اقتصاد احمدی نژادی

حدود دو ماه پیش وعده های دوران نامزدی ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد را بررسی کردیم و دیدیم وعده های اساسی که او در آن دوران از قبیل حل مشکل ازدواج و مسکن جوانان، آوردن آثار رشد اقتصادی بر سر سفره ها و نیز دعوت شهردار تهران به هیات دولت طرح کرد؛ هیچ وقت محقق نشد. اما او در دوران ریاست جمهوری اش چه نگاهی به اقتصاد کشور داشت؟ شاید محمود احمدی نژاد را بتوان اولین رئیس جمهور پس از انقلاب نامید که نگاه ویژه یی به اقتصاد داشت؛ نگاهی که یکی از نشریات منتسب به یار نزدیکش - مهرداد بذرپاش - به درستی اقتصاد احمدی نژادی نامید؛ اقتصادی که به اعتقاد کارشناسان نه پایه علمی دارد و نه توانسته است باری از مشکلات کشور و مردم بردارد، بلکه آنچه این نگاه به همراه آورده است به هم ریختن ساختار اداری و اقتصادی کشور است. یکی از مهم ترین شاخصه های اقتصاد احمدی نژادی قبول نداشتن لیبرالیسم اقتصادی و در کل اقتصاد علمی است زیرا احمدی نژاد معتقد است این علم منبعث از غرب است. به همین خاطر او در عین حال که لیبرالیسم را به شدت رد می کند و در همان حال دموکراسی را می کوبد اینچنین معتقد است.
● احمدی نژاد؛ من می گویم لیبرالیسم به پایان خط خود رسید
«دوره لیبرالیسم تمام شد، ته مانده آن هم به زودی از دنیا برچیده خواهد شد. برخلاف آن حرف هایی که گفته اند دین به پایان خط خود رسیده است و دموکراسی پایان تاریخ است، من می گویم لیبرالیسم به پایان خط خود رسید، تمام، حرفی برای دنیای امروز ندارد. می بینید، نمی تواند اداره کند. ۶۰ سال است نمی تواند مساله فلسطین را حل کند. برای اینکه مبانی و روش هایش ظالمانه است و حل نمی شود. اما اندیشه اسلامی راه حل عادلانه دارد و فوری حل می کند. مساله عراق، افغانستان و کشورهای خود را نمی توانند حل کنند، برای اینکه مبانی آنها عادلانه نیست و این راه حل ها به نیازهای امروز بشر پاسخ نمی دهد. و می بینیم بشر الان دارد به سرعت و روزافزون در جهت معنویت و عدالت مطالبه می کند.»۱
اما راه حل او برای این مشکل چیست؟ احمدی نژادی که نه علم اقتصاد را قبول دارد - به طوری که در همان اوایل و زمانی که رشد نقدینگی را به طور غیرقابل قبولی افزایش داده بود و هر چه اقتصاددانان می گفتند این رشد باعث افزایش نرخ تورم می شود این اعتراض را رد می کرد و می گفت؛ «هیچ ارتباط خطی و مستقیمی میان رشد نقدینگی و نرخ تورم وجود ندارد.»۲ - و نه حتی می گذارد وزیر اقتصاد خوانده اش (داود دانش جعفری) به اداره امور اقتصادی بپردازد، یک راه حل کلی دارد و آن تحول در ساختار اداری و اجرایی کشور است - البته تحولی که به طور معکوس روی داد.
● احمدی نژاد؛ نمی گذارند حتی یک پیت حلبی را از حوزه اختیارات جدا کنیم
«نکته دوم این است که ما همین طور که در اندیشه دنبال تحول هستیم، در ساختار اداری و اجرایی کشور هم باید دنبال تحول باشیم. من از موقعی که یادم می آید درباره ساختار اداری، نظام برنامه ریزی کشور، مشکلات سیستم، بازدهی پایین سیستم، معطل شدن کارها در سیستم و ناکارآمدی سیستم همه مدعیان اظهارنظر کرده اند. در رثای نبود سلامت در این سیستم، سخنرانی ها و مقالات و کتاب ها فراوان است. می دانید بازدهی سیستم ۶۴/۰ است. معنای آن این است که نوعی عقبگرد سیستماتیک مستمر وجود دارد. یا باید ذخایر را بفروشیم و چند برابر پول تزریق کنیم تا نتیجه بگیریم، یا همیشه یک تومان می دهیم ۶۴ ریال بازدهی است. اینکه خیلی بد است. ما باید راندمان را بالای یک ببریم؛ با خلاقیت، ابتکار، اصلاح سیستم و سلامت.
اما بدانید گروه های گوناگونی هستند که همواره در مقابل تحول مقاومت می کنند. اولین گروه خود ساختار اداری است که مهم ترین ماموریت را حفظ خود و گسترش حوزه اختیارات و ابعاد خود می داند. به همین خاطر است که ۳۰ ،۴۰ سال است می گویند می خواهیم دولت را کوچک کنیم، دولت مرتب بزرگ تر شده است. برای اینکه کوچک کردن را به خودش می سپارند، آن هم خودش را کوچک نمی کند. ما کسی را داریم که می خواهیم یک پیت حلبی نیمه پوسیده را از حوزه اختیاراتش جدا کنیم و به باغبان محل بدهیم، چنان مقاومت و فلسفه بافی می کند. آقا نمی دانی ما برای این پیت چه برنامه هایی داشتیم. می گوییم ۳۰ سال است این پیت دارد باران می خورد و اصلاً نصف آن پوسیده است. اصلاً اینجا مزاحم است. می گوید خیر، طرح آن را به مرکز داده ایم و قرار است تصویب کنند. برای آن برنامه داشتیم. در برنامه پنج ساله دوهزارم قرار است آن را فلان کنیم. می گوییم این اصلاً پنج سال دیگر محو و همه اش اکسید می شود.» ۳
اما این تحول رئیس جمهور به طور حتم اعتراض هایی را برمی انگیخت. این اعتراض ها یا از سوی دوستان اصولگرایش مطرح می شد یا از سوی رقبا. ولی جواب احمدی نژاد به این اعتراض ها که عمدتاً منطقی و علمی بود، چه بود؟ جواب احمدی نژاد این بود که داریم قانون برنامه چهارم را پیاده می کنیم البته اجرایی که با اصول آن بسیار تفاوت دارد.
● احمدی نژاد؛ والله ما همین قانون برنامه چهارم را داریم پیاده می کنیم که این چیزها پیدا شده است
«عده یی هم بیرون هستند. آنهایی که بالاخره رقیب و چه و چه هستند، متاسفم بگویم، اصلاً رقابت معنایش را از دست داده و تبدیل به دشمنی کینه توزانه شده است. رقابت که این نیست؛ شما با این آقا رقیب هستی، به او تهمت بزنی، دروغ بگویی، بنشینی نقشه بکشی که این خراب شود تا تو رو بیایی. اسم این رقابت نیست، این دشمنی کینه توزانه است. این در کجای فرهنگ، قانون و دین ماست؟ خب رقیب هستی دیگر، بسیار خب، خودت را معرفی کن، روش های خودت را بگو. شما اگر برای تورم راه حلی داری، بگو. جالب است بسیاری از اینها حاصل مدیریت شان همین قانون برنامه چهارم است دیگر. بابا، والله ما همین قانون برنامه چهارم را داریم پیاده می کنیم که این چیزها پیدا شده است.
گوشه یی از آن را برایتان بگویم. قانون برنامه چهارم می خواهد راه را برای جهانی شدن باز کند. خلاصه اش در اقتصاد این است، می گوید؛ هرکس هر چیزی را می خواهد صادر کند. دولت حق ندارد مزاحم شود، نمی تواند منعی بگذارد. قیمت ها در داخل را هم دولت فقط با بالا و پایین کردن تعرفه واردات می تواند کنترل کند. خب، فرض کنید قیمت جهانی کالایی بالا رفت و دو برابر شد، آن که در داخل این کالا را دارد، می خواهد صادر کند. طبیعی است که صادر می کند، برای چه نگه دارد؟ بعد می گوید قیمت این را با واردات کنترل کن. اصلاً فرض کنید تعرفه واردات را صفر کردیم، قیمت جهانی دو برابر شد، معنایش این است که این دو برابر قیمت به داخل کشور منتقل می شود. در قانون نظام صنفی هم که فعلاً تعزیرات را برداشته اند و دولت نمی تواند با گرانفروش برخورد کند.
بعضی وقت ها می بینی یک بند دروغ و تهمت،خب یا باید دولت یک تیم ۴۰ ،۵۰نفره بگذارد که هر روز جواب بدهند، این بگوید، آن بگوید، که این تازه بازارگرمی همان می شود. بابا، والله بالله، خیلی از اینها پول کاغذشان را دولت می دهد و خود دولت هم می خرد و می خواند. این کینه ورزی است دیگر. من خبر دارم، می نشینند نقشه می کشند ما چه کار کنیم که این دولت زمین بخورد. عجب. این اصلاً اسمش رقابت است؟ این مال ما نیست، این مال همان اندیشه لیبرالی است که دورانش تمام شد.»۴
اما به رغم آنکه احمدی نژاد معتقد است عملکرد بد اقتصاد ناشی از اجرای قانون برنامه چهارم است و تقصیری متوجه او و دولتش نیست ولی یک اعتقاد فراتری دارد و آن این است؛
● احمدی نژاد؛ وزن کارشناسی این دولت هم بالاتر از همه دولت هاست
«جالب است. من به شما بگویم دقیق ترین و کارشناسی ترین تصمیمات را برای کشور، به نسبت این دولت گرفته است. وزن کارشناسی این دولت هم بالاتر از همه دولت هاست، به لحاظ تحصیلات اصیل دانشگاهی، یعنی آدم هایی که رفته اند، کار کرده اند، عالم شده اند و آمده اند، با دولت های قبلی قابل مقایسه است.
طرف همین طور می گوید. پایین آوردن سود بانکی عالمانه ترین کاری است که می شود برای دفاع از تولید در این کشور انجام داد. یک اقتصاددان در دنیا پیدا کنید که بگوید سود بالای بانکی به نفع تولید است یا ضد تولید نیست. یک نفر پیدا نمی کنید. همین ها که می گویند، وقتی خودشان در دولت بودند، آرزو داشتند دو درصد سود را پایین بیاورند.»۵
نگاه و عملکرد دولت نهم پیامدهای منفی به دنبال داشت. یکی از این پیامدها فرار سرمایه یی بود که برخی از کارشناسان اقتصادی مطرح کردند. نبود امنیت اقتصادی به رغم تبلیغ دولت در اعلام رقم باورنکردنی جذب سرمایه خارجی - رقمی که با ارقام بین المللی آنکتاد تفاوت فاحشی داشت و دارد - کارشناسان اعلام کرده بودند حدود ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده، اما احمدی نژاد پاسخی داد که خیلی تعجب برانگیزتر بود. او گفت؛ «دولت ۵۰ میلیارد دلار نفت فروخته؛ ۲۰۰ میلیارد دلار از کجا آمده است.» این در حالی بود که نقد کارشناسان نه سرمایه دولت بلکه سرمایه داخلی بود.
