بیماریهای نکروزی آبزیان

کفال ماهیان از ماهیان دریایی هستند که در آبهای مناطق معتدل و گرمسیر انتشار دارند و فقط سه جنس از آنها در آبهای شیرین زندگی می کنند.غذای این ماهیان در سنین مختلف و مراحل رشد بدین صورت است که بچه ماهیان کفال از پلانکتونها ،‌بچه ماهیان یکساله از پلانکتونها و جانوران کفزی و در بقیه مراحل زندگی از بقایای گیاهان و جانوران۱ تغذیه کرده و اصطلاحاً دتریت خوار می باشند که در این مرحله با دیگر ماهیان استخوانی در رقابت نیستند . در دریای خرز دو گونه کفال Liza-saliens وLiza-auratus زندگی می کنند که بیشترین جمعیت کفال ماهیان را گونه دوم Liza-auratus تشکیل می دهند.
این ماهیان تقریباً نیمی از ذخائر ماهیان استخوانی را در دریای خزر به خود اختصاص می دهند و مراحل مختلف تولید مثل و تکثیر آنها در شرایط دریا انجام می شود و مهمتر این که با تغذیه از بقایای جانوری و گیاهی (دتریت ها) در پالایش بستر از تجمع مواد آلی حاصل از تجزیه آنها وحفظ تعادل اکوسیستم آبی ، نقش مهمی را ایفا می نمایند .
با توجه به نوع غذای مصرفی و اینکه همراه این دسته از مواد غذایی ،‌بقایای آلاینده ها (سموم نباتی ،‌هیدروکربورهای نفتی ،‌فلزات سنگین ) و پروتئین های سمی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند لذا بیشتر در معرض این نوع آلودگی ها و تضعیف سیستم ایمنی قرار دارند. ضمن آنکه عوامل بیماریزای زنده (میکروارگانیسم ها و انگل ها) نیز ممکن است بصورت اختصاصی کفال ماهیان را به عنوان میزبان انتخاب نمایند. معمولاً بیماری های ماهیان وحشی به دلیل شرایط زندگی آنها ، عدم دسترسی و در نهایت عدم امکان کنترل و درمان، کمتر مورد توجه قرار می گیرد. متأسفانه در طول سالهای اخیر علائم غیر متعارف در کفال ماهیان حوزة جنوبی دریای خزر در دو مقطع زمانی متفاوت (سال ۸۲ و ۸۰) مشاهده گردیده است که قطعاً در صورت استمرار ،‌ضمن وارد نمودن خسارات اقتصادی به ذخایر ماهیان دریای خزر و مشکلات زیست محیطی ، ممکن است مشکلاتی را از منظر بهداشت عمومی و مصرف انسانی به دنبال داشته باشد

ایمان هادیان