پله‌های صعود آدمی

دیپاک چوپرا با رویکردی نو به این اصل قدیمی، دوباره توجه میلیون‌ها نفر را به حقیقت وجود انسان جلب کرد. وی پزشکی است که در نسخه‌هایش به‌جای قرص و دارو، بازنگری در باورها و عقاید معنوی را توصیه می‌کند و شفای جسم را در پیوند با روج می‌جوید. او پزشکی ”جسم و روان“ را ترویج می‌دهد و معتقد است منشأ بیماری‌های جسمی در مهجور ماندن روح آدمی است. وی که تأثیر به‌سزائی در آشنائی مردم غرب با پزشکی تجربی هند گذاشت، هم‌اکنون یکی از برجسته‌ترین و معروف‌ترین نویسندگان و سخنرانانی است که فصل مشترک ایمان و علم را بازگو می‌کند.
دیپاک چوپرا در سال ۱۹۴۷ در هندوستان و در خانواده‌ای پزشک به دنیا آمد. پدر مروج پزشکی مدرن غربی بود در حالی‌که پدربزرگش او را با پزشکی تجربی هند یعنی ”آیورودا“ آشنا ساخت.
وی پس از آنکه در پزشکی فارغ‌التحصیل شد جهت ادامه تحصیل به آمریکا رفت و همان‌جا ماندگار شد. او در زمان تحصیل در هند مرتاضی را مشاهده کرد که پس از ۶ روز دفن شدن در خاک، زنده مانده بود. این تجربه برای دیپاک تلنگری بود تا به مسائل غیرمادی بسیار عمیق و جدی‌تر بیندیشد، اما دگرگونی اساسی در شیوه زندگی و نوع نگرش دیپاک چوپرا به فلسفه پزشکی، زمانی رخ داد که ده سال بعد، به هند بازگشت و با یکی از اطباء مطرح آیورودا (Ayurveda) ملاقات کرد.
کافی بود این پزشک سه انگشت خود را روی مچ دست یک شخص بگذارد تا از تاریخچه بیماری او در گذشته، حال و آینده مطلع شود. طی اولین ملاقات، او مچ دست چوپرا را گرفت و تشخیص داد که بسیاری از افکار چوپرا غیرضروری و بیهوده است! همچنین به او توصیه کرد که اوقات بیشتری را در کنار خانواده‌اش بگذراند و با آرامش و حوصله غذا بخورد.
دیپاک چوپرا بلافاصله به این توصیه عمل نکرد. وی طبق عادتش زیاد قهوه می‌نوشید و روزی یک پاکت سیگار می‌کشید. تعصب او علیه عرفان و تصوف سرزمین مادری‌اش سبب شده بود به کلیدی که می‌توانست راه‌گشای درمان اضطرابش باشد، دست نیابد.
اما دیری نپائید که با مطالعه پژوهش‌های افراد متعدد در مورد مدیتیشن (یکی از روش‌های مراقبه) که حاکی از تأثیر قابل ملاحظه آن در کاهش اضطراب بود به شدت تحت تأثیر قرار گرفت و پذیرای مدیتیشن شد. مدیتیشن فرآیندی بدون سعی و کوشش بود که به آرامش عمیق‌تر او کمک می‌کرد. نتیجه این بود که چوپرا در عرض دو هفته سیگار را ترک کرد و به دعوت استادش به مطالعه و تفحش در آیورودا پرداخت.
همان سال چوپرا به ریاست انجمن آمریکائی طب آیورودا رسید و بعدها نیز به ریاست مرکز پزشکی و سلامتی آیورودای ماهاریشی که در آنجا به کنترل و مدیریت استرس پرداخته می‌شود، منصوب شد.
اوایل دهه نود میلادی، دیپاک چوپرا مدافع تمام عیار مدیتیشن بود و در کتاب ”شفای کوانتومی“ نوشت: ”بدن شبکه‌ای هوشیار است که می‌تواند با مدیتیشن برنامه‌ریزی شود و زندگی پاک، سالم و مصون از بیماری‌ها و پیری را نوید دهد.“
دیپاک چوپرا با بیانی جسورانه از نامیرائی و جاودانگی بدن انسان سخن می‌گوید و بدین ترتیب توجه بسیاری از مردم غرب را که به نگاه زمینی خو کرده‌اند، به‌خود جلب می‌کند. برجستگی کار چوپرا در پیوند زدن میان عرفان و حکمت رازگونه شرق با منطق فرمولی علوم غرب است. او حقیقت حکمت عارفانه و شاعرانه شرق (به‌ویژه هند) را به زبانی که برای مردم عقل‌گرای غربی قابل فهم باشد، ترجمه می‌کند.
اما با وجود استقبال گستردهٔ مردم از اندیشه‌ها و توصیه‌های او، اعضاء انجمن پزشکی آمریکا به‌راحتی پذیرای نظرات چوپرا نیستند. وی خود، دلیل آن را تجربی بودن توصیه‌های پزشکی‌اش می‌داند که برای پزشکی نوین در آزمایشگاه‌ها اثبات شده نیست و از این‌رو مرکز پزشکی چوپرا تحت پوشش اغلب بیمه‌های درمانی قرار ندارد!
اطباء آیورودا معتقدند که این طب، دانش زندگی است. دستورات این علم پزشکی که از پشتوانه چند هزار سال تجربه برخوردار است، براساس تکنیک‌های مدیتیشن، رژیم غذائی متعادل، یوگا و تمریناتی برای کاهش استرس و افزایش سلامتی پایه‌ریزی شده است. در واقع در این طب سنتی، از سیستم‌های بدن و توانمندی‌های طبیعی بدن برای شفا و سلامتی کمک گرفته می‌شود. به‌عنوان مثال یکی از روش‌های درمان در این طب، فشار درمانی است. کف دست‌ها و کف پاها به نقاط مختلفی تقسیم می‌شود که هر نقطه مربوط به حوزهٔ انرژی یکی از اندام‌هاست. فشار بر این نقاط به روش‌های متفاوت به تشخیص، درمان و آرام کردم درد در اندام مربوطه می‌انجامد.

ترجمه و تدوین: لیلا خانجانی
منبع: Deepak chopra profile

منبع : ماهنامه طمطراق