● احمدی نژاد؛ یا نمی دانند میلیارد چیست یا دلار
«می دانید، بالاخره این تغییرات در دولت خیلی سخت است چون گفتم ساختار چطور است. به رئیس جمهور و دولت فشار می آید تا بتواند تحولی را ایجاد کند. به محض غانجام چنین کاریف می گویند آقا، این پایین آمدن سود بانکی ضد تولید و به ضرر اقتصاد است و... بعضی اصلاً یا نمی دانند یا خود را به ندانستن می زنند، بعد هم می گویند نظر ما علمی است. نگاه کنید، ما گفته ایم سودی که بانک به مردم می دهد سرجایش؛ دقت کنید، ۱۶ درصد می دهد، کسی پولش را در بانک گذاشت، ۱۶ درصد آن را می گیرد اما پولی که بانک می خواهد به مردم برای تولید، صنعت و کشاورزی بدهد۱۴ درصد بگیرد. بیش از ۱۰۰ تیتر من خودم دیدم کاهش سود بانکی باعث شده مردم پول شان را از بانک ها بیرون ببرند، اینکه معکوس است. گزارش های بانک مرکزی می گوید سپرده های مردم ۴۲ درصد افزایش پیدا کرده؛ این را رئیس بانک مرکزی اعلام هم می کند، اما این را نمی نویسد. فردا دوباره می نویسد پول ها فرار کرد، در روزنامه یی من دیدم که نوشته در طول هشت ماه تصدی این دولت ۲۰۰ میلیارد دلار از کشور خارج شد، گفتیم یا نمی داند میلیارد چیست یا دلار. یک چیزی بگو که اقلاً بگنجد، ۲۰۰ میلیارد دلار؟ کل درآمد نفتی یک سال کشور، الان که قیمت ها بالا رفته است حدود ۵۰ میلیارد دلار است. این ۲۰۰ میلیارد دلار از کجا درآمد و رفت؟ در حالی که بانک مرکزی می گوید سیر ورود ارز به کشور اضافه شده است، پارسال ۱۲ میلیارد دلار وارد کشور شده است. ۱۰۱ درصد تقاضا برای سرمایه گذاری اضافه شده است. برای اولین بار در طول تاریخ کشور طی یک سال یک میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی روی زمین نشست یعنی عملیاتی شد.
می گوید فقط ۳۰ میلیون دلار سرمایه گذاری شد. می گوییم این را از کجا می گویید، خب بیا آمار آن را ببین دیگر، می گوید نه، تو نمی دانی،»۶
به طور قطع بحث برانگیزترین اقدام دولت انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی بود. این سازمان که درخصوص هزینه و خرج بی حساب دولت مانع ایجاد می کرد و خواستار توجیه اقتصادی هر خرجی است و هزینه ها باید منطبق بر برنامه باشد برای دولتی که می خواهد تندتر خرج کند، قابل قبول نیست بنابراین باید این سازمان را از سر راه برداشت اما چگونه؟
● احمدی نژاد؛ من به شما بگویم بسیاری از این سازمان های دولتی اگر تعطیلات شان سه ماه بشود، اتفاق خیلی مهمی در کشور نمی افتد
«اجازه بدهید یک جمله دیگر بگویم. من خواهش می کنم خوب این را دقت کنید. ما یک مجموعه دولت داریم. این مجموعه دولت و حکومت یعنی بالاتر از دولت به معنای قوه مجریه، یک نقطه کانونی و مغز متفکر دارد. این نقطه کانونی و مغز متفکر سازمان مدیریت و برنامه ریزی نام دارد. قبلاً سازمان برنامه و بودجه بود. من نمی خواهم بگویم این از کی شکل گرفت، چگونه شکل گرفت و برای چه شکل گرفت، ساختارهایش چگونه است، نمی خواهم بگویم. گذشته را نمی خواهم بگویم. ولی همین مقدار بدانید که تمام دلسوزان اجرایی کشور، چه در قوه مجریه چه در قوه مقننه و چه در قوه قضائیه در طول ۲۷ سال فریادشان از چرخه ها و ساختارهای درونی سازمان مدیریت غبلندف بوده است. یک موجودی طی ۴۰ ،۵۰ سال شکل گرفته که خروجی اش همین وضع کشور است یعنی شما وضع کشور را ببینید، بالاخره یکی از عوامل اصلی آن سازمان مدیریت است نه آدم ها. من می گویم آدم های خوبی هستند و اصلاً با آدم ها کاری ندارم، گرچه اندیشه بعضی آدم ها مورد سوال و بحث ما هست اما آن مجموعه، شیوه چرخش کار و اقدام و اختیاراتی که به مرور برای خودش جمع کرده و یک مجموعه بسیار بزرگ شده و اعمال می کند و بالاخره بعضی از آن داخل استفاده می کنند یکی از عوامل اصلی است که برنامه های ما برنامه های انقلابی، عدالت محور و تحولی تنظیم نمی شود. باز می گویم آدم ها خیلی خوب اند و زحمت می کشند. ولی آن ساختار این طوری است.۲۵ سال است ایجاد تحول در ساختار سازمان مدیریت در دستور کار نظام قرار دارد. همه دولت های قبلی خواسته اند و نشده است. حداقل با یکی از روسای جمهوری قبلی که من خودم صحبت کرده ام. من می خواستم گزارش بدهم، ایشان گفت؛ گزارش را بنویس ولی اسمت را ننویس چون اینها بفهمند، پدرت را درمی آورند. یعنی معلوم است خود ایشان هم از این وضع ناراضی است. غیکی از حضار؛ کی بود؟ف موضوعش مهم است. فرد مهم نیست. حالا امروز بنده از سال ۷۴ روی ساختار سازمان مدیریت مطالعه و بررسی و فکر کرده ام و صدها ساعت مناظره، سوال و جواب و پرسش و پاسخ، با آدم های گوناگون، با تیپ های گوناگون و یکی از برنامه هایی که در زمان انتخابات در مجامع گوناگون اعلام کردم، تحول در ساختار سازمان مدیریت بود. و این را با برادر عزیزی که مسوول آنجا شد، شرط کردم. گفتم شما می روید، باید این چند کار به عنوان مقدمه تحول انجام بشود. در این یک سال هم بالاخره فراز و نشیب ها و چه و چه و آن برادر عزیزمان هم دوباره آن حرف ها را تجربه کردند و... بالاخره شروع کردیم به انجام این تحول. یک دفعه یی داد و بیداد که همه کشور از بین رفت. کجا از بین رفت؟ من به شما بگویم بسیاری از این سازمان های دولتی اگر تعطیلات شان سه ماه بشود و به خانه هایشان بروند، اتفاق خیلی مهمی در کشور نمی افتد. دلیل آن را برایتان بگویم؟ حالا باز می گویند چرا ما را می کوبی؟ پارسال که انتخابات بود، یکی دو ماه قبل از آن، نصف دولت تعطیل کردند و به استان ها رفتند و ستاد انتخاباتی زدند. اگر بنا بود رفتن اینها اثری در سیستم اجرایی داشته باشد که نمی رفتند. معلوم بود اثری ندارد. نه اینکه هیچ اثری ندارد. اگر دستگاهی دنبال تحول نباشد، یک مدیری یک ماه می گذارد و به مکه می رود. خب اگر یک ماه تو نبودی، اتفاقی نیفتاد، در ۱۲ ماه هم اتفاقی نمی افتد.»۷
اما چرا باید سازمان مدیریت و برنامه ریزی منحل می شد؟ برای اینکه دولت بتواند بدون دادن حساب خرج کند. تندتر هم خرج کند.
● احمدی نژاد؛ ما از اول گفته ایم تندتر خرج می کنیم
«من به شما عرض کنم پارسال به رغم اینکه هزینه های عمرانی دولت افزایش پیدا کرد، مصرف ارز کشور کاهش پیدا کرد. دائم می گویند ،من دیده ام تیتر می زند این دولت در مصرف ارز چه کرد. بابا مگر ما خارج از مصوبه مجلس می توانیم پول خرج کنیم؟ قانون است دیگر، شما گفتید اینقدر خرج کن و ما خرج کرده ایم. ما گفته ایم تندتر خرج می کنیم. از اول به شما گفتیم تندتر خرج می کنیم، منتها خرج جاری نکردیم. خرج خوردن و مصرف کردن نکردیم. این را کم کردیم. غصه های مدیران و دلسوزان کشور همیشه این بود که سهم بودجه عمرانی از بودجه کل کشور پایین است. سال ۸۳ ، ۵/۱۹درصد، ۷/۱۹ درصد بوده. خب، ما آمده ایم و آن را اضافه کرده ایم، این کار بدی است؟ تمام هزینه های مصرفی دولت را یکی یکی زیر ذره بین گذاشته ایم و حالا حالا کار دارد. ما در ۱۰ ماه ۷۰۰ میلیارد تومان از هزینه های مصرفی کم کرده ایم. این کار علمی نیست؟»۸
ولی رئیس جمهور معتقد است اقدام های دولت به رغم انتقادهای درونی، هواداران بیرونی هم دارد و بسیار هم دارد به طوری که آماده هستند دولت طرحی را که داد اجرا کنند. البته هوادارانی که هیچ وقت اسم آنها داده نشد، نه از منابع داخلی و نه از منابع خارجی.
احمدی نژاد؛ روسای ده ها کشور به من گفته اند ما آمادگی داریم اگر شما طرح جدیدی را ارائه کنید از شما حمایت کنیم
● احمدی نژاد ادامه داد؛ «بهترین فرصت های تاریخی در اختیار ماست، فرصت های تاریخی از دل تهدیدهای تاریخی به دست می آید. باید کارشناسان بانک مرکزی در این ارتباط حساس باشند و مدل مناسب را طراحی و از فرصت به نحو احسن استفاده کنند. روسای ده ها کشور به من گفته اند ما آمادگی داریم اگر شما طرح جدیدی را ارائه کنید از شما حمایت کنیم و آن را دنبال می کنیم. من ایمان دارم شما کارشناسان می توانید این کار را انجام دهید. یک مدل پولی و بانکی عادلانه را تنظیم کنید و به جهان ارائه دهید. باید ذهن ها را باز کنیم و از چارچوب هایی که قرار داشته ایم، خارج شویم.»۹
به طور قطع مهم ترین شعار احمدی نژاد و دولت نهم مبارزه با فساد است؛ مبارزه یی که طی چهار سال گذشته در هر مقطعی اعلام و جزء تبلیغات دولت و احمدی نژاد درآمده است. در این میان احمدی نژاد آمارهایی هم ارائه می دهد. شاید مشکوک ترین آماری که او در این زمینه و در استان قم اعلام کرد، گرفتن انحصار واردات سیگار و نیز مالیات گرفتن از تولید بود؛ آماری که چند روز بعد وزیر امور اقتصادی اش در مراسم خداحافظی از آن چنین یاد کرد؛ «به طور مثال همه می دانند در حال حاضر واردات سیگار در کشور کاملاً آزاد است و هیچ امتیاز انحصاری به کسی داده نشده است. ۲۱ شرکت بزرگ و کوچک، بازار واردات رسمی سیگار ایران را در اختیار دارند و در سال ۱۳۸۶ حدود ۳۰۰ میلیون یورو واردات داشته اند. چطور ممکن است فردی برای گرفتن مجوز واردات سیگار که هیچ مانعی هم برای آن وجود ندارد، حاضر باشد پنج میلیارد حق حساب بدهد؟، این بحث منطقی به نظر نمی رسد، یا این مطلب که گفته شد دو کارخانه مثل هم که هر دو یک چیز تولید می کنند و به یک اندازه تولید خود را فروخته اند، چرا از یکی ۳۰۰ میلیون تومان و از دیگری سه میلیون تومان مالیات گرفته اند؟
بررسی های انجام گرفته نشان می داد چنین موضوعی هیچ سابقه یی در سازمان مالیاتی ندارد. تازه نظام مالیاتی ما بر اساس فروش نیست که هر دو به یک اندازه مالیات بدهند. در نظام مالیاتی ما، بر اساس درآمد (یعنی فروش منهای هزینه) مالیات تعیین می شود. این امکان وجود دارد که هزینه دو کارخانه به هر دلیل متفاوت باشد. ای کاش جزییات موضوع قبلاً مورد بررسی دستگاه مربوطه قرار می گرفت و این طور شتاب زده عمل نمی شد،»۱۰
● احمدی نژاد؛ آدم هایی هستند در کشور که برای اینها کار چاق کنی می کنند. این نظام مالیاتی عامل سوءاستفاده است
احمدی نژاد اظهار داشت؛ عامل دومی که موجب تبعیض است، گمرکات است. کسانی که وارد یا خارج می کنند. برخی از شبکه های انحصار بسیار قدرتمند هستند حتی در مراجع تصمیم گیری و قانونگذاری و آن چیزی را که خودشان می خواهند به تصویب می رسانند. برطرف کردن این، یک مبارزه سنگین است. باید دانه به دانه دست ها را قطع و دانه به دانه مقررات را اصلاح کرد. رئیس جمهوری سپس مثالی را بیان کرد و گفت؛ الان دو شبکه موازی با هم، هماهنگ با هم و هدایت شده از یک مرکز، دست اندرکار وارد کردن سیگار به داخل کشور ما هستند. همان کسانی که سیگار وارد می کنند دو شبکه درست کرده اند؛ یک شبکه رسمی که از گمرکات وارد می شود و یک شبکه غیررسمی که با طراحی و حتی با درگیری با نیروی انتظامی به صورت قاچاق وارد کشور می شود. خود اینها یک شبکه گسترده اند.
احمدی نژاد افزود؛ دخانیات ما دو سال است که دارد دست ها را یکی یکی قیچی می کند. اگر بخواهید عوارض گمرکی را آن طوری که حق است از اینها بگیرید فشار را به قاچاق می آورند و اگر عوارض را پایین بیاوریم، سیل سیگار است که وارد کشور می شود.
رئیس جمهوری تصریح کرد؛ همچنین آدم هایی در کشور هستند که برای اینها کارچاق کنی می کنند.
احمدی نژاد افزود؛ کسی هست که اگر من اشاره کنم شما می شناسید. دخانیات ما برای اینکه این شبکه را به هم بزند گفته است آقا من امتیازات واردات سیگار را به جای اینکه دست یک نفر باشد، آزاد می گذارم. هر کس می خواهد می تواند طبق مقررات و ضوابط بهداشتی و عوارض گمرکی سیگار وارد کند. کس دیگری هم آمده که حالا آدم به ظاهر سالمی است و گفته است من بدون قاچاق و تقلب و رشوه می خواهم سیگار وارد کنم.
رئیس جمهوری افزود؛ آقایی که هنوز هم در یکی از مراکز است و زیاد هم مصاحبه می کند و ادعاهای خیلی گنده می کند و تحلیل های عجیب و غریب، این آقا را صدا زده و گفته تو می خواهی سیگار وارد کنی؟ گفته بله. گفته است پنج میلیارد دلار باید بدهی به فلان آقا. گفته است برای چی باید بدهم؟ گفته مگر نمی خواهی سیگار وارد کنی؟ گفته بله، می خواهم وارد کنم و عوارض قانونی را می پردازم و سیگار مورد قبول بهداشت را وارد می کنم. گفته است نخیر نمی شود. تا تو این پول را ندهی امکان ندارد بتوانی سیگار وارد کنی. این فرد هم نپرداخته است. احمدی نژاد اضافه کرد؛ رئیس دخانیات آمد پیش من و گفت فلان آقا مرا صدا کرده و گفته چرا می خواهی به این فرد مجوز وارد کردن سیگار بدهی؟ تو حق نداری به این مجوز ورود سیگار بدهی والا با تو برخورد می کنیم.
رئیس جمهوری سپس گفت؛ مشخصات این فرد را گفتم متوجه می شوید. ببینید صدا فردا از کجا درمی آید همان جاست. وی گفت؛ می خواهم ابعاد کار دست تان بیاید یعنی مبارزه در صحنه یی که ارقام میلیاردی جابه جا می شود کسانی که شاید روزی مدعی برخی ارزش ها بودند امروز متاسفانه در صحنه مبارزه با امتیازات ویژه آنها را در مقابل خودمان می بینیم و تاسف این است که در مبارزه با عدالت در داخل شبکه درگیر هستید.
