حضرت مهدی(عج) درآینه احادیث

● حضرت مهدی(عج) در احادیث قدسی
۱) خداوند فرمود: «ای پیامبر! بوسیله تو و پیشوایان از نسل تو بر بندگان خویش رحمت میآورم، و به وسیله قائم از بین شما، زمین خود را با تسبیح و تقدیس و تهلیل و تكبیر و بزرگداشت مقام الوهیّت، آباد می‌سازم.
و به وجود او زمین را از دشمنانم پاك میكنم و آن را میراث اولیای خویش قرار میدهم، و به وسیله او كلمه توحید را تعالی بخشیده، كلمه كافران را به سقوط میكشانم، و به دست او و با علم خود سرزمینها و دل بندگانم را حیاتی تازه میبخشم و گنجها و ذخیرههای پنهان را به مشیت خود برایش آشكار می‌سازم.
و با اراده خود او را بر نهانیها و مكنونات قلبی دیگران آگاه میگردانم و با فرشتگان خود او را یاری میرسانم تا در اجرای فرمان من و تبلیغ دین من مددكار او باشند. او به حقیقت ولیّ من است و به راستی هدایتگر بندگان من میباشد.»( [۲۵] )
۲) امام باقر(علیه السلام) در وجه نامگذاری حضرت «مهدی (علیه السلام)» به «قائم آل محمد(صلی الله علیه وآله وسلم)» حدیثی قدسی روایت فرمود: «زمانی كه جدم حسین كه صلوات خدا بر او باد به شهادت رسید، فرشتگان با گریه و زاری به درگاه خداوند عزوجلّ نالیدند و گفتند: پروردگارا! آیا از آنان كه برگزیده و فرزند برگزیده تو را، و امام انتخاب شده از بین خلق را كشتند، در میگذری؟!
خداوند به آنان وحی فرمود كه: «فرشتگان من آرام گیرید. سوگند به عزّت و جلالم كه از آنان انتقام میگیرم اگرچه بعد از گذشت زمانی طولانی باشد.» سپس فرزندان از نسل حسین (علیه السلام) را كه پس از او به امامت میرسند به ملائكه نشان داد و آنان شاد شدند.
در بین این پیشوایان، یك نفرشان به نماز ایستاده بود «فإذا احدهم قائم یصلّی فقال اللّه عزّوجلّ: بذلك القائم أنتقم منهم.» خداوند عزّوجلّ فرمود: به وسیله آن «قائم» از دشمنان و قاتلان حسین(علیه السلام)انتقام میگیرم.»( [۲۶] )
● حضرت مهدی(عج) در دیگر احادیث
۱) رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) :
«لاتقوم الساعهٔ حتی یقوم القائم الحق منّا و ذلك حین یأذن اللّه عزّوجلّ له و من تبعه نجا و من تخلّف عنه هلك. اللّه اللّه عباد اللّه فأتوه و لو علی الثلج فانّه خلیفهٔ اللّه عزّوجلّ و خلیفتی.»( [۲۷] )
«روز قیامت فرا نمیرسد مگر آنكه از بین ما «قائم حقیقی» قیام نماید. و آن قیام، زمانی خواهد بود كه خدای عزّوجلّ او را اجازه فرماید. هركس پیرو او باشد نجات مییابد و هركه از فرمانش تخلّف ورزد، هلاك میشود. ای بندگان خدا ! خدا را، خدا را; بر شما باد كه به نزدش آیید اگرچه بر روی یخ و برف راه روید. زیرا او خلیفه خدای عزّوجلّ و جانشین من است.»
۲) امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) :
قال للحسین(علیه السلام) : «التاسع من ولدك یا حسین! هو القائم بالحق، المظهر للدین، الباسط للعدل»، قال الحسین (علیه السلام)فقلت: یا امیرالمؤمنین و إنّ ذلك لكائن؟ فقال (علیه السلام): «ای و الذی بعث محمداً بالنبوهٔ و اصطفاه علی جمیع البریّه و لكن بعد غیبهٔ و حیرهٔ لاتثبت فیها علی دینه اِلاّ المخلصون المباشرون لروح الیقین الذین أخذ اللّه میثاقهم بولایتنا و كتب فی قلوبهم الایمان و ایّدهم بروح منه».( [۲۸] )
«به حسین (علیه السلام) فرمود: نهمین فرزند تو ای حسین! قیام كننده به حق و آشكار سازنده دین و گستراننده عدالت است.
امام حسین (علیه السلام) گوید: پرسیدم: یا امیرالمؤمنین! آیا حتماً چنین خواهد شد؟
فرمود: آری! قسم به كسی كه حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم)را به پیامبری بر انگیخت و او را بر تمام خلایق برگزید، چنین خواهد شد، امّا بعد از غیبت و حیرتی كه در آن كسی ثابت قدم بر دین نمیماند مگر مخلصین و دارندگان روح یقین آنان كه خداوند نسبت به ولایت ما از آنان پیمان گرفته و ایمان را بر صفحه دلشان نگاشته و با روحی از جانب خود تأیید فرموده است.»
۳) حضرت زهرا (علیها السلام):
«قال لی رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) أبشری یا فاطمهٔ، المهدیّ منك».( [۲۹] )
«رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به من فرمودند: ای فاطمه! ترا بشارت باد به اینكه حضرت «مهدی (علیه السلام) » از نسل توست.»
۴) امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
«ما منّا احدٌ اِلاّ ویقع فی عنقه بیعهٔ لطاغیهٔ زمانه اِلاّ القائم الّذی یصلّی روح اللّه عیسی بن مریم خلفه فان اللّه عزّوجلّ یخفی ولادته و یُغیّب شخصه لئلاّ یكون لأحد فی عنقه بیعهٔ».( [۳۰] )
«هیچ یك از ما اهلبیت نیست مگر آنكه بیعتی از طاغوت زمانش را اجباراً بر عهده دارد. مگر حضرت «قائم» كه عیسی بن مریم، روحاللّه پشت سر او نماز میگذارد.
خداوند ولادت او را مخفی میدارد و شخص او را از دیدگان، غایب میگرداند، تا بیعت هیچ كس را بر گردن نداشته باشد.»
۵) امام حسین (علیه السلام):
«منّا اثنا عشر مهدیّاً اوّلهم امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(علیه السلام)و آخرهم التاسع من ولدی و هو الامام القائم بالحق. یحیی اللّه به الأرض بعد موتها و یظهر به دین الحق علی الدین كلّه و لو كره المشركون».( [۳۱] )
«دوازده هدایت شده هدایتگر از بین ما هستند، اولین آنان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) و آخرین آنان، نهمین فرزند من است كه پیشوای قیام كننده به حق خواهد بود، خداوند به وسیله او زمین را پس از موات شدنش زنده میكند و به دست او دین حق را بر تمامی ادیان پیروز میسازد، اگرچه مشركان را ناخوشایند باشد.»
۶) امام زین العابدین (علیه السلام):
«إن للقائم منّا غیبتین، احداهما أطول من الأخری... فیطول أمرها حتی یرجع عن هذا الامر اكثر من یقول به، فلایثبت علیه اِلاّ من قوی یقینه و صحّت معرفته و لم یجد فی نفسه حرجاً ممّا قضینا و سلّم لنا اهل البیت.»( [۳۲] )
«برای قائم ما دو غیبت هست. یكی از آن دو طولانیتر از دیگری است... و آن قدر طول خواهد كشید كه اكثر معتقدین به ولایت، از او دست خواهند كشید. در آن زمان كسی بر امامت و ولایت او ثابت قدم و استوار نمیماند مگر آن كه ایمانش قوی، و شناختش درست باشد و در نفس خویش نسبت به حكم و قضاوت ما هیچ گرفتگی و كراهتی احساس نكند و تسلیم ما اهلبیت باشد.»
۷) امام باقر (علیه السلام) :
راوی گوید از امام (علیه السلام) در باره آیه شریفه «فلا أقسم بالخنّس الجوار الكنّس تكویر: ۱۵ و ۱۶» سئوال كردم. فرمود: «هذا مولود فی آخر الزمان. هو المهدی من هذه العترهٔ. تكون له حیرهٔ و غیبهٔ، یضلّ فیها اقوام و یهتدی فیها أقوام. فیاطوبی لك إن أدركته و یا طوبی لمن أدركه.»( [۳۳] )
«مراد این آیه، مولودی در آخر الزمان است كه همان مهدی از این خاندان است. او را حیرت و غیبتی هست كه در آن گروههایی گمراه شوند و گروههایی دیگر هدایت پذیرند. خوشا به حال تو اگر او را درك كنی و خوشا به حال هركسی كه او را درك كند.»
۸) امام صادق (علیه السلام) :
«إنّ لصاحب هذا الامر غیبهٔ، فلیتّق اللّه عبد و لیتمسّك بدینه».( [۳۴] )
«همانا برای صاحب این امر غیبتی هست، پس بنده خدا در آن دوران باید تقوای الهی پیشه كند و به دینش چنگ زند.»
۹) امام كاظم (علیه السلام) :
«صاحب هذا الامر، هو الطرید الوحید الغریب الغائب عن أهله الموتور بأبیه».( [۳۵] )
«صاحب این امر ـ حضرت مهدی (علیه السلام) ـ رانده شده، تنها، غریب، غائب و دور از اهل و خونخواه پدر خویش می‌باشد.»
۱۰) امام رضا (علیه السلام) :
«... و بعد الحسن ابنه الحجّهٔ القائم المنتظر فی غیبته، المطاع فی ظهوره، لو لم یبق من الدنیا اِلاّ یوم واحد لطوّل اللّه ذلك الیوم حتی یخرج فیملأها عدلا كما ملئت جوراً».( [۳۶] )
«و بعد از امام حسن عسكری(علیه السلام) فرزندش حضرت حجّت قائم، امام خواهد بود آن كس كه در دوران غیبتش مورد انتظار، و در زمان ظهورش مورد اطاعت مؤمنان است. اگر از عمر دنیا جز یك روز باقی نمانده باشد خدا همان روز را چنان طولانی كند كه قیام فرماید و زمین را از عدالت پر كند چنانكه از ستم پر شده باشد.»
۱۱) امام جواد (علیه السلام) :
در باره اینكه چرا حضرت مهدی (علیه السلام)«منتظَر» نامیده میشود فرمود:
«إن له غیبهٔ یكثر ایامها و یطول امدها فینتظر خروجه المخلصون و ینكره المرتابون و یستهزئ به الجاحدون و یكذَّب فیها الوقاتون و یهلك فیها المستعجلون و ینجو فیها المسلّمون».( [۳۷] )
«او را غیبتی هست كه زمانش زیاد است و پایانش به طول میانجامد. پس مخلصین چشم انتظار قیام او میمانند و شك كنندگان به انكار او بر میخیزند و منكرین به استهزای او میپردازند و تعیین كنندگان وقت ظهور مورد تكذیب قرار میگیرند و عجله كنندگان در آن هلاك میشوند و تسلیم شدگان نجات مییابند.»
۱۲) امام علی النقی (علیه السلام) :
«اذا غاب صاحبكم عن دار الظالمین، فتوقّعوا الفرج».( [۳۸] )
«زمانی كه صاحب و امام شما از دیار ستمگران غایب گشت، چشم انتظار فرج باشید.»
۱۳) امام حسن عسكری (علیه السلام) :
«المنكر لولدی كمن اقرّ بجمیع أنبیاء اللّه و رسله ثم انكر نبوّهٔ محمد رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) و المنكر لرسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) كمن انكر جمیع الانبیاء لأن طاعهٔ آخرنا كطاعهٔ اوّلنا و المنكر لآخرنا كالمنكر لأوّلنا».( [۳۹] )
«كسی كه فرزندم ـ مهدی (علیه السلام) ـ را انكار كند مانند كسی است كه تمام پیامبران و رسولان الهی را قبول داشته باشد، اما نبوت حضرت محمد رسول اللّه(صلی الله علیه وآله وسلم)را انكار كند. و انكار كننده رسول اللّه مانند كسی است كه همه انبیاء را انكار نماید. چون اطاعت آخرین امام ما به منزله اطاعت اولین امام است و منكر آخرین امام ما به منزله منكر اولین امام است.»

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد مقدس جمکران