جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا


پروژه خاصی را کلید می زنیم


پروژه خاصی را کلید می زنیم
چهل وسومین جشنواره بین المللی فیلم «کارلووی واری» در جمهوری چک که بعنوان بزرگ ترین رویداد سینمایی اروپای مرکزی شناخته می شود با نمایش فیلم «چه اتفاقی افتاده؟» ساخته «بری لوینسن» با بازی «رابرت دنیرو»، و همچنین اعطای گوی بلورین یک عمر دستاورد شغلی به این اسطوره بازیگری و کارگردانی افتتاح گردید.
در این مراسم که «دنیرو» به همراه همسرش در آن حضور داشت، پس از دریافت جایزه اش که با تشویق فراوان حاضرین همراه بود گفت: «جشنواره های فیلم، بهترین فرصت است تا مردمان سراسر جهان را از نزدیک دید.» وی همچنین اعلام کرد، یک پروژه جدید را با همکاری «مارتین اسکورسیزی» طی یک یا دو سال آینده به روی پرده سینماها خواهند فرستاد. «دنیرو» که ماه اوت ۶۵ساله خواهد شد، با حضور در فیلم های برجسته ای چون «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» تمامی افتخارات سینمایی را تاکنون کسب کرده و در فیلم های بسیاری از کارگردانان بزرگ هالیوودی نیز ایفای نقش کرده است. وی که پنج بار نامزد جایزه اسکار شده، تاکنون در مقام کارگردان ۲۰فیلم ساخته که از فیلم های برجسته او می توان به «روزی روزگاری در آمریکا»، «شکارچی گوزن»، «تنگه وحشت» و «شبان خوب» اشاره کرد. لازم به ذکر است امسال در چهل وسومین جشنواره فیلم «کارلووی واری» در بخش رقابتی ۱۴فیلم و در مجموع ۲۲۰فیلم نمایش داده خواهد شد و ضمنا از «دنی گلوور» و «کریستوفر لی» با جایزه ویژه ریاست جشنواره، تقدیر و قدردانی بعمل خواهد آمد. گفتنی است; در همین راستا و به نوشته مهر، «دنیرو» در گفتگو با «ورونیکا بدنارووا» خبرنگار نشریه روزانه این جشنواره از سینما، بازیگری، اسکورسیزی و... سخن گفته که متن آن در پی می آید.
▪ در «چه اتفاقی افتاد؟» شما نقش یک تهیه کننده سالخورده سینما را بازی می کنید که برای نجات حرفه خود تلاش می کند. آیا هالیوود واقعا اینقدر ظالم است که در فیلم می بینیم؟
ـ اینجا هم مثل هر حرفه دیگری است و قوانین آن با دنیای بیرون چندان تفاوت نمی کند. البته چون اینجا هالیوود است، همه چیز را می شود دید. مردم کاری را می کنند که باید و اگر شما به دلایل اقتصادی نمی توانید کاری را که باید انجام دهید، باید یک کار دیگر انتخاب کنید.
▪ پس از اینکه جایگاه تان بعنوان بازیگر تثبیت شد، چرا تصمیم گرفتید روی صندلی کارگردانی بنشینید؟
ـ کارگردانی را دوست دارم. برای ساختن «شبان خوب» سال ها انتظار کشیدم تا همه چیز آماده شود. در حالی که کار روی آن را ۹یا۱۰سال پیش آغاز کرده بودم. اما به سرانجام رساندن آن سال ها بطول انجامید. دوست داشتم چند فیلم دیگر در این چند سال بسازم. مثل اپیزودی دیگر از «شبان خوب» که از سال۱۹۶۱ و بالا رفتن دیوار برلین آغاز می شود و تا ۱۹۸۹ و فروریختن دیوار می رسد.
▪ گفتید مدت ها طول کشید تا سرمایه مورد نیاز برای تولید «شبان خوب» را فراهم کنید، پس اینطور نیست که اگر کسی مثل «رابرت دنیرو» می خواهد فیلم بسازد، همه چیز در دسترس او باشد؟
ـ فیلمسازی فرآیندی پیچیده است، چون همه چیز را چند نفر محدود در اختیار دارند و این فرآیند باید تغییر کند. ضمن اینکه من می بایست بازیگران را انتخاب می کردم و دوست داشتم با «لئوناردو دی کاپریو» کار کنم. اما وقتی من به تولید این پروژه فکر می کردم، او خیلی جوان بود. سال ها بعد او به پروژه «مردگان» اثر «مارتین اسکورسیزی» پیوست و من نمی توانستم آن پروژه را متوقف کنم. بعد به «مت دیمون» فکر کردم. یک بازیگر فوق العاده دیگر هم در ذهن داشتم که نمی توانستم فیلم را فقط با حضور او بسازم. چون «شبان خوب» پروژه ای بلندپروازانه بود و من برای تامین سرمایه مورد نیاز به ستاره هایی مثل «لئو» یا «مت» نیاز داشتم.
▪ وقتی با «مت دیمون» کار می کردید، یاد دوران بازیگری خودتان هم افتادید؟
ـ بله، به نظرم وقتی یک بازیگر با بازیگری دیگر کار می کند، آنها به یک درک مشترک از آنچه در جریان است می رسند. بنابراین وقتی یک بازیگر با بازیگری دیگر در مقام کارگردان کار کند، احساس راحتی می کند. چون ذاتا می داند کسی که در مقابل اوست همه زیر و بم حرفه اش را می داند.
▪ برنامه ای برای همکاری دوباره با «مارتین اسکورسیزی» دارید؟
ـ بله، یک پروژه خاص هست که هر دو می خواهیم کار کنیم. ما تا به حال هشت فیلم با هم کار کرده ایم و من دوست دارم در چند فیلم دیگر او بازی کنم. شاید در یکی دو سال آینده آن پروژه را کلید بزنیم. خیلی دوست ندارم درباره جزئیات کار حرف بزنم، اما قرار است اتفاق بیفتد.
▪ شما در نوع بازیگری متد «اکتینگ» جا پای «مارلون براندو» و «مونتگمری کلیفت» گذاشتید. آیا در بازیگران فعلی هالیوود کسی را می بینید که پیرو نوع بازی شما باشد؟ آیا از روند پیشرفت بازیگران آمریکایی راضی هستید؟
ـ هرچه باشد بازیگری کنار آمدن شما با شرایط و داشتن انتخاب های هوشمندانه است. بازیگری مثل «مت دیمون» بسیار مبارزه طلب است و بسیار سخت کار می کند. گرچه نمی دانم رسما در کدام مکتب آموزش دیده، اما هر کسی در بازیگری یک نوع خاص متجلی می شود.
▪ بسیاری از فیلم هایی که اینجا در «کارلووی واری» هستند، در جشنواره «ترایبکا» هم به نمایش درآمده اند; جشنواره ای که شما اندکی پس از واقعه ۱۱سپتامبر برپا کردید. آیا تاثیر آن واقعه وحشتناک بر شهر نیویورک شما را به فکر راه انداختن یک جشنواره انداخت؟
ـ ما از ابتدا در فکر راه انداختن یک جشنواره سینمایی یا چیزی شبیه آن بودیم که جنبه سرگرم کنندگی داشته باشد. اما پس از ۱۱سپتامبر به این فکر افتادیم که حالا زمان عملی کردن آن ایده ها است. تلاش کردیم و کار آغاز شد. اول کارها آسان نبود، اما همه چیز به تدریج درست شد و حالا من به آن افتخار می کنم.
منبع : روزنامه ابتکار