چرا بین ایران و آمریکا جنگ نشد؟

اگر نیروهای مسلح ایران در آمادگی بسر نمی بردند، یا افشاگری صورت نمی گرفت، و یا آنکه آمریکا در حمله به لبنان موفق می شد، جنگ بین ایران و آمریکا قطعی بود، اینکه یک عده ای درحاشیه می گفتند که مردم بخوابند ما بیداریم، ممکن بود ...
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در یک یادداشتی تحلیلی، به ارزیابی شرایط ویژه ایران در سالهای ۸۴ و ۸۵ و احتمال جدی حمله آمریکا به ایران در آن سال ها پرداخت.
به گزارش پایگاه اینترنتی دکتر محسن رضایی، متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
یادداشت: درگیری بین آمریکا و ایران پس از اشغال عراق یک امر جدی بود و با وجود آنکه حوادثی هم بوجود آمد از جمله برخورد بین قایق های نظامی ایران و انگلیس درشمال خلیج فارس و ادعای تهدید ناو جنگی آمریکا در تنگه هرمز توسط قایق های تندرو، ولی این درگیری بوقوع نپیوست.
اخبارمنتشر شده نشان می دهد که آمریکا چند بار آماده حمله به ایران شده بود. ادامه فعالیتهای هسته ای و اظهارات مقامات ایران علیه اسراییل بهانه آنها بود، ولی دلیل اصلی آمریکا به نقشه جدید نئومحافظه‌کاران آمریکا برمی گشت که قصد ایجاد یک منطقه جدید سیاسی زیر سلطه خود را در شمال اقیانوس هند و در جنوب روسیه و در غرب چین را داشتند که حمله به ایران و تغییر رژیم ایران در مرکز این نقشه قرار داشت.
درحقیقت آنها درصدد اشغال کمربند طلایی منطقه بودند. این کمربند شامل کشورهای افغانستان، ایران، عراق و سوریه می شد. از طرفی مدیترانه را به مرزهای چین متصل می کرد و از سوی دیگر اقیانوس هند را هم به روسیه وصل می نمود. در نقشه آنها، این روابط ژئوپلیتیک بخوبی دیده می شد.
آمریکا با اتکا به قدرت دریایی خود چهارراه بین المللی که مرکز انرژی جهان هم می شد را تصرف نموده، و از همین نقطه حاکمیتش را بر جهان تثبیت می کرد.
طراحان نقشه سیاسی منطقه در آمریکا می خواستند با تسلط بر این منطقه هم موقعیت ژئوپلیتیک و هم موقعیت انرژی جدیدی برای حاکمیت خود بر جهان تا صد سال آینده را به دست آورند.
آمریکا در طرح و نقشه جهانگشایی خود تنها توانست دو حلقه از کمربند طلایی یعنی افغانستان و عراق را بگیرد ولی در مناقشه پرونده ای با سوریه و حمله به لبنان با شکست مواجه شد، ولی شاهکار شکست آمریکا به دست ایران صورت گرفت؛ و آن هم این بود که ایران یک قدرت بازدارنده ای را بوجود آورد که حمله آمریکا به ایران را خنثی کرد.
دلایلی که باعث شد حمله قطعی امریکا به ایران خنثی شود، به شرح زیر است:
۱) افشاگری بین المللی علیه حمله آمریکا به ایران، که تحلیلگران ایران هم در این رابطه مؤثر بودند، موجب لو رفتن عملیات آمریکا و حساس شدن جهانیان شد.
۲) جدی گرفتن حمله از سوی رهبری و آمادگی فوق العاده نیروهای مسلح ایران برای رویارویی احتمالی با حمله آمریکا به ایران.
۳) تهدید جدی رهبری ایران که درصورت حمله آمریکا، ایران تلافی سنگینی خواهد کرد.
۴)مانور سلاح های جدید ایران به خصوص نوع جدیدی از موشکهای دریایی که آسیب پذیری ناوهای آمریکا را نشان داد و تا آنموقع امریکا اطلاعی از آنها نداشت.
۵) جلوگیری از قطع مذاکرات با اروپایی ها درباره مسائل مربوط به انرژی هسته ای و ارائه پیشنهادهای جدید به سولانا در بسته پیشنهادی یازده بندی آقای لاریجانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی کشور) که حتی مورد توافق سولانا نیز قرار گرفت.
۶) شکست آمریکا در حمله به لبنان که مقدمه ای برای حمله به ایران محسوب می شد.
در حقیقت اقدامات بازدارنده نظامی و سیاسی، همراه با افشاگری بموقع و در نتیجه آن فشار افکار عمومی مردم جهان، مانع حمله آمریکا به ایران شد.
اگر نیروهای مسلح ایران در آمادگی بسر نمی بردند و یا افشاگری صورت نمی گرفت، و یا آمریکا در حمله به لبنان موفق می شد، جنگ بین ایران و آمریکا قطعی بود.
حال که این جنگ اتفاق نیفتاده است و بهتر است گفته شود که از وقوع آن با تلاشهای فراوان و با عزت و ایستادگی جلوگیری شد، کمتر کسی قدر زحمات سربازان مظلوم وطن را می داند. از یکی از فرماندهان در موقع تهدیدها پرسیدم چه خبر؟ او گفت در عمرمان اینهمه مانور و آمادگی نداشتیم.
بهتر است با اثبات ادعاهای غیرعلمی خود، شاهکار بازدارندگی ایران را کوچک نکنیم. اینکه یک عده ای در حاشیه می گفتند که مردم بخوابند ما بیداریم، هرچند ممکن بود از بعد روانی در آرامش جامعه مؤثر باشد، ولی اگر ایران بر اساس آن اعتقاد عمل می کرد به طور قطع آمریکا به آرزوی خود رسیده بود.

منبع : پایگاه اینترنتی دکتر محسن رضايی