وی مساله مالیات را عامل دیگر جلوگیری از برپایی عدالت عنوان کرد و گفت؛ وقتی تصمیمی در این خصوص گرفته می شود وارد شبکه می شویم، می بینیم که دست هایی نشسته و وارد این مساله می شود. من به آقای وزیر اقتصاد گفتم که دو تا کارخانه هستند و یک کار را می کنند ولی یکی ۳۰۰ میلیون مالیات و یکی دیگر سه میلیون تومان هم مالیات نداده است. این نظام مالیاتی عامل سوءاستفاده است.»۱۱
شاخصه اصلی دولت نهم درخصوص گرانی های به وجود آمده این نبود که به درون عملکرد خود رجوع کند بلکه بیشتر مواقع این بود که یا گرانی را دست های بیرونی یا توهم دیگران بخواند. مثل زمانی که رئیس جمهور در جواب به گرانی ها «منطقه نارمک» را مثال بزند که در آنجا اجناس ارزان تر ارائه می شود یا درخصوص گرانی مسکن توضیح زیر را بدهد.
● احمدی نژاد؛ یک بانکی فاسد مقصر گرانی مسکن بود
احمدی نژاد دلیل گرانی مسکن را اتفاقات پیش بینی نشده اواخر سال ۸۵ ذکر کرد و گفت؛ موج سنگینی در بخش مسکن راه افتاد و قیمت مسکن بالا رفت. در آن زمان از وزیر اقتصاد و وزیر اطلاعات خواستم این موضوع را پیگیری کنند و پیش بینی کردیم باند ویژه یی منابع سنگینی از بانک ها را به بخش مسکن کشانده است.
وزیر اطلاعات بعد از تحقیقات در آن شرایط گفت در سه ماه اخیر ۱۵۰۰ میلیارد تومان پول در اختیار افراد خاصی قرار داده شده است که وارد بازار مسکن شوند.
در ادامه روند تحقیقاتی از این موضوع بحث های فراوانی وارد شد و برخی عوامل شروع به مقاومت کردند و تا امروز این مقاومت ها ادامه دارد، اما بالاخره دوستان ما ایستادند و برخی بانک ها هم به استناد یک قانون از ارائه اطلاعات به دولت خودداری می کردند تا اینکه گزارش این تحقیقات دیروز (سه شنبه) به دست من رسید و در شورای راهبردی ارائه شد و مشاهده کردیم تحلیل روز اول ما حقیقت داشت.
رئیس جمهور با بیان اینکه «یک عذرخواهی به شما ملت بدهکارم»، ادامه داد؛ باورم این بود که بانک ها و وزارت اقتصاد دستورات داده شده را انجام می دهند، اما باید بگویم در سال گذشته برخی دستگاه ها وظیفه خود را به درستی انجام ندادند و آن بانک فاسد توانست کار خود را انجام دهد. خبر دارم که در جلسه یی گفته اند فلانی را زمین می زنیم، چراکه نفت و بانک در دست ماست.»۱۲
هر چند نگاه و رفتار درخصوص اقتصاد احمدی نژادی تحلیل های دیگری را می طلبد اما این موارد نمونه یی از تحلیل رئیس دولت در زمینه اقتصاد کشور است؛ اقتصادی که در این مدت بالاترین درآمدهای نفتی تاریخ را داشته اما همچنان در رشد حداکثر شش درصدی و تورم دو رقمی به سر می برد. به هر حال این اقتصاد احمدی نژادی است.

منصور بیطرف

پی نوشت ها
۱- ۲۶ مهر ۱۳۸۵ - سخنرانی در مراسم افطاری و دیدار با نمایندگان تشکل های دانشجویی کشور
۲- سالنامه اقتصاد ایران، اسفندماه ۱۳۸۵
۳- ۲۶ مهر ۱۳۸۵ - سخنرانی در مراسم افطاری و دیدار با نمایندگان تشکل های دانشجویی کشور
۴- همان
۵- همان
۶- همان
۷- همان
۸- همان
۹- کیهان، ۱۵ مهر ۱۳۸۷
۱۰- خبرگزاری فارس، ۳/۲/۸۷
۱۱- خبرگزاری جمهوری اسلامی و خبرگزاری فارس،
۲۸/۱/۸۷
۱۲- خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۲۸/۱/۸۷

منبع : روزنامه اعتماد