرد تا این موضوع مهم مورد توجه قرار گیرد و از یاد نرود. نظریه های او که در این کتاب آمده است همان است که در اعلامیه حقوق بشر مصوب مجلس انقلاب فرانسه منعکس است . وی زندگی کردن بدون دغدغه ، آزادی فکر و عمل داشتن و تملک کردن و انتظار مصون بودن اموال از تعرض را داشتن حقوقی طبیعی برای انسان دانسته که به استدلال او بدون رعایت آن سعادت و پیشرفت و صلح و امنیت میسر نخواهد بود. به نظر او حقوق طبیعی اندکی پس از تولد در یک انسان به وجود می آیند و دولت نباید اجازه دهد که این حقوق به علاوه حیثیت و احترام از انسان گرفته شود.
« پین » به دلیل تکرار تاکید بر حق تملک و بیان این مطلب که دولت یک جامعه مکلف به محافظت از املاک ، اموال و بازستانی مطالبات مالی اتباع است از سوی روشنفکران چپ یک متفکر کاپیتالیست تلقی می شود .
از بیشتر نظرات « پین » در تنظیم اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب دهم دسامبر ۱۹۴۸ مجمع عمومی سازمان ملل استفاده شده است. یکی از ایراد وارده به مفاد این اعلامیه که زیر نظر یک حقوقدان لیبرال تنظیم و انشاء شد این است که در آن به عبارت « زندگی کردن بدون دغدغه » توماس پین از دیدگاه اقتصادی توجه نشده است ، زیرا برای انسان گرسنه و انسانی که احساس اسثتمار شدن کند سراسر زندگانی دغدغه است و آزادی و اصولی از این دست مفهوم واقعی نخواهد داشت. « پین » زمانی کتاب خود را نوشت که جمعیت کره زمین به یک میلیارد نفر هم نمی رسید و ۵۵ سال پیش که اعلامیه جهانی حقوق بشر تصویب شد نفوس جهان از سه میلیارد تجاوز نمی کرد و امروز بیش از شش میلیارد، و دو میلیارد بیش از ظرفیت منابع آن است و دو سوم این جمعیت( در برابر هشت درصد سال ۱۹۴۸ ) از جزئیات تحولات و اخبار ( اطلاعات ) آگاه می شوند و حقوق واقعی خود را که همانا استفاده متناسب عادلانه از منابع کره زمین است مصرا مطالبه ، و تصاحب آن توسط شماری کم را تحمل نمی کنند و اگر اصلاحی در این اعلامیه صورت نگیرد ، ضمانت اجرایی پیدا نکند و در توزیع ثروت و قدرت تعدیلی روی ندهد نمی توان انتظار امنیت و صلح داشت.
توماس پین که در سال ۱۷۳۷ به دنیا آمد و بسال ۱۸۰۹ در گذشت در سال ۱۷۷۶ با انتشار کتاب دفترچه مانند خود « عقل سلیم » و در پی آن کتاب « بحران » کمک بزرگی به انقلاب استقلال آمریکا و برقراری نظامهای جمهوری در جهان کرد .
پین در کتاب « عصر دلیل » که در سال ۱۷۹۴ انتشار یافت به نظام قدیم کشور داری تاخته است و با هر گونه حکومت موروثی و نظام فئودالی ( ارباب و رعیتی ) مخالفت شدید کرده و نوشته است که جز آدمهای رشد نیافته کسی دیگر منطقا نباید چنین نظامهایی را تحمل کند . وی نوشته است : نظامهای سلطنتی که انتخابی نیستند ترسی از عدم رضایت مردم ندارند ؛ زیرا که نمی خواهند دوباره انتخاب شوند . بنابر این ، این رژیمها مغایر دمکراسی هستند و مردمی که دمکراسی ندارند احساس حقارت می کنند .
« پین » در تالیفات خود بارها نگرانی اش را از این احتمال آشگار ساخته که اگر مقامهای یک دولت انتخابی به آلودگی و فساد بگرایند چه باید کرد ؛ آیا بایدآن را از نا آگاهی و ضعف دانش انتخاب کنندگان دانست و یا به حساب شرایط بد جامعه که باعث فساد مقامها می شود نوشت . اندشمندان پعد از« پین » در تفسیر این قسمت از عقاید او نوشته اند که در هر قانون اساسی لازم است که راه برکناری چنین دولتی و تجدید انتخابات آمده باشد تا مردم مجبور نباشند که مقامهای ناباب را تا پایان دوره تحمل کنند و یا دست به عصیان بزنند. برپایه این تفسیرها ، راههای متعدد در قوانین اساسی کشورها وجود دارد ازجمله جمع آوری « درصد » معینی امضاء و تسلیم این امضاء ها به دیوان عالی کشور جهت اتخاذ تصمیم (مانند روسیه ) .« پین» یک مهاجر آمریکایی بